مجله تاپ‌ناز‌

زندگینامه استاد بابک رادمنش

بابک رادمنش

 

تولد

بابك رادمنش در شهرتبريز (مركز آذربايجان شرقي) به دنيا آمد و اصالتا آذربايجاني مي باشد.
او تحصيل كرده ي رشته موسيقي در دانشكده هنر هاي زيبا – دانشگاه تهران مي باشد. وي موسيقي دان ( اصيل و پاپ)، آهنگساز، ترانه سرا، شاعر، معلم موسيقي، و خواننده به مدت بيش از سي سال. متخصص و مدرس سازهاي تار، سه تار، سنتور، بربط (عود)، كمانچه، تنبك و ني و همچنين در سازهاي بين المللي ويلن،‌پيانو و كيبورد است.


اساتيد و شيوه

بابک رادمنش زیر نظر اساتید بزرگ معروفی موسیقی خود را فرا گرفته است. اساتید وی در ساز ويلن در سنين كودكي استاد ابوالحسن صبا و در سنين نوجواني از وجود هنرمند برجسته ای به نام علي  تجويدي بهره برد. استاد او در ساز كمانچه نيزعلي اصغر بهاري بود.
شيوه نوازندگي و نوع تدريس «استاد بابك رادمنش» به شاگردانش با استفاده از سازهاي گوناگون در سبكهاي متفاوت  بدين گونه مي باشد :
در ساز تار پيرو مكتب استاد جليل شهناز و استاد فرهنگ شريف.
در ساز سه تار پيرو مكتب استاد احمد عبادي.
در ساز سنتور پيرو مكتب محروم استاد فرامرز پايور.
در ساز بربط (عود) پيرو مكتب استاد منصور نريمان.
در ساز كمانچه پيرو مكتب معلم خود استاد علي اصغر بهاري.
در ساز ويلن پيرو مكتب معلمين خود استاد ابوالحسن صبا و استاد علي تجويدي.
و در ساز تنبك پيرو مكتب استاد حسين تهراني بود

 

بابک رادمنش


آشنايي با بابك رادمنش

در مورد «استاد رادمنش» می توان سخن بسیار گفت، اما به نظر می رسد نمونه کارهای او چه در زمینه موسیقی اصیل و چه در زمينه موسیقی پاپ و چه مخلوطي از این دوو همچنین کلام دلنشین و جذاب و پندآموزش نشانگر توانایی های هنری اوست.
اما مختصرا اشاره بر اینکه او شخصی است پیرو مکتب عشق و معنویت، پایبند به اصول و ارزشهای اخلاقی، شیفته پاکی و صداقت، متواضع و بی ادعا و بسیار فروتن است.
هنرمندی که از نوجوانی به طور جدی کارش را شروع کرد و نزدیک به چهل سال است که فعالیّت هاي هنری حرفه ای دارد و آثار زیبایی را آفریده، به طوری که هر خواننده ای که از او قطعه اي را اجرا كرده است به اوج شُهرت و محبوبیّت رسیده است ، او هرگز مصاحبه با رادیو یا تلویزیونی، و حتی عکسی در روزنامه یا مجلّه ای از او به چاپ نرسیده است و در جایی تعریف و تمجید ازخود نكرده است.

بابك رادمنش هنرمندی است كه در وادی هنر موسیقی و شعر و ترانه، دارای استعدادهای گوناگوني مي باشد، در حالي كه بسیار متواضع و فروتن است. او مُعتقد است که این استعدادها فقط به تحصیل و کسب عِلم مربوط نمي باشد بلکه بیشترذاتی و هدیه هایی از سوی پروردگاراست.
«بابک رادمنش» جزو نادر هنرمندانی است که در زمینه موسیقی های گوناگون آثاری دارد و در هر سبکی که کار کرده است بسیار حرفه ای و موفق بوده و همیشه توجه اکثر مردم را بطور تحسین بر انگیز جلب کرده است.
او در موسیقی مرز و حدودی نمی شناسد، اگر انواع مختلف موسیقی را به یک دایره تشبیه کنیم، وی بر روی این دایره پیوسته در حال حرکت بوده است. به این معنا که فقط در یک نوع موسیقی كار کردن او را هرگز راضی نکرده است. وی همیشه در حال تغییر مکان، بر روی این دایره می باشد. به همین دلیل شناخت و اظهار نظر در مورد «بابک رادمنش» کار دشواری است. در شخصیت هنری بابک رادمنش، هم می توان «استاد ابوالحسن صبا» را دید، و هم بزرگان موسیقی پاپ را به عنوان مثال هنگامی که او آثار «استاد ابوالحسن صبا» را با ویلن اجرا می کند، گویی که خود استاد صبا می نوازد و همچنین در ناله های کمانچه اش «استاد علی اصغر بهاری» محسوس است.
«بابک رادمنش» در آثار هنری خود توانسته است به وسیله تلفیق سبک مدرن و کلاسیک، به طرزی ظریف و هنرمندانه روح عظیم و صلابت موسیقی اصیل را در پیکره جوان موسیقی امروز جانی دوباره بخشد. در اشعار و ترانه هایش نیز صلابت و محکمی از یک طرف، شیرینی و محتوا و جذابیت از طرف دیگر انسان را مجذوب می کند.
او معتقد است ملاک و معیار خوب بودن هر نوع کار هنری که شعر و موسیقی نیز از آن جمله می باشند سه چیز است:
1)    تکنیک             2) محتوا      3)زیبایی
اومی گوید: چقدر زیباست که در تمام ابعاد زندگی انسان ها نور الهی وجود داشته باشد، که این اعتقاد در اکثر آثارش نیز مشهود است. به عقیده وی «موسیقی با کلام» حتما باید داری پیام باشد و آن هم نه هر پیامی، بلکه پیام سازنده، پیامهای اجتماعی و اخلاقی که روح انسان را در جهت متعالی شدن یاری کند و یا پیام عاشقانه پاک.
به گمان «بابک رادمنش» موسیقی بدون کلام از هر نوعی که باشد در تعلیم و تربیت اجتماع تاثیر زیاد و یا مستقیم ندارد، بلکه این کلام در موسیقی است که هر کلمه اش می تواند در فرهنگ جامعه اثر گذار بوده و سرنوشت ساز باشد.
«بابک رادمنش» موسیقی را به ظرف و کلام موسیقی را به غذا تشبیه می کند. او می گوید، جنس و شکل ظرف خیلی مهم نیست، بلکه غذای درونش هست که می تواند زهر آلود و کشنده باشد یا دارو گونه و شفا بخش.

بابک رادمنش

 

تخصص

در اینجا به نمونه هایی از تخصص های استاد رادمنش اشاره می کنیم:

۱- وی دارای تخصص، در انواع مختلف موسیقی  ایرانی، (اصیل) ـ (فورکلور یا محلی) ـ ( پاپ ) دارد و همچنین مسلط به آهنگ سازی در این  سه نوع سبک موسیقی می باشد.

۲- وی مسلط برتمامی سازهای سنتی ایرانی به صورت علمی و عَمَلی می باشد و همچنین مدرس این سازها بصورت تخصصی از سال 1358 تاکنون می باشد.
بابک رادمنش علاوه بر سازهای ایرانی در چند ساز غیرایرانی مانند 🙁 ویلن، پیانو و کیبورد) تسلط دارد. شاید لازم به ذکر این مطلب باشد که بگوییم كه بابك رادمنش، در استودیو صدابرداری تمامی سازهای ارکستر آهنگهایش را خودش می نوازند.

۳- بابک رادمنش ترانه سرای متبحری است (و کلام آهنگهایش را خودش می سرايد. )

4- علاوه بر ترانه سرايي استاد رادمنش ” شاعري ” چيره دست و ماهر مي باشد كه کتاب مجموعه شعر او به نام «مهتاب عشق» در نیمه ی دوّم سال ۱۳۸۸ هجري شمسی از سوی انتشارات بدرقه ی جاویدان، در تهران مُنتشر و روانه ی بازار شد.شما مي توانيد براي مشاهده برخي از اشعار او به صفحه ” اشعار ” در اين وب سايت مراجعه نماييد.

5- استاد رادمنش علاوه بر آهنگ سازی، خواننده ای است که کیفیت صدای ارزنده ای دارد و آگاهی کامل به دستگاه های موسیقی اصیل ایرانی ( ردیفهای آوازی و سازی ) دارد.
او تسلط کاملی بر صدا شناسی و ساختن مناسب ترین ملودی ها  و اشعار برای خوانندگان مختلف با سبک های متفاوت را دارد.

تأثیر گذاریی ترانه های بابک رادمنش

آثار بابك رادمنش، که با صدای خواننده های مختلف اجرا شده است اکثراً آمیخته با کلامی پاک و متعالی و دارای پیام های سازنده است که تمامی آنها سُروده های خود او می باشد .

او مُعتقد است که در موسیقی باکلام، شعر یا کلام  بسیار مهمتر از ملودی آن است و این کلام است که مستقیماً و در ذهن شنونده تاثیر می گذارد و موسیقی از هر نوعی که باشد، با شعر است که شخصیّت خود را نشان می دهد.

استاد رادمنش معتقد است، شعر و ادبیّات ایران، پیوسته در دنیا بیشتر از موسیقی آن مطرح بوده و ايران، سرزمینی است که در ادبیات وعرفان بسیارغنی است.

شمیم کلام بزرگانی چون مولوی ، سعدی ، حافظ ، و دیگران، علاوه بر ایران ادبیّات اکثر کشورهای جهان را نیز عطر افشانی کرده است، و چرا باید ترانه های ما دارای کلام  بی محتوا و بدون پیغامهای سازنده باشد؟ بر همین مبنا،کلام خود او در کتاب مهتاب عشق، بدین گونه است:

بابک رادمنش

 

هنرمنـــد، معلّـــم جامعـــه است ـ بی هدف، به جامعه ضایعه است

مسئول اگر باشد هُمـــای رحمت ـ وگـر نه خــود مُسبّب فاجعه است

نمونه آثار

«بابك رادمنش» در موسيقي اصيل ایرانی و همچنین در موسيقي پاپ آثارمتعددی دارد. وی به مدت 10 سال در صدا و سیما به عنوان آهنگ ساز و نوازنده مشغول به کار بود.
از نمونه آثار «بابك رادمنش» در اوايل انقلاب که در ایران زندگی می کرد می توان به آهنگسازي موسيقي متن فیلم ” توبه نصوح”، به كارگرداني محسن مخملباف اشاره کرد.
بابک رادمنش سرودهايي در رابطه با سوادآموزي و سرودهايي در رابطه با جنگ تحميلي، مانند سرود «خلبانان» با صداي جمشيد دارد. سرود «ايران اُلا باشدان باشا سنگر» با صداي خود بابك رادمنش به زبان آذري از ترانه های معروفی بود که در اوایل انقلاب از تلویزیون پخش می شود.
همچنین می توان به سرودهای «حسين كه بود» با صداي شاپور رحيمي ، سرود «سلاح را برگيريم» با صداي غلامحسين قدمي كه در گوشه راك دستگاه ماهور مي باشد اشاره کرد. سرود «اوخو بلبل» (بخوان بلبل) به زبان آذري، با صداي يعقوب ظروفچي، سرود «قلم بردار» با صداي بابك رادمنش ،سرود «اُطلب العلم» يا «ز گهواره تا گور دانش بجوي» با صداي گلريز، سرود «هامّي بير اُلسون» (همه يكي باشند) به زبان آذري با صداي رشيد وطن دوست، سرود «در عشق زنده بايد» شعري از مولوي با صداي بابك رادمنش ، سرود «بگشاي لب» شعري از مولوي با صداي شاپور رحيمي که بخشی از فعالیتهای او در ایران می باشد.
نمونه هایی از فعاليت «بابك رادمنش» در سه دهه گذشته در خارج از كشور و درانگلستان می توان به ،‌ آهنگسازي و ترانه سرائي براي خوانندگاني همچون:
حميرا – سه آلبوم كامل با عناوین: “خواب و خیال” ، “هدیه حمیرا” و “مهتاب عشق”
معين – ترانه هاي «گذشته» ، «خوشبيني» ، «اي عشق»
اميد – ترانه هاي «ايران من»،‌«دوستت دارم»، «تو محشري»، «اي گل رويايي»، «انتظار»
ستار- ترانه هاي «عاشق خجالتي» و «خاكي»
جمشيد – ترانه هاي «خوش آمدي»، «من عاشقم»، «ترك غربت»، «پاك شو»
پويا – ترانه هاي «وطن وطن»، «عروس آرزوهام»، «باورم نميشه»،‌«من»، «مادر»، «مهربوني»، «يا رب»
سروش – ترانه هاي «شوق نفس» “يه دنيا، يه دنيا، عاشقم من” ، «سفر»، «معجزه» و … اشاره کرد.

اشاره به نمونه هایی از اشعار و ترانه های استاد بابک رادمنش

در نوجوانی و دوران دبیرستان اينگونه شكوه مي كند:
اگه عشق همینه ـ اگه زندگی اینه ـ نمیخوام چشمام دنیا رو ببینه (باصدای خوانندهای مختلف)

در جوانی انسان ها را، از افسوس خوردن برای گذشه باز میدارد:
مخور غم گذشته ـ گذشته ها گذشته ـ هرگز به غُصّه خوردن ـ گذشته برنگشته ( باصدای مُعین)

وطن دوستی را گوشزد می کند :
وطن وطن زمزمهٔ هر روز و هر شب من ـ نام وطن قشنگترین حرفِ روی لبِ من (باصدای پویا)

خوش بینی را به همه توصیه می کند:
بیا با دیدهٔ خوش بینی به دنیا بنگریم ـ غُصّه را رها کُنیم مُژدهٔ شادی آوریم (با صدای معین)

غم دوری رنجش می دهد:
لـحظهٔ خدا حافظی به سینـه ام فشُردمت ـ اشگ چشمهام جاری شد، دست خدا سپُردمت (با صدای حمیرا)

و خلاصه بی ثُبات بودن این دنیا را یاد آوری می کند که:
شاهان همه رفتند ـ کاخها به جا مانده ـ شاه و گدا مُردند ـ دنیا به جا مانده (باصدای حمیرا)

منبع : http://www.babakradmanesh.com

مطالب مشابه را ببینید!