مجله تاپ‌ناز‌

جسد را چگونه مومیایی می کنند؟ + عکس اجساد مومیایی شده

نحوه مومیایی کردن جسد انسان + تصاویر جسد مومیایی

از زمان قدیم و از دوران باستان هر فرهنگی برای دفن اجساد آداب و رسومی خاص داشت. در بعضی از فرهنگ ها، جسد سوزانده می شد، جسد به دریا انداخته می شد، جسد را بر سر کواه می گذاشتند تا خوراک پرندگان وحشی شود، جسد را در کوه و زمین دفن می کردند و کارهای متفاوت دیگری که همگی خاص یک فرهنگ هستند. اما یکی از عجیب ترین روش ها برای اجساد، مومیایی کردن جسد است. مصر باستان یکی از کشورهای مهم است که به دلیل مومیایی کردن پادشاهان برای باستان شناسان و هر شخصی می تواند بسیار جالب باشد. به همین دلیل در این مطلب در مورد روش مومیایی کردن در مصر باستان می گوییم.

جسد مومیایی

بیرون آوردن اعضای داخلی

در ابتدا باید بگوییم که روش های متعددی برای مومیایی کردن اجساد وجود دارد که با هم فرق دارند. بطور معمول مومیایی کردن یک جسد حدود 70 روز طول می کشد. در آن زمان افرادی خاصی که با نام مومیایی کننده شناخته می شدند این کار را به طور دقیق و کامل انجام می دادند. به جز دانستن ایین های صحیح در مراحل مختلف، این افراد باید با آناتومی بدن انسان اشنایی کامل می داشتند. اولین مرحله برای مومیایی کردن جسد، خارج کردن تمام اعضای داخلی بدن بود که خیلی سریع از هم می پاشید و فاسد می شد.

افراد مومیایی کننده با ابزارهای خاص قلابی شکل به مغز دسترسی پیدا می کردند و تمام بافت مغزی را خارج می کردند. این کار خیلی نیاز به مهارت داشت و باید دقیق انجام می شد، زیرا باعث می شد که چهره از بین برود. در مرحله بعد مومیایی کننده، تمام اندام های درون شکم و سینه را از طریق برشی که معمولا در سمت چپ شکم ایجاد می کرد در می آوردند. البته آنها فقط قلب را در بدن قرار میدادند و معتقد بودند که قلب، مرکز هستی و هوش انسان است.

بقیه اعضای بدن به صورت جداگانه نگهداری می شدند. معده، شش و جگر درون ظرف های مخصوص به نام کانوپیک (Canopic Jars) که بر روی هر کدام نام عضو نوشته می شد و نام فرد و فرشته نگهبان نیز نوشته می شد، قرار میگرفت و به همراه مومیایی دفن می شدند. در روش های جدیدتر مومیایی کردن، این اعضا را در می آوردند و بسته بندی می کردند و سپس آنها را دوباره درون بدن قرار میدادند. حتی بعد از آن زمان هم، آن جعبه ها همراه با جسد دفن می شدند.

جسد مومیایی

خشک کردن جسد

مومیایی کنندگان بعد از اناجم این مراحل باید تمام رطوبت را از سطح بدن خارج می کردند. آنها خشک کردن جسد را به وسیله ناترون که نوعی نمک بود انجام می دادند و سپس بسته هایی از این نمک خاص که قدرت خشک کنندگی بالایی داشت را داخل بدن قرار می دادند. هنگامی که بدن بطور کامل خشک می شد، آن ها بسته های نمک را در می آوردند و به ارامی نمک های روی بدن را می شستند. در نتیجه جسد کاملا خشک ولی قابل شناسایی بود. برای اینکه جسد خیلی شبیه به انسان زنده به نظر آید، مومیایی کنندگان جسد را با پارچه و دیگر مواد پر می کردند و در خیلی از مواقع، چشم های مصنوعی هم برای جسد قرار می دادند.

 

جسد مومیایی

بستن با پارچه

بعد از تمام مراحلی که گفته شد نوبت به مرحله بستن جسد با پارچ می شد. هر جسد را با صدها نوار پارچه کتان می پوشاندند. مومیایی کننده با دقت زیادی این نوارهای پارچه ای را به دور جسد می پیچیدند و حتی انگشت های دست و پای جسد را هم بطور جداگانه باندپیچی میکردند. برای اینکه جسد از حالت اصلی خارج نوشد، سنگ های خاصی که معتقد بودند جادویی است را در میان پارچه ها قرار می دادند و جمله های خاصی را روی پارچه می نوشتند. در آخر هم پارچه نهایی را جای خود قرار می دادند و روی آن را با نوارهای کتانی ثابت می کردند. مومیایی بدین ترتیب کامل می شد.

 

جسد مومیایی

خصوصیات دیگر روش مومیایی کردن مصری ها

 

در روش مومیایی کردن اجساد، فردی که این مراحل را به دست داشت، تنها شخصی نبود که به این پروسه کمک می کرد. اگرچه آماده سازی قبر حتی قبل از اینکه فردی بمیرد شروع می شد، اما باید در زمان مشخصی انجام می گیرد و به همین دلیل افراد دیگری مانند صنعت گران، کارگران و هنرمندان باید به سرعت کارها را انجام می دادند.

لوازم زیادی بود که باید در کنار فرد دفن شده گذاشته می شد، تا به اعتقاد آن ها در دنیای پس از مرگ به آن لوازم، دسترسی داشته باشد. همچنین در کنار فرد مومیایی شده باید مجسمه ها و مبلمان خاصی گذاشته می شد، دیوارها با طرح های اعتقادی نقاشی می گشت و همچنین لیستی از غذاها آماده می گردید. به اعتقاد مصریان، از طریق یک فرآیند جادویی، همه این مدل ها، عکس ها و لیست ها، در زندگی بعدی واقعی می شدند.

حالا همه چیز برای مراسم تدفین آماده است!

مومیایی مصری

مراسم تدفین

برای مراسم تدفین، مومیایی کنندگان که البته جایگاه خاص اعتقادی داشتند، شروع به انجام کارهای خاصی و خواندن دعاهایی در کنار قبر می کردند. مهمترین بخش این مراسم «باز کردن دهان» بود. مومیایی کننده توسط وسیله خاصی، دست ها، پاها و دیگر اعضای جسد را لمس می کرد تا برای زندگی بعدی آماده شوند. زمانی که این وسیله به دهان مومیایی می خورد، می توانست که در زندگی بعدی صبحت کند و غذا بخورد. بعد از این مرحله، مومایی برای زندگی بعدی خود به طور کامل آماده می شد.

حالا وقت آن است که مومیایی را در تابوت بگذارند و کاملا آن را ببندند.

این مراسم خاص از روش مومیایی کردن اجساد نشان می دهد که مصریان با افکار مرگ بسیار درگیر بودند. با این حال، به نظر می رسد که آن ها از اوایل زندگی شان برنامه می ریختند که عشقشان را به زندگی هدیه کنند. باستان شناسان بر این باورند که مصریان آنقدر این زندگی را دوست داشتند که تمایل داشتند پس از مرگشان، زندگی به همین روال ادامه پیدا کند.

جسد مومیایی

اما چرا نگهداری از بدن؟

مصری ها معتقد بودند که بدن مومیایی خانه روحشان است. اگر بدن نابود شود، روح ممکن است از دست برود. ایده “روح” مورد نظر مصری ها بسیار پیچیده بود؛ به طوری که اعتقاد داشتند که همه افراد شامل سه روح هستند.

  • کا (ka): همزاد فرد است که در تابوت باقی می ماند و نیاز به اشیاء گوناگون دارد.
  • با (ba): یا همان روح، آزاد است و می تواند از قبر پرواز کند و به آن برگردد.
  • آک (akh): روحی بوده که باید به جهان دیگر سفر می کرده، مورد قضاوت قرار می گرفته و در نهایت اجازه ورود به جهان دوم را می گرفته است.

برای مصری ها، این روش مومیایی کردن بیشتر مورد استفاده قرار می گرفت که در بسیاری از قسمت های مصر، مومیایی ها، هنوز هم وجود دارند.

عکس های جسد مومیایی شده

عکس های جسد مومیایی شده

عکس جسد

عکس های جسد مومیایی شده

تصاویر اجساد

عکس های جسد مومیایی شده عکس های جسد مومیایی شده

 

مطالب مشابه را ببینید!