آستارا | دیدنی های شهر زیبای آستارا
سفر به شهر مرزی آستارا یکی از زیباترین شهرهای ایران
آستارا یکی از شهرهای مرزی ایران در غرب دریای خزر به شمار می‌رود. این شهر در امتداد بخش انتهایی رود مرزی ارس و محل رسیدن این رود به دریای خزر واقع شده است. در آنسوی رود ارس و در کشور آذربایجان نیز شهری به همین نام وجود دارد.
کد شهر: ۰۱۳
جمعیت: حدود ۴۵،۰۰۰ نفر
شهر بندری آستارا در شمالی‌ترین نقطه‌ی استان گیلان و در مجاورت مرز کشور آذربایجان قرار دارد و دارای ساحلی وسیع و چشم‌اندازی بی‌نظیر به جنگل‌های زیبا و مسحورکننده‌ی دامنه‌ی کوه‌های تالش است. در کنار جاذبه‌های طبیعی، بازارهای مرزی آستارا نیز محبوبیت زیادی دارند و گردشگران را از سراسر ایران و کشورهای همسایه به این شهر جذب می‌کنند.
وجه تسمیه
گفته می‌شود که درگذشته، وقتی‌که کاروان‌ها و مسافران به این منطقه‌ی ساحلی مردابی و صعب‌العبور می‌رسیدند، به‌اجبار آهسته حرکت می‌کردند. به همین دلیل این شهر اوسته رو یا هوسته رو (آهسته رو در لهجه‌ی تالشی) نامیده می‌شد که همین نام به‌مرور تبدیل به آستارا شده است. (منبع: کتاب بستان الساحه).
برای اقامت در آستارا گزینه‌های متنوع در اختیار گردشگران وجود دارد. از جمله هتل‌های لوکس، معمولی یا مهمان‌پذیرهای مقرون‌به‌صرفه. در خیابان حکیم نظامی شهر آستارا که تنها ۱۵۰ متر با پست مرزی کشور آذربایجان فاصله دارد، می‌توان با هزینه‌ی متوسط مکان‌هایی مناسب برای اقامت پیدا کرد، ازجمله هتل بلال واقع در حاشیه‌ی میدان معلم که چندین نوع اتاق و سوئیت با قیمت‌های متنوع دارد. گزینه‌ی اقتصادی‌تر، مهمان‌پذیر آسمان در نزدیکی میدان شهرداری سابق است. مهمان‌پذیر آسمان یا به گفته‌ی گردشگران آذربایجانی آسیمان میهمان خاناسی، محلی با حال و هوای مسافرخانه‌های سنتی ایرانی و حداقل امکانات رفاهی است که از طریق یک بازارچه‌ی لباس در مجاورت بانک ملی واقع در میدان شهرداری سابق می‌توان به آن دست پیدا کرد. اگر تمایل دارید در محلی لوکس و دارای امکانات رفاهی کامل اقامت کنید، هتل بین‌المللی اسپیناس انتخاب خوبی برای شما خواهد بود. این هتل در ۸ کیلومتری جنوب آستارا و کنار یک دریاچه‌ی زیبا قرار دارد و چشم‌اندازی خیره‌کننده و امکانات تفریحی عالی مثل جت اسکی و … در اختیار گردشگران قرار می‌دهد.
مناطق دیدنی آستارا
مقاله مرتبط:
- جزیره هرمز؛ سرزمین خاک های رنگی
- شیراز؛ ویترین جاذبه های گردشگری ایران
در فاصله‌ی آستارا به رضوانشهر، می‌توان چند نمونه از زیباترین جلوه‌های طبیعت بکر حاشیه‌ی دریای خزر را مشاهده کرد. شالیزارهای وسیع و چشم‌نواز در طول این مسیر به‌خصوص در شهرهای لوندویل، خطبه سرا و سوست چشم‌انداز مبهوت‌کننده‌ای دارند و بعد از اسالم (دوراهی خلخال) جنگل‌های زیبا و چشم‌نوازی مشاهده می‌شود. یکی از جاذبه‌های گردشگری این مسیر، ویرانه‌های قلعه‌ی صلصال یا قلعه لیسار است که در بالای یک تپه‌ی سنگی سرسبز، در جنوبی‌ترین نقطه‌ی روستای لیسار (خیابان صلصال) واقع شده است و تنها با ۵ دقیقه پیاده‌روی از جاده‌ی اصلی می‌توان از آن بازدید کرد. البته بیشتر محدوده‌ی این قلعه حصارکشی شده و فقط بازدید از طاق زیبای دروازه‌ی قلعه و چشم‌انداز بی‌نظیر آن به دریا برای گردشگران امکان‌پذیر است. در حاشیه‌ی میدان مرکزی شهر هشتپر در شهرستان تالش که مجسمه‌ای زیبا (یک درشکه و دو اسب سرکش) در وسط آن به چشم می‌خورد، یک عمارت کلاه فرهنگی متعلق به دوره قاجار وجود دارد که تماشای آن خالی از لطف نیست.
آثار تاریخی
قدیمی ترین بنای فعلی منطقه متعلق به دوره ایلخانی و تعداد دیگری از آثار تاریخی دوران صفویه و قاجاریه نیز در این منطقه وجود دارند. شایان ذکر است که بناها و آثار دوران اسلامی آستارا اکثرا شامل قبرهای قدیمی و بقعه‌ها و آرامگاه‌هایی است که به صورت متروک در دامنه کوه‌ها و جنگل‌ها قرار دارند و حتی برخی بدون تاریخ و از لحاظ فیزیکی دارای وضعیت نامناسبی‌اند.
قلعه شیندان
قلعه شیندان (به ترکی آذربایجانی: شیندان قالاسی) قلعه‌های تاریخی و مرتفع در مرز جمهوری آذربایجان و ایران است، که قدمتی درحدود ۲ هزار سال است. دژ و قلعه تاریخی در ارتفاع ۱۸۵۰ متر بر فراز کوه شیندان، درمنطقه حیران و جاده آستارا به اردبیل، بالای روستای ونبین و آنسوی مرز واقع شده‌است. قدمت این قلعه به دوران پیش از اسلام بازمی‌گردد. نام این قلعه به معنای محل نور است و در آن آتشکدهایی قرار داشت. از اتفاقات مهم این قلعه می‌توان به قیام حمزه خان تالش (حاکم آستارا) در عهد شاه عباس صفوی اشاره کرد که حاکم اردبیل مدت ۹ ماه آنجا را به محاصره در آورده و در نهایت حمزه خان با کشتی به شیروان متواری شد.
دبیرستان حکیم نظامی
پایه گذاری مدرسه حکیم نظامی بیش از یک قرن پیش در شهر آستارا از این عمق فرهنگ و ادب در این شهر حکایت می‌کند. این مدرسه در سال ۱۲۸۷بنیان گذاشته شده، و در این مدت فرهیختگان زیادی را پرورش داده‌است. از جمله افتخارات این مدرسه تدریس خسرو گلسرخی و نیما یوشیج، بنیانگذار شعر معاصر ایران، در سال‌های ابتدایی ۱۳۰۰ در این دبیرستان است. این مدرسه‌ی قدیمی دارای حیاطی بزرگ و بامی سفالین با در و پنجره‌های چوبی و همچنین شومینه‌های چدنی است. که همه این نمادها در کنار هم نشان دهنده‌ی معماری سنتی و بومی این منطقه از گیلان است. دبیرستان حکیم نظامی باتوجه به قدمت ساخت آن، هم اکنون در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و بخش‌های قدیمی این دبیرستان تبدیل به موزه شده‌است.
امامزاده ابراهیم و قاسم سیبلی
از فرزندان امام موسی کاظم بوده‌اند که در ۵ کیلومتری آستارا – تالش واقع دفن شده‌اند. شبستان، کاروان سرا، بازار و… از ویژگیهای خاص این امامزاده می‌باشد که از مجهزترین مراکز مذهبی گیلان به حساب می‌آید. هر ساله هزاران زائر برای زیارت و پرداخت نزورات به این امامزاده مراجعه می‌کنند. این امامزاده در سال ۱۳۸۶ با همکاری سازمان اوقاف و کمک‌های مردمی بازسازی شد.
مدرسه شهیدمدنی
قدمت ساختمان مدرسه شهیدمدنی (داریوش سابق) به بیش یک قرن می‌رسد اما مدرسه شهیدمدنی کار خود را در جهت تعلیم وتربیت دانش آموزان از سال ۱۳۱۹ و پس از خریداری ساختمان از مرزبانی آستارا، آغاز کرد.
این مدرسه در بدو تأسیس یکی از مراکزنظامی شهر بود، و پس از مدتی به یکی از مراکز مشهور آموزشی آستارا تبدیل شد. نمای ساختمان این مدرسه بسیار زیبا و منحصر به فرد است و تا اواسط دهه هشتاد کاربری آموزشی داشت، اما بعدها در زمین مدرسه ساختمان جدیدی بنا نهادند و ساختمان قدیمی مدرسه در لیست آثار ملی ثبت گردید.
قلعه تک آغاج
این قلعه که بقایای آن در ارتفاعات اسپیناس قرار گرفته به دوران سلجوقیان مربوط است. در آن زمان تیمور لنگ در این قلعه اتراق کرده و به سنجر آباد قشون برده‌است. این قلعه طی سال‌های ۱۳۲۶ تا ۱۳۲۹ مرکز نور افکن مرزبانی آستارا بوده‌است.
طرق مظفری
مظفرالدین شاه قاجار در هشتمین سال سلطنت خود جاده‌ای شوسه از آستارا به اردبیل کشید که به طرق مظفری معروف شد. دیدنی ترین قسمت این جاده در بالای پل زیبای بهارستان و متشکل از چندین پیچ تند و خطرناک است. در آن زمان پاسگاهی را نیز برای حفاظت از این مکان احداث می‌کنند. یک کیلومتر بالاتر از این پاسگاه چشمه‌ای از دل کوه می‌جوشد که برای نوشیدن آب آن صفی طولانی تشکیل می‌شود.
بقعه سیدمحمد دوست
این آرامگاه و بقعه‌ی متعلق به اواخر قرن هشتم هجری قمری که اکنون به زیارتگاهی تبدیل شده، در روستای چلوند واقع شده‌است. این آرامگاه در جنگ جهانی اول یکبار توسط کشتی روس‌ها مورد اصابت گلوله توپ قرار گرفت و قسمتی از دیوار آن مخروب شد.
اماکن گردشگری
آبشار لاتون
آبشار لاتون در ۱۵ کیلومتری جنوب شهر آستارا، شهر لوندویل و روستای کوته کومه جای گرفته‌است. ارتفاع تقریبی آبشار لاتون ۱۰۵ متر است که به لحاظ بلندی، مرتفع ترین آبشار گیلان و ایران محسوب می‌شود.
تله کابین حیران
مسیر تله کابین حیران از جاده آستارا به اردبیل و در منطقه حیران آغاز شده و وارد جنگل فندقلو می‌شود. طول مسیر این تله‌کابین هزار و ۵۰۰ متر است.
گردنه‌ی حیران
گردنه‌ی حیران در مسیر راه ارتباطی آستارا – اردبیل قرار گرفته‌است. این گردنه که به همراه روستای ونه‌بین، حاجی امیر بالا و حاجی امیر پایین از مناطق حفاظتی سیاسی و جغرافیایی استان گیلان می‌باشد، از یک طرف مشرف به کوه‌های پوشیده از جنگل‌های انبوه است و از سویی مشرف به دره‌ای نه چندان عمیق که از میان آن رود ارس عبور می‌کند که تعیین کننده مرز استان گیلان ایران و جمهوری آذربایجان است.
این گردنه در بیشتر زمانها زیر پوششی از مه قرار دارد و از نظر طبیعی دره‌ها و کوهپایه‌های آن، پوشیده از گل‌ها و گیاهان جنگلی و مرتعی هستند.با این که این گردنه چندان مرتفع نیست و ارتفاع بلندترین نقطه‌ی آن از سطح آبهای آزاد تنها حدود ۱۵۰۰ متر است، علت اصلی مه تقریبا دائمی گردنه‌ی حیران رطوبت دریای خزر است، نه ارتفاع زیاد این آن.
از خوانندگان عزیز کجارو درخواست می‌شود که اگر عکس و اطلاعاتی درمورد این منطقه دارید با کجارو در میان بگذارید تا به شناخت بیشتر ایران کمکی کرده باشیم.
مسیرهای رفت و برگشت
برای مسافرت به شهرهای دیگر می‌توان از تاکسی‌های بین‌شهری یا اتوبوس‌های پایانه‌ی آستارا واقع در خیابان امام خمینی استفاده کرد که ۵ کیلومتر با هتل اسپیناس فاصله دارد، با اتوبوس می‌توان به تهران، تبریز (۶ ساعت، ۳ بعدازظهر)، رشت (۱۰ ساعت، ۱۰ صبح و ۱ بعدازظهر) و قزوین (۴ بعدازظهر) مسافرت کرد. تاکسی‌های بین‌شهری که در ۲۰۰ متری جنوب میدان بزرگ لاله (شهدای گمنام) توقف می‌کنند، راحت و سریع هستند و در مدت دو ساعت و نیم به رشت و در مدت ۴۰ دقیقه به اردبیل می‌رسند ولی طبیعتا کرایه‌ی بیشتری دریافت می‌کنند.
کجارو
