اثرات عالی پروتئین گیاهی بر طول عمر و سلامت بدن
افراد گیاهخوار احتمالا طول عمری بیشتر از افراد گوشتخوار خواهند داشت. پروتئین گیاهی می تواند باعث افزایش طول عمر شود.
طول عمر بیشتر با مصرف پروتئین گیاهی
به گزارش تاپ ناز و به نقل از بازده؛ تحقیقی منتشر شده در ژورنال طب داخلی JAMA اظهار میکند این که چه میزان پروتئین میخورید- و آن پروتئین از کجا میآید یعنی پروتئین گیاهی است یا حیوانی- ممکن است بر طول عمرتان تاثیر بگذارد. در تحلیلی جدید، به رهبری بیمارستان عمومی ماساچوست، دریافتند که آدمهایی که مقادیر زیادی پروتئین حیوانی میخورند ریسک مرگشان در چند دههی بعد بالاتر از نرخ میانگین است، بخصوص اگر گوشت قرمز فراوری شده را بر ماهی یا مرغ ترجیح بدهند. از طرف دیگر کسانی که پروتئین گیاهی بیشتر مصرف میکنند، ریسک مرگشان پایینتر از نرخ میانگین است.
تحقیق جدید شامل دادههایی از دو مطالعهی بلندمدت میشد که در مجموع بیش از ۱۷۰۰۰۰ شرکتکننده داشت. آدمهای این مطالعات به مدت ۲۶ تا ۳۰ سال مورد پیگیری قرار گرفتند و همچنین هر چند سال یکبار از آنها خواسته شد تا به پرسشهایی دربارهی سلامت و عادات غذا خوردنشان پاسخ دهند. به طور میانگین، آنها حدود ۱۴% از کالری روزانهشان را از پروتئین حیوانی بهدست میآوردند و ۴% را از پپروتئین گیاهی . در طول این مدت، بیش از ۳۶۰۰۰۰ نفر از آنها مردند.
پس از تعدیل نتایج برای سبک زندگی و دیگر عوامل ریسک، محققان دریافتند که آن کسانی که پروتئین حیوانی بیشتری میخورند- تعریف شده به عنوان هر نوعی از گوشت، تخممرغ یا لبنیات– به صورت جزئی ریسک مرگشان افزایش مییابد. آدمهایی که پروتئین حیوانی کمتری میخورند و پروتئین بیشتری را از منابع گیاهی دریافت میکنند- نان، غلات، پاستاها، لوبیا، آجیل، و حبوبات- کمترین احتمال را داشتند که در طی این مطالعه بمیرند.
مقاله مرتبط: خواص عدس | عدس سرشار از پروتئین و آنتی اکسیدان است
با وجود این، اخبار برای دوستداران گوشت چندان هم بد نیست. ریسک مرگ افزایش یافته تنها به آدمهایی مربوط میشد که دستکم یک عامل “سبک زندگی ناسالم” داشتند، من جمله دائمالخمر بودن، سیگاری بودن، یا اضافهوزن یا چاقی، یا خیلی کم ورزش کردن. برای شرکت کنندگانی که در کل سبک زندگی سالمی دارند، این ارتباط از بین میرود.
مولفان این مطالعه گمان میکنند که، علاوه بر عوامل سبک زندگی، انواع بخصوصی از گوشتهای مصرفی نیز نقش ایفا میکنند.
مینگیانگ سانگ، یکی از محققان بیمارستان عمومی ماساچوست در یک انتشار مطبوعاتی گفته است که: “درحالیکه ما انتظار داشتیم در گروه دارای سبک زندگی سالم این ارتباط ضعیفتر باشد، انتظار نداشتیم که آن رابطهها کلا محو شوند. اما وقتی عمیقتر به دادهها نگاه کردیم، دریافتیم که – در جذب مقدار پروتئین حیوانی مشابه- آنهایی که در گروه سبک زندگی ناسالم بودند گوشت قرمز، تخممرغ، و لبنیات پر پرچرب بیشتری مصرف میکردند، در حالی که گروه سبک زندگی سالم بیشتر مرغ و ماهی مصرف میکردند.”
در واقع، وقتی آنها نتایج مطالعه را به انواع مشخصی از پروتئین حیوانی تفکیک کردند، دریافتند که رابطهی بین پروتئین حیوانی و ریسک مرگ افزایشیافته در وهلهی نخست به آدمهایی مربوط میشد که مقادیر زیادی گوشت قرمز فراوری شده و فراوری نشده(شامل گوشت گاو و گوشت خوک) میخوردند و نه ماهی یا مرغ.
درحالی که این تا کنون بزرگترین مطالعهای بوده است که برای مقایسهی تاثیرات انواع مختلف پروتئین انجام شده است، یافتههای آن چندان غافلگیرکننده نیستند. متخصصان مدتهای مدیدی است که پروتئینهای با منشاء گیاهی، مرغ، و ماهی را به جای گوشت قرمز توصیه کردهاند، که سرشار از کلسترول و چربی اشباع شده است. سردبیر نشریهی کمک تغذیهای سلامت، سینثیا ساس، ذکر میکند که آدمهایی که گوشت کمتری میخورند، وزن کمتری دارند و نرخ پایینتری در ابتلاء به بیماریهای قلبی و دیابت نوع ۲ دارند. وی در پستی در Health.com سال گذشته نوشت، برای اتخاذ چند عادت گیاهخواری پسند لازم نیست که یک گیاهخوار حرفهای و تمام و کمال باشید. بیشتر خوردن گیاهان حاوی پروتئین(لوبیا، نخود فرنگی، و عدس) نیز میتواند تاثیرگذار باشد.
از این منظر، این مطالعهی جدید وزن بیشتری به آنچه ساس و دیگر متخصصان تغذیه سالها میگفتهاند میافزاید.
دکتر سانگ میگوید: “یافتههای ما پیشنهاد میکنند که آدمها باید به بیشتر خوردنِ پروتئین گیاهی نسبت به پروتئینهای حیوانی فکر کنند، و وقتی بین منابع پروتئینهای حیوانی میخواهند دست به انتخاب بزنند، ماهی و مرغ احتمالا انتخابهای بهتری هستند.”