اختلال هویت جنسی TS | دانستنی های کامل در مورد این اختلال و نشانه های آن
اختلال هویت جنسی TS ترنسکشوال
جنسیت – مرد یا زن بودن – یک عامل اساسی است که به فرد در ساختن شخصیت انفرادی و حس وی نسبت به خودش کمک می کند. اختلال هویت جنسی ، شرایطی است که در آن حالت یک مرد یا یک زن خودش را قویا” به عنوان جنس مخالف خویش شناسایی می کند و خود را متعلق به آن جنس می داند.
افراد مبتلا به این اختلال اغلب اوقات با هویت جنسی آناتومیکی خویش مشکل داشته و رنج و ناراحتی زیادی را در ارتباط با آن تجربه می کنند. این افراد ممکن است به عنوان عضوی از جنس مخالف خویش رفتار کنند و در جامعه ظاهر شوند و ممکن است تمایل داشته باشند که بدن خویش را تغییر دهند. این اختلال تصویر خود را در افراد تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند بر اطوار قالبی ، رفتار و پوشش فرد تاثیر بگذارد. افرادی که تصمیم می گیرند تا ظاهر فیزیولوژیکی خویش را از طریق آرامش ، هورمون و در برخی موارد با به کار بردن جراحی تغییر دهند را ناراضی از جنسیت ( ترانس سکسوال ، Ts ) گویند.
چه عواملی باعث اختلال هویت جنسی می شوند؟
علت اصلی اختلال هویت جنسی ناشناخته است ، اما چندین نظریه در این باره وجود دارد. این نظریه ها اظهار می کنند که این اختلال ممکن است توسط وراثت (کروموزمها) ناهنجاری ها ، عدم تعادل هورمونها در طی دوران جنینی و رشد کودکی ، نقص هایی در ارتباط بین فردی نزدیک و طبیعی و سرپرستی کودکان و یا به علت ترکیبی از عوامل ذکز شده ایجاد شود.
میزان شیوع اختلال هویت جنسی چه میزان است؟
اختلال هویت جنسی یک اختلال نادر و کمیاب است که کودکان و نوجوانان را مبتلا می سازد. این اختلال ممکن است در سالهای اولیه کودکی نیز مشاهده شود. در حقیقت اغلب افراد تشخیص می دهند که آنها قبل از رسیدن به سنین نوجوانی دارای مشکلاتی در هویت جنسی خویش می باشند. این اختلال در مردان به میزان بیشتری نسبت به زنان بروز می کند.
نشانه های اختلال هویت جنسی چیست؟
کودکان مبتلا به اختلال هویت جنسی اغلب اوقات علایم ذیل را نشان می دهند :
- تمایل نشان دادن به بودن در جنس مخالف ( از جمله قلمداد کردن خویش به عنوان عضوی از جنس مخالف خویش و صدا کردن خویش با اسم جنس مخالف )
- نفرت داشتن و منرجر بودن از دستگاه تناسلی خویش ( پسران ممکن است تمایل به نداشتن آلت مردانه نشان دهند. دختران ممکن است از رشد پستانهای خویش و قاعده شدن بترسند و ممکن است از نشستن در هنگام ادرار کردن خوداری کنند. همچنین آنها ممکن است پستانهای خویش را محکم ببندند تا مشخص نباشند.)
- اعتقاد دارند که آنها بزرگ می شوند تا به جنس مخالف تبدیل شوند.
- طرد شدن از طرف گروه همتا
- پوشش و رفتار نوعی جنس مخالف را بر می گزینند ( برای مثال ، یک زن ، لباس زیر مردانه می پوشد. )
- کناره گیری کردن از تعامل و فعالیتهای اجتماعی
- احساس انزوا ، افسردگی و اضطراب داشتن
بزرگسالان مبتلا به اختلال هویت جنسی اغلب اوقات علائم زیر را بروز می دهند :
- تمایل به زندگی کردن به عنوان جنس مخالف
- تمایل به خلاص شدن از اندامهای تناسلی خویش
- پوشش و رفتار نوعی جنس مخالف را نشان دادن
- کناره گیری کردن از تعامل و فعالیت اجتماعی
- احساس انزوا ، افسردگی و اضطراب
اختلال هویت جنسی چگونه تشخیص داده می شود؟
اختلال هویت جنسی توسط فرد متخصص در زمینه سلامت روان (روانپزشک ها و یا روانشناس) تشخیص داده می شود. یک تاریخچه پزشکی کامل گرفته می شود و آزمایشات روانشناختی انجام می شوند تا دیگر علل احتمالی برای این اختلال همچون افسردگی ، اضطراب و یا جنون رد شوند. زمانی که ارزیابی ها وجود تمایل پایدار برای جنس مخالف بودن را تایید و تصدیق کرد ، اختلال هویت جنسی تشخیص داده می شود.
اختلال هویت جنسی چگونه درمان می شود؟
به افراد و خانواده هایی که مورد مشاوره قرار می گیرند معمولاً توصیه می شود که کودکان مبتلا به اختلال هویت جنسی را تحت درمان قرار دهند. مشاور بر درمان مشکلات همراه از جمله افسردگی و اضطراب و بالا بردن اعتماد به نفس تمرکز می کند. روان درمانی با هدف کمک به عملکرد فرد و بهبود آن وارد عمل می شود.
برای نوجوانان مشاوره به همراه شرکت کردن در یک گروه حمایتی توصیه می شود. برخی از ترانس سکسوالها به هورمون و درمانهای مربوط به عمل جراحی پاسخ می دهند و می توانند ویژگیهای جنس بیولوژیکی خویش را سرکوب و متوقف کنند و ویژگیهای بیولوژیکی جنس مخالف را بدست آورند. جراحی که منجر به تغییر جنسیت فرد می شود را جراحی تغییر جنسیت گویند. از آنجایی که این عمل جراحی اساسی و غیر قابل بازگشت است ، متقاضیان باید تحت یک ارزیابی گسترده و دوره انتقال قرار گیرند.
دیگر عوارض اختلال هویت جنسی چیست؟
چنانچه قبلاً ذکر شده است ، این اختلال می تواند منجر به تصویر خود ضعیف ، انزوای اجتماعی و رنج و عذاب هیجانی شود. در صورتی که درمان صورت نگیرد ، اختلال ممکن است منجر به افسردگی شدید و اضطراب شود و با توانایی عملکرد فرد مداخله کند ، منجر به مشکلاتی در مدرسه و کار شود و یا اینکه در برقراری ارتباط با دیگران اختلال ایجاد کند.