بیوگرافی سروش رفیعی (زندگی شخصی، حواشی و افتخارات)

سروش رفیعی بازیکن تیم پرسپولیس و تیم ملی ایران است که سال‌ها درخشش در لیگ ایران از او یک بازیکن به یاد ماندنی ساخته است. سروش رفیعی در پست هابفک هجومی بازی می‌کند و هم‌اکنون عهده‌دار خط میانی تیم پرسپولیس است. ما امروز و در این مقاله نگاهی کامل و جامع بر زندگی این فوتبالیست حرفه‌ای خواهیم داشت، پس در ادامه متن همراه ما باشید.

تولد و اوایل زندگی

سروش رفیعی در سال 1369 در شهر شیراز به دنیا آمد. البته در میان این خانواده تنها سروش شیرازی است و پدر و مادر او اصالتا اهل لرستان هستند.

سروش فوتبال را از همان شهر شیراز آغاز کرد اما بعدها به شهر خوزستان رفت تا در تست تیم فولاد خوزستان شرکت کند. او بعد از قبولی در این تست، به شهر خوزستان نقل مکان کرد. اما بعد از چندین فصل کوتاه، سروش رفیعی دوباره به شیراز بازگشت و جذب تیم فجر سپاسی این شهر شد.

تیم بزرگسالان

سروش رفیعی بیشتر دوران فوتبالی خود را در تیم فجر سپاسی گذراند و حتی در تیم بزرگسالان نیز حضور یافت. بعد از درخشش در این تیم، سروش رفیعی موفق شد باری دیگر به تیم بزگسالان فولا خوزستان برود. این اولین‌بار بود که سروش موفق می‌شد در  لیگ برتر توپ بزند؛ بعد از بازی و درخشش در خط میانی فولاد، سروش رفیعی برای اولین‌بار در سال 1393 به تیم ملی ایران دعوت شد.

حاشیه‌های بی‌پایان با جعل کارت سربازی

در اردیبهشت سال 1393 یک باند تبهکاری دستگیر شد که با سندسازی و جعل اسناد اقدام به گرفتن کارت پایان خدمت برای معافیت از خدمت سربازی می‌کردند، اعضای این باند در بخشی از اعترافات خود بیان می‌کنند که با برخی از تیم‌ها و بازیکنان فوتبال ایران همکاری داشته‌اند. در این میان نام سروش رفیعی نیز نمایان شد.

در این میان کارت پایان خدمت سروش رفیعی باطل شد. خود او در این‌باره گفته است: حتما می‌دانید که من از سال 1383 و از رده‌های پایه تیم خوب فجرسپاسی فوتبالم را آغاز کردم و 7 سال در خدمت فجر بودم و پس از آن به فولاد ملحق شدم.

زمانی که مشمول شدم با فجر قرارداد داشتم و حتی زمانی که به خاطر شرایط پدرم برای معافی اقدام کردم باز هم در تیم فجرسپاسی بودم و برایم بسیار ساده بود که خدمتم را از همان طریق بگذرانم.

اما من کارتم را گرفتم و یک فصل و نیم دیگر هم در فجر بازی کردم. مبلغ قرارداد سال آخرم هم 10 میلیون بود که 7 میلیونش را بیشتر نگرفتم. در واقع می‌خواهم این را بگویم که می‌شد با هر روشی من از همان طریق بازی در فجر خدمتم را بگذرانم.

علت اینکه من آخرین نفری بودم که در بین ابطالی‌ها به خدمت سربازی اعزام شدم، همین بود. من همه تلاشم را کردم تا بگویم گناه و خطایی از من سر نزده و خلافی انجام ندادم و قانون را دور نزدم چون مردم بعد از جو آن روزها از فوتبالیست‌های دارای کارت معافی ناراحت بودند.

من می‌خواستم حق خودم و خانواده‌ام را حفظ کنم و به همین دلیل کارم بسیار طول کشید. با این حال با همه اقدامات به نتیجه‌ای نرسیدم که شاید یکی از دلایلش بحث رسانه‌ای شدن این موضوع و تعداد زیاد افرادی بود که در موضوع ابطال کارت‌های پایان خدمت درگیر بودند.

انتقال به تیم تراکتور

سر همین قضیه سروش مجبور شد به خدمت سربازی برود، از همین رو او به تیم تراکتور که آن زمان زیر نظر سپاه پاسداران بود، رفت. سروش در این‌باره نیز توضیح داد: من در نهایت در تاریخ 19 فروردین 1394 به خدمت اعزام شدم و طبق قانون باید در تاریخ 19 دی 1395 خدمتم به اتمام برسد.

یک موضوعی درباره سربازهایی که غیبت دارند وجود دارد و آن 6 ماه اضافه خدمت است که این مساله شامل همه کسانی شده که کارتشان باطل شده بود با این تفاوت که اکثریت آنها قبل از 22 بهمن 1393 سرباز شده بودند و با توجه به اینکه شامل عفو مقام معظم رهبری شدند، اضافه خدمتشان بخشیده شد.

فقط من و بختیار بودیم که بعد از آن زمان سرباز شدیم. من در برج فروردین 94 و بختیار در برج اسفند 93.

بعد از سپری کردن یک فصل در تراکتور در زمان تعطیلات پیش‌فصل 96 ـ 95 شخصا به ستادکل نیروهای مسلح مراجعه کردم و خدمت آقایان باران چشمه، امیر باقری و موسی کمالی رسیدم که همه آنها با توجه به شرایطی که من داشتم و با در نظر داشتن پیگیری‌های قبلی خیلی به من کمک کردند بخصوص این 3 عزیز که نیت‌شان این بود که حقی از کسی ضایع نشود.

با توجه به اطلاعات کاملی که آنها از شرایط و ابطال کارت من داشتند و با توجه به اینکه حس‌شان این بود و البته شواهدی هم وجود داشت که من مرتکب خلافی نشده‌ام نامه‌ای را به اداره سرباز سپاه خدمت جناب توکلی ارسال کردند.

در این نامه قید شده بود اضافه خدمت 6 ماهه من از نظر ستاد کل نیروهای مسلح بخشیده شده است. بعد از این نامه خود آقای توکلی به عنوان رئیس اداره سرباز و کسی که تلاش زیادی برای رفع مشکل من در دوران تیم‌ملی کرده بود، به من مستقیما اعلام کرد اضافه خدمتم بخشیده شده است.

سروش رفیعی درنهایت در 39 بازی برای تیم تراکتور به میدان رفت و 5 گل را نیز به ثمر رساند. با اینکه حضور او در تیم تراکتور اجباری بود اما با این حال او درخشش بی‌نظیری از خود در این تیم نشان داد و توانست نامی برای خود دست و پا کند. او در این باره گفت: یک فصل و نیمی که در تبریز و تراکتورسازی گذراندم دوران مهمی در زندگی من است. اولا که شاید من باتوجه به میل باطنی و شرایطی که قلبا از نظر خودم درست نبود به سربازی اعزام شدم اما حالا که خدمتم به پایان رسیده وقتی گذشته را نگاه می‌کنم، می‌بینم که حضورم در تبریز یک توفیق اجباری بوده است.

من از صمیم قلب تشکر ویژه‌ای از مردم بسیار خوب و غیور، ارزشمند و مهربان تبریز و آذربایجان و البته همه آذری‌های سراسر ایران می‌کنم که در طول این یک و نیم سال با همه کم و کاستی‌هایی که داشتم حمایتشان را دریغ نکردند و لطفشان را در همه زمینه‌ها نشان دادند من هم بالطبع تا آخرین لحظه که به عنوان سرباز در اختیار این تیم بودم با تمام وجود سعی کردم توانم را برای موفقیت تراکتور بگذارم.

پرسپولیس تهران

بعد از این دوره، سروش رفیعی به تیم پرسپولیس تهران پیوست و شماره 7 جاودان این تیم را که قبل‌تر به دلیل احترام به علی آقا پروین، بایگانی شده بود، به سروش رفیعی داده شد. او در 14 بازی برای این تیم به میدان رفت و 3 گل را نیز به ثمر رساند. اما حضور او در این تیم شش ماه بود و درنهایت او از این تیم جدا شد.

مطلب مشابه: بیوگرافی امید عالیشاه (از آغاز فوتبال تا کاپیتانی در پرسپولیس)

علاقه به لژینور شدن

اولویت من برای ادامه فوتبال حضور در یک تیم خارجی است جایی که احساس کنم از نظر فوتبال به من کمک می‌شود. اگر شرایط یک درصد به گونه‌ای باشد که برای حضور در یک تیم خارجی کارها پیش نرود، آن وقت بعد از اتمام اردوی تیم‌ملی تصمیم‌گیری می‌کنم. تا این لحظه به هیچ کدام از باشگاه‌های داخلی پاسخ مثبت نداده‌ام اما بعد از اردو تکلیفم روشن می‌شود.

بعد از این صحبت‌ها، سروش رفیعی در تابستان سال 1396، با قراردادی یک ساله به الخور قطر پیوست و در این تیم شماره 7 را به تن می‌کرد. در پایان فصل باشگاه الخور یک بازیکن جایگزین برای رفیعی جذب کرد و او قراردادش را با این باشگاه تمدید نکرد.

با این حال سروش از این دوران به خوبی یاد کرده است: بازی در قطر تجربه جدیدی بود. این اولین باری بود که من خارج از کشورم بازی می‌کردم. می‌خواستم چیز جدیدی در فوتبال یاد بگیریم. در قطر به دنبال این بودم تا باز هم خودم را اثبات کنم. مردم قطر مهمان نواز هستند و من هیچ مشکلی این جا نداشتم. بعد از حضور در الخور در شروع فصل فهمیدم که کیفیت بازی ها بسیار بالاست. علاوه بر آن نکته مهم تر آن که تمام امکانات این جا در سطح بالایی است و همه به پیشرفت و بهتر شدن تیم فکر می‌کنند.

ما این فصل 5 تا 6 بازیکن جدید داشتیم. سرمربی تیم هم عوض شد و نیاز به زمان داشت تا با تیم آشنا شود. متاسفانه امتیازات ارزشمند زیادی از دست دادیم. شاید بازی دفاعی باعث شد ما در خیلی از بازی‌ها امتیاز از دست بدهیم. بدشانس هم بودیم. من فکر می‌کنم در سه بازی نخست خیلی خوب ظاهر شدم ولی بعد از آن مربی از من خواست تا در سمت چپ و راست بازی کنم و همین باعث شد تا حدودی نتوانم آن طور که انتظار دارم بازی کنم. در 7 مسابقه زیر نظر مربی قبلی یک گل به ثمر رساندم ولی وقتی سرمربی تیم عوض شد و به پست دلخواه خودم رفتم توانستم گل های بیش تری به ثمر برسانم.

بازگشت دوباره به پرسپولیس

بعد از این جدایی تحقیرآمیز سروش رفیعی دوباره به پرسپولیس بزگشت. اما از آنجایی که این  تیم محرومیت انتقالی داشت، قرار شد سروش یک نیم فصل را برای فولاد خوزستان به میدان برود و نیم فصل بعدی را به پرسپولیس بیاید. اما او باز هم در پایان فصل از این تیم جدا شد. البته جدایی او بیشتر اجباری بود تا اختیاری. برای همین سروش برای تعیین وضعیت خود دو بار به باشگاه پرسپولیس رفت. سروش بعد از خروج از دفتر باشگاه در حالیکه مثل همیشه آن خند‌ های همیشگی را روی لب نداشت، در خصوص وضعیت خودش گفت: این تصمیمی بوده که گرفته شده و به آن احترام می‌گذارم. امروز هم برای تعیین وضعیت خودم به دفتر باشگاه آمدم و فعلا همه چیز دوباره به فردا موکول شده.

رفیعی در خصوص اینکه شنیده می‌شود بحث جدایی او فنی نبوده و مربوط به قراداد است، گفت: چه کسی این حرف ها را زده؟ همیشه اینطور حرف ها مطرح می شود اما شما چه چیزی درباره قرارداد من شینیدید؟

سپاهان اصفهان

سروش رفیعی در شهر خودرو نیز زیاد ماندگار نبود و بعد از چند ماه حضور در این تیم، به سپاهان اصفهان پیوست. او برخلاف چند تیم گذشته، دو سالی را در سپاهان گذراند و توانست به نتایج بسیار خوبی نیز دست یابد.

او درباره اولین هفته حضور در تیم سپاهان چنین گفت: هفته اولی که من به سپاهان آمدم تعدادی از هواداران پر و پا قرص سپاهان حساسیت هایی نسبت به پیج من و عکس هایم با پرسپولیس داشتند و می‌گفتند این عکس ها باید پاک شود اما خیلی محترمانه و راحت گفتم اولا صفحه مجازی من شخصی است، دوما اینها آرشیوی از خاطرات من از گذشته تا به حال است و سوما اگر من این کار را انجام بدهم، مطمئنا چهار روز دیگر هم از تیم شما جدا می‌شوم و این اتفاق رخ می‌دهد و در آن صورت من این احترام و اهمیت را به شما هم نداشتم.

بازگشت چند باره به پرسپولیس

سروش رفیعی در 25 خرداد 1401 با قراردادی 2 ساله به پرسپولیس تهران بازگشت. او در اولین سال حضورش در این تیم به قهرمانی رسید. بعد از قهرمانی سروش رفیعی در یک مصاحبه گفت: همیشه گفتم که هوادار حق داره ناراحت بشه حق داره عصبانی بشه حق داره اعتراض کنه. این شغل ما و کار مائه و همین هواداران به ما هویت دادن و الان هم حق دارند که به ما معترض باشند.

ولی در کنارش میدونم که هوادارامون، هوادارای واقعیمون اونایی که سال گذشته توی هفت تا بازی آخر لیگ شاید خوشبین‌ترین هوادارمون هم فکر نمی‌کرد که ما بتونیم قهرمان شیم، ولی هوادارای واقعی ما اومدن کنارمون بودن انرژی مثبت برای ما فرستادن و دیدن که میشه. دیدن که ما تونستیم هفت تا بازی رو ببریم و در کنار اون بازی‌های جام حذفی هم ببریم و سه تا جام تقدیمشون کنیم.

حمایت از یحیی گل محمدی

مسئله مهم‌تر از این برای من اینه که به اعتقاد من هیچکس هیچکس حق نداره و نباید به خودش اجازه بده که به یحیی گل محمدی و تیمش شک کنه و کوچک‌ترین حرفی رو در مورد عملکرد یحیی گل محمدی و بازیکنان پرسپولیس بزنه.

به دلیل اینکه کارنامه آقای گل محمدی مشخصه. ما چهار ماه قهرمان سه گانه این کشور بودیم. به اعتقاد من بزرگتری احترام باید براش قائل شد که بزرگی کنه حالا هر کسی صرفاً بزرگتره قرار نیست که احترام داشته باشه.

بزرگتری احترام داره که احترام خودش رو حفظ کنه و بزرگتری کنه. اینکه یه عده‌ای منتظرن تا یک باختی گل محمدی میاره شروع کنن به صحبت کردن، دلیلش چیزی جز حسادت نمیتونه باشه. ممکنه در مقاطعی شرایط اونجوری که دوست داریم پیش نره ولی دوباره میتونیم بیایم خودمون رو جمع و جور کنیم و راهمون رو ادامه بدیم.

مطلب مشابه: بیوگرافی یحیی گل محمدی (از زندگی شخصی و ازدواج تا فینال لیگ قهرمانان آسیا)

دعوت نشدن به تیم ملی

سروش رفیعی سال‌ها برای تیم ملی کشورمان توپ زد اما بعد از انتخاب امیر قلعه‌نویی به عنوان سرمربی جدید تیم ملی، سروش رفیعی به این تیم دعوت نشد.

او بعد از این خبر گفت: مسئله دیگه‌ای که دوست داشتم در موردش حرف بزنم این بود که خب الان این تایم فیفادیه اول آرزوی موفقیت می‌کنم برای تیم ملی به شخصه بسیار بسیار امیدوار بودم که بتونم به تیم ملی دعوت شم، سعی و تلاش خودم رو کردم که بهترین عملکردم رو داشته باشم و خیلی امیدوار بودم به دعوت به تیم ملی اما نتونستم نظر کادر فنی تیم ملی و آقای قلعه نویی رو به هر حال مثبت کنم. ولی با تمام وجودم و از صمیم قلب آرزوی موفقیت می‌کنم براشون امیدوارم که رفقای من در تیم ملی موفق باشند و بهترین عملکرد رو تو جام ملت‌ها داشته باشن.

تیم ما هم توی این فاصله زمانی توی فیفادی، فکر می‌کنم که می‌تونه ریکاوری خوبی داشته باشه از لحاظ بدنی و ذهنی. بچه‌های مریضمون بهتر می‌شه حالشون و کارمون رو با قدرت ادامه می‌دیم.

ازدواج و زندگی شخصی

سروش رفیعی در 4 فروردین سال 99 یعنی در روز تولدش، ازدواج کرد. تا به کنون اطلاعات دقیقی از همسر او به دست نیامده است. او یک سال بعد از ازدواج اولین فرزندش یعنی یارا را به دنیا آمد. همچنین در سال 1402 دومین فرزند او به نام نورا دیده به جهان گشود.

سخن پایانی

بسیار خرسندیم که تا پایان همراه سایت تاپ ناز بودید. ما امروز و در مقاله فوق سعی کردیم تا درباره زندگی شخصی و حرفه‌ای سروش رفیعی بنویسیم تا شما عزیزان و طرفداران با زندگی این ورزشکار بیشتر از قبل آشنا شوید. در پایان امیدواریم که از خواندن این مقاله نهایت لذت را برده باشید.