حکم شرعی هیپنوتیزم چیست؟ + تله پاتی چه حکمی دارد؟
از دیدگاه آیت الله خمینی هیپنوتیزم جایز نیست. برای اطلاع از دیدگاه دیگر مراجع عظام تقلید در مورد حکم شرعی هیپنوتیزم و تلپاتی در ادامه مطلب همراه ما باشید.
هیپنوتیزم یا هیپنوز در اصل نوعی روان درمانی است که به عنوان شاخه ای از علم روانشناسی شناخته می شود. هیپنوتیزم در واقع حالتی است که در آن فرد در سطحی از هوشیاری قرار دارد و این حالت تنها به واسطه تلقین صورت می گیرد و به آن حالت خوابگردی هم گفته می شود. در تعریف کلی آن باید گفت که هیپنوتیزور با ضمیر ناخودآگاه فرد رابطه برقرار می کند و به واسطه تلقیناتی که دارد، او را تحت تاثیر صحبت های خود در می آورد و به حقایقی دست پیدا می کند. در ادامه حکم شرعی هیپنوتیزم را می خوانید.
حکم شرعی هیپنوتیزم
هیپنوتیزم یا خوابگردی را نمی توان کار خارق العاده ای دانست و انجام آن چندان عجیب و غریب نمی باشد. اگر هدف از انجام آن در راستای علم روانشناسی و کمک به روان درمانی باشد، یادگیری و استفاده از آن با توجه به نظر برخی از مراجع عظام تقلید و موارد ذکر شده در این باره اشکالی ندارد، اما بسیاری از سودجویان(ساحران فالگیران و …) هیپنوتیزم و مواردی دیگر نظیر تله پاتی، خواب مغناطیسی و مانیه تیزم را در جهت فریب مردم و خالی کردن جیب آن ها به کار می گیرند، که مسلما انجام این قبیل کارها با احکام اسلام منافات دارد و قابل پذیرش نیست. به منظور آگاهی بیشتر با حکم شرعی هیپنوتیزم می توانید در ادامه با نظر برخی از فقها آشنا شوید.
آیت الله العظمی آقای خامنه ای (مدظله):
بطور کلى یادگیرى هیپنوتیزم و استفاده از آن به غرض عقلائى حلال و قابل ملاحظه، اشکال ندارد به شرط اینکه با رضایت و موافقت کسى باشد که می خواهد به خواب مصنوعى برود و ضرر معتنابهى هم براى او نداشته باشد.
آیت الله آقای لطف الله صافی گلپایگانی (مدظله):
هیپنوتیزم حرام است و براى معالجه [بیمار]، در صورتى که طریق معالجه منحصر به آن باشد و موجب کشف اسرار دیگران نشود اشکال ندارد.
آیت الله آقای ناصر مکارم شیرازی (مدظله):
استفاده از هیپنوتیزم براى مقاصد طبّى و مانند آن مشروع است، مشروط بر اینکه تجربه و آگاهى کافى داشته باشد، و آثار منفى و خلاف شرعى بر آن مترتب نگردد. ولى براى کشف امور پنهانى، یا اطّلاع از گذشته و آینده و حال جایز نیست.
آیت الله آقای میرزا جواد تبریزی (ره):
در هیپنوتیزم، چنانچه خوف ضرر بر کسى که این عمل با او انجام مىگیرد یا شخصى دیگر داده شود جایز نیست.