مجله تاپ‌ناز‌

دلیل تمایل زیاد به داشتن رابطه جنسی چیست؟

درمان شهوت زیاد جنسی

شهوت زیاد جنسی ، آیا شما چیزی از شیدایی جنسی (Hypersexuality) میدانید ؟ آیا اطلاع دارید  چه کسانی به آن مبتلا می شوند و چگونه درمان کنیم؟ برای دانستن این موارد با تاپناز همراه باشید

دلیل تمایل شدید به داشتن رابطه جنسی و شهوت زیاد

مراجع مرد – 39 ساله : روزی سه بار تا چهار بار با همسرم رابطه جنسی دارم. وقتی هم که در خانه نیستم مرتب به روابط جنسی فکر میکنم. خیلی بهم فشار میاد. زنم رو خسته میکنم از بس ازش رابطه میخوام. خیلی با خودم میجنگم ولی موفق به کنترلش نمیشم. حس میکنم داره از دستم در میره.

 

مراجع زن – 17 ساله: دیشب سوار یه کامیون شدم تو یافت آباد که داشت از جلوی خونه امون رد می شد. بُردَتم رودهن. ساعت یک صبح پدرم اومد دنبالم من رو آورد خونه. پسرا رو میبرم روی پشت بوم ظهرا که مادرم میخوابه. مهمونیا رو میپیچونم میرم دنبال اون کار.

» همچنین بخوانید : قرص کاهش میلی جنسی چیست و چگونه می توانم میل جنسی خود را کم کنم؟

مراجع مرد – 63 ساله: بنقل از فرزندان و همسر از توهم رنج می برد. یادش نمیاد که کی شام و نهار خورده. اسمها رو از یاد می بره. مرتب رابطه جنسی میخواد.جلوی همه حرکات نامناسبی از خودش بروز میده.

 

مراجع زن -54 ساله: داروی پارکینسون مصرف میکنم. میل جنسیم خیلی زیاد شده. بچه هام دانشگاهی اند ولی خودم مثل دختر بچه ها شدم. با مرد دیگه ای بغیر از شوهرم رابطه دارم. عذاب وجدان داره من رو میکُشه.

 

مراجع زن – 27 ساله: صبح که از خواب بیدار میشم قهوه میخورم که خواب از سرم بپره ولی نمیشه. همش خوابم میاد همش خوابم. به هیچ کاری نمیرسم ولی میل جنسیم خیلی زیاد شده. همش خوابای جنسی می بینم. همش احساس میکنم دلم …

 

مراجع مرد -66 ساله: شش ماه پس از نقاحت از یک سکته مغزی. ناحیه مورد آسیب، دو طرف ناحیه بادامک مغزی. ناتوانی در کنترل احساس نیاز جنسی. هشت الی ده بار خود ارضایی روزانه. شدیدا عصبی. رفتار های نامتعارف جنسی به اطرافیان زن.

 

همانطور که مشاهده می شود شیدایی جنسی یا به عبارت صحیح و علمی تر بیش فعالی جنسی یک اختلال و عارضه واقعی است که فرای پرورش غلط و یا انحرافات جنسی شناخته شده اتفاق می افتد. این بیماری باعث می شود که بصورتی ناگهانی توالی و دفعات رابطه جنسی فرد با دیگران (همسر یا شریک جنسی) و یا خودش افزایش پیدا کرده و فکر و انرژی او را بصورت اغراق آمیزی معطوف س*کس نماید. دلایل متفاوتی مانند بیماری های فیزیولوژیکی مغزی یا اختلالات روانی میتوانند باعث شیدایی جنسی شوند. تصادف، سکته مغزی، بیماری های آسیب زننده بافت مغزی مانند آلزایمر و پارکینسون از جمله بیماری های فیزیولوژیکی می باشند که منجر به شیدایی جنسی می شوند. از طرف دیگر اختلالات روانی مثل بیماری دوقطبی، بیماری های شخصیتی خصوصا پارانویید، بیش فعالی ووسواس هم در ایجاد شیدایی جنسی نقش بسزایی دارند. استفاده از الکل و مواد مخدری مثل متان فتامین ها (شیشه) نیز در کوتاه مدت باعث شیدایی جنسی و سپس از بین رفتن کامل میل جنسی می گردد. معمولا کمتر از ده درصد جمعیت کشورها به این عارضه دچار هستند.

 

شیدایی جنسی رفتاری اعتیاد گونه و هم راستای اعتیاد به الکل و مواد مخدر است. برخی از دانشمندانِ رفتاری نیز شیدایی جنسی را در راستای اختلالِ وسواس قرار داده و انجام را در تعدیل و رفع اضطرابی مینامند که فرد مبتلا به آن دچار است.

 

 

تشخیص علل بیماری

 

برای آنکه فردی مبتلا به این عارضه شناخته شود می باید حداقل شش ماه از میل جنسی شدید، نیاز به داشتن رابطه جنسی زیادتر از حد متعارف قبلی خود، صرف زمانی زیاد در فکر کردن به س*کس، جنگیدن مداوم با امیال جنسی خود، و پناه بردن به رابطه جنسی در پاسخ به استرس رنج برده باشد.

 

بنابراین شیدایی جنسی مخصوص افراد و یا قشری خاص نیست، بلکه بیماری ایست که هر کسی میتواند به آن دچار شود. کافی است که فرد دچار یکی از ناراحتی های روانی یاد شده در فوق باشد یا بدلیل توموری یا تصادفی، آسیبی مغزی ببیند. استفاده از مواد مخدر و الکل نیز در کنار انواع دیگر مسمومیت ها میتواند باعث شیدایی جنسی شود.

 

درمان

 

درمان شیدایی جنسی بستگی به تشخیص اولیه صحیح و پایه نهادن درمان بر اساس تئوری کاربردی برخورد با بیماری است. بعنوان مثال بدون تشخیص نوع بیماری شخصیتی ای که فرد به آن دچار است پایه نهادن درمانی کاربردی غیر ممکن بوده و درمان بی نتیجه می ماند. همچنین استفاده از داروهایی که اثر کاهنده میل جنسی دارند بدون در نظر گرفتن علت بیماری میتواند راهی موقتی برای کنترل بوده و در نهایت به درمان کامل منتهی نشود.

 

برای درمان بیماری شیدایی جنسی مراجعه به متخصصِ بیماری جنسی-روانی (س*کس تراپیست یا روانشناس بالینی) ضروریست. خوشبختانه این بیماری قابل درمان بوده و میتوان از آثار تخریبی آن در از-هم-پاشی خانواده و یا به زندان افتادن و طرد شدن او از اجتماع جلوگیری نمود. برعکس درمان نکردن این اختلال در تسریع و افزایش بیماری اصلی ای که باعث این اختلال شده نقشی بسزا و موثر دارد.

 

مطالب مشابه را ببینید!