سندروم واژن بی قرار چیست؟ دلیل، درمان و پیشگیری این مشکل جنسی

یکی از بیماری های نادر جنسی سندروم واژن بی قرار می باشد. این بیماری بر اثر برخی از عوامل ژنتیکی و محیطی به وجود می آید. سندروم واژن بی قرار تمامی ابعاد زندگی شخصی فرد را تحت الشعاع خود قرار می دهد. در پاسخ به سوال آیا در مورد سندرم واژن بی قرار چیزی شنیده اید؟ باید اشاره کرد، که این سندروم نوعی اختلال در سیستم تناسلی زنانه می باشد. فرد در اثر این بیماری قدرت کنترل احساسات جنسی خود را از دست می دهد.

در یک مطالعه موردی در سال ۲۰۱۰ ثابت شد حدود ۵ درصد جامعه از این بیماری نادر رنج می برند. سندروم واژن بی قرار یا همان RGS میزان تحریک پذیری جنسی را می تواند افزایش دهد. فرد مبتلا به این بیماری بدون تحریک جنسی نیز به ارگاسم می رسد. به نوعی مغز قدرت کنترل خود را از دست می دهد. در شرایط عادی فرد زمانی تحریک جنسی را احساس خواهد کرد، که محرک های مختلفی وجود داشته باشد.

این افراد بدون هیچ گونه برانگیختگی تحریک می شوند. در واقع هیچ دلیلی بارزی برای ارضای جنسی وجود ندارد و حتی در چنین مواقعی فرد به ارگاسم می رسد.

سندروم واژن بی قرار چیست؟

سندروم واژن بی قرار به عنوان یک بیماری نادر جنسی در زنان معرفی شده است. بر اساس جدیدترین بررسی های صورت گرفته فقط یک درصد از آقایان در جهان درگیر این بیماری هستند. معمولا علائم مربوط به سندروم واژن بی قرار از سنین بلوغ ظاهر می شوند. به تدریج با افزایش سن میزان و شدت درگیری با این این بیماری افزایش پیدا خواهد کرد.

سندروم واژن بی قرار باعث برانگیختگی جنسی به صورت هیجانی و ناگهانی می شود. در واقع فردی کنترلی بر فرایند ارگاسم خود نخواهد شد. افرادی که درگیر این بیماری هستند؛ بیش از چندین بار در طول روز ارضا می شوند. یک آرایشگر زن در کشور کانادا به دلیل ابتلا به این بیماری بیش از ۱۰ بار در طول روز به ارگاسم می رسد.

این وضعیت باعث کاهش اعتماد به نفس فرد می شود و حتی فرد روحیه خود را از دست می دهد. به نوعی فرد بیمار در اثر ساده ترین اتفاق ها نظیر دست دادن، لمس کردن، بو کردن و حتی قرار گرفتن در یک محیط جدید به ارگاسم می رسد. این افراد در روایی جنسی نیز کنترلی بر فرایند ارگاسم خود ندارند. بر اساس تحقیقات جدید محرک های جنسی در این افراد بیشتر از زنان عادی است.

علائم سندروم واژن بی قرار در زنان

بیماری سندروم واژن بی قرار در مراحل مختلف علائم گوناگونی را از خود بروز می دهد.

• از علائم اصلی این بیماری می توان به عدم کنترل جنسی اشاره کرد. معمولا این افراد در کمتر از یک دقیقه ارگاسم جنسی را تجربه می کنند. ناحیه کلیتوریس فرد بیمار دچار تورم می شود و حتی ترشحات واژن نیز بسیار افزایش پیدا می کند. معمولا در طی این حمله جنسی ضربان های قلب فرد تندتر می شود.
• همچنین در برخی از موارد نادر فرد دچار استرس و اضطراب شدیدی می شود. فرد بیمار در برقراری یک ارتباط سالم جنسی با شریک عاطفی خود دچار مشکل می شود.
• فرد بیمار قدرت کنترل ذهنی خود را از دست می دهد. معمولا ارگاسم در این افراد به صورت پشت سرهم است. به طوری که در عرض چند دقیقه فرد بیش از یک بار به ارگاسم می رسد.
• از دیگر علائم این بیماری می توان به ضعف جسمانی و کاهش تعداد فولیکول در تخمدان ها اشاره کرد. در واقع به دلیل ارگاسم مداوم فرد دچار بیماری های مختلف رحمی می شود. معمولا این افراد در زندگی مشترک نیز با بیماری های نظیر نازایی و کیست رحمی دست و پنجه نرم می کنند. در نهایت به دلیل موقعیت ایجاد شده فرد احساس خجالت و افسردگی خواهد کرد.

علت سندروم PGAD چیست؟

پزشکان به صورت دقیق بیماری سندروم واژن بی قرار را مورد بررسی قرار داده اند. بر اساس جدیدترین بررسی های صورت گرفته؛ هنوز هیچ گونه دلیل و علت خاصی مبنی بر بروز این بیماری وجود ندارد. یکی از دلایل اصلی بروز این سندروم نگرانی های روانی می باشد. نگرانی های روانی بیشترین میزان از آسیب را به بدن فرد وارد می کنند. به نوعی فرد بیمار نوع خاصی از فروپاشی ذهنی را تجربه خواهد کرد.

سندروم واژن بی قرار در اثر عوارض جانبی دارویی نیز می تواند به وجود بیاید. عوارض برخی از داروهای خاص برای افسردگی می تواند باعث ایجاد چنین اختلالی در فرد شود. معمولا این افراد پس از گذراندن یک دوره درمانی کوتاه مدت سلامت خود را دوباره به دست می آورند. از دیگر علل اصلی بروز این بیماری می توان به عفونت های تناسلی اشاره کرد. اغلب بانوان در زمان مناسب نسبت به درمان عفونت های دستگاه تناسلی اقدام نمی کنند.

تحت چنین شرایطی دستگاه تناسلی با مشکلات و بیماری های جدیدی نظیر این سندروم مواجه می شود. برخی از مشکلات لگنی خاص نیز می تواند باعث بروز این بیماری در سنین بلوغ شود. بر اساس جدیدترین داده های پزشکی به دست آمده؛ تغییرات هورمونی و هورمون تراپی نیز می تواند باعث سندروم واژن بی قرار شود. برخی از بانوان در دوران یائسگی درگیر این بیماری می شوند.

روش های تشخیص بیماری سندروم واژن بی قرار

روش های مختلف و متعددی برای تشخیص سندروم واژن بی قرار وجود دارند. یکی از ساده ترین شیوه ها برای شناسایی این بیماری معاینه بالینی می باشد. از طریق معاینه فیزیکی پزشک قادر به تشخیص بیماری خواهد بود. از دیگر روش های شناسایی این بیماری بررسی حالات روانی فرد می باشد. پزشک در خصوص سابقه جنسی و پزشکی با فرد بیمار صحبت خواهد کرد.

یکی از شیوه های تشخیص این بیماری آزمایشات هورمونی می باشد. در صورتی که توازن در هورمون های مردانه و زنانه برقرار نباشد؛ فرد درگیر این سندروم خواهد شد. معمولا بانوان بالای ۴۰ سال بیشتر درگیر این بیماری می شوند. با اتمام دوره یائسگی علائم این بیماری نمایان شده و فرد اعتماد با نفس خود را کاهش می دهد.

یک آزمایش خون بسیار ویژه نیز پزشکان برای چنین افرادی در نظر گرفته اند. در این آزمایش خون شرایط بدنی در حین برانگیختگی جنسی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. همچنین در صورتی که فرد درگیر سندروم پای بی قرار، مثانه بی قرار و یا سندروم تورت باشد؛ شانس ابتلاء فرد به این بیماری بیشتر خواهد بود.

درمان سندروم واژن بی قرار

هم اکنون با پیشرفت علم پزشکی روش های درمان سندروم واژن بی قرار نیز بسیار تغییر پیدا کرده اند. به کمک شیوه های مختلف به راحتی می توان این بیماری را درمان کرد. شیوه درمان بر اساس شرایط سنی و جسمی فرد بیمار تعیین خواهد شد. به عنوان مثال در برخی از افراد با قطع مصرف یک دارو بیماری به طور کامل درمان می شود.

• برای درمان این سندروم می توان از ماساژ لگنی کمک گرفت. این نوع از ماساژ باعث کاهش علائم سندروم واژن بی قرار خواهد شد.
• روش دوم درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی می باشد. به نوعی بیمار از طریق تکنیک های ذهنی آگاهی لازم را در خود به وجود می آورد. همچنین این روش از درمان کاملا موثر می باشد.
• روش سوم بیوفیدبک می باشد که برای بیماران با شرایط حاد مورد استفاده قرار می گیرد.
• از دیگر روش های درمان این بیماری می توان به درمان اضطراب و افسردگی اشاره کرد. حمام یخ نیز به کاهش محرک های عصبی در حین بروز علائم بیماری کمک بسیاری زیادی خواهد کرد.
• همچنین در برخی از موارد خاص پزشک شل کننده های عضلانی نیز برای فرد بیمار تجویز می کند. این شل کننده ها باعث کنترل فرایند برانگیختگی جنسی خواهند شد.
• داروهای ضد تشنج و تحریک الکتریکی از طریق پوست نیز روشی مناسب برای درمان شناخته می شود.

راه های پیشگیری از بیماری سندروم واژن بی قرار

یکی از دغدغه های اصلی بانوان پیشگیری از بیماری سندروم واژن بی قرار می باشد. اولین راهکاری برای جلوگیری از بروز این بیماری درمان اختلالات مربوط به استرس و اضطراب می باشد. بیماری های روانی نظیر: اضطراب و افسردگی شانس درگیری فرد با بیماری سندروم واژن بی قرار را افزایش می دهند. برای پیشگیری از بروز این بیماری در دوران یائسگی باید تحت نظر پزشک بود.

تحت چنین شرایطی در صورت بروز هرگونه علائمی پزشک در مراحل اولیه بیماری را درمان خواهد کرد. برای جلوگیری از بروز سندروم واژن بی قرار باید در فواصل زمانی مشخص به پزشک متخصص مراجعه کرد. متخصص زنان و زایمان با بررسی جواب آزمایشات اخیر و معاینه بالینی می تواند علائم بیماری را در مراحل اولیه درگیری شناسایی کرد.

افرادی که درگیر بیماری صرع هستند بیشتر از افراد عادی شانس درگیری با این سندروم را دارند. همچنین بانوانی که در فواصل زمانی کوتاه مدت بیش از چندین بار به ارگاسم می رسند؛ باید به پزشک مراجعه کنند. ارضای جنسی در فواصل زمانی کوتاه مدت می تواند زنگ خطر ابتلا به این بیماری را به صدا در بیاورد.

والدین باید در خصوص این سندروم با فرزندان خود گفت و گو کنند. برخی از افراد به دلیل عدم آگاهی در زمان مناسب نسبت به درمان این بیماری اقدام نمی کنند. تحت چنین شرایطی درمان تکمیلی بسیار سخت و دشوارتر خواهد بود. افرادی که دوره های هورمون تراپی را طی می کنند؛ باید بیشتر به سلامت جنسی خود اهمیت دهند.

کلام آخر

سندروم واژن بی قرار یک نوع بیماری نادر جنسی است، که فرد در اثر آن اعتماد به نفس خود را از دست می دهد. به نوعی بدون کوچک ترین دلیلی فرد در دچار برانگیختگی و ارگاسم می شود. همچنین این سندروم در اثر عوامل مختلفی نظیر: هورمون تراپی، دوران یائسگی، اختلالات لگنی، بیماری صرع، سندروم تورت و…. به وجود می آید. فرد بیمار باید در زمان مناسب نسبت به درمان اقدام کند. در غیر این صورت درمان قطعی بیماری سخت و دشوار خواهد بود. همچنین علائم اصلی این بیماری شامل: برانگیختگی جنسی، افزایش ترشحات واژن، تورم در ناحیه کلیتوریس و ارضای جنسی بدون محرک فیزیکی می باشد.