سیاه چاله چیست | مقاله و تحقیق در مورد سیاه چاله ها و دانستنی های جالب
در این بخش مقاله، تحقیق و دانستنی های جالب در مورد سیاه چاله ها را می خوانید و امیدواریم که مورد توجه شما قرار بگیرد. سیاه چاله قسمتی از فضا و زمان با نیروی گرانشی قدرتمند است که هیچ چیزی حتی نور نمی تواند از آن خارج شود. بنا بر نظریه انیشتن وقتی که یک جرم به اندازه کافی فشرده شود می تواند باعث تغییر شکل و خمیدگی فضا زمان شود و باعث به وجود آمدن سیاه چاله می شود.
ماجرای سیاه چاله ها از زمان انیشتن آغاز شد. وقتی که انیشتن نظریه نسبیت را عنوان کرد و تا له حال که بیش از صد سال از آن زمان می گذرد هنوز ماجرای آنها برای ما تاریک و مبهم مانده است. همان طور که از اسم آن مشخص است هر چیزی که وارد سیاه چاله شود هیچ راه برگشتی از آن ندارد و حتی نور هم هیچ بازتابی از درون سیاه چاله ها ندارد.
اطلاعات جالب، مقاله و تحقیق در مورد سیاه چاله
هیچ چیز در فضا مبهم تر و قدرتمند تر از سیاه چاله ها وجود ندارد. و با فیزیک عادی نمی توان به درون این غول آسمانی پی برد. به تازگی پژوهشگران توانسته اند تصویر واقعی از یکی از آن ها را به وسیله چندین تلسکوپ به دست بیاورند.
سیاه چاله چیست؟
این پدیده باقی مانده ای از مرگ ستاره ای بزرگ است. وقتی که ستاره فشرده می شود بسیار داغ می شود و انفجار ابرنواختر ایجاد می شود. در این حالت مواد و اشعه های ستاره به اطراف فضا پرتاب می شوند. باقی مانده ستاره هسته ای فشرده و بزرگ است که حتی نور هم در آن بازتابی ندارد. این هسته باقی مانده در اصل سیاه چاله است که غیر قابل دیدن است زیرا نوری در آن وجود ندارد. این هسته از فضا زمان می گذرد و چاله ای را در فضا زمان ایجاد می کند.
پژوهشگران هسته را مرکز آن می دانند و به آن سینگولاریتی یا تکینگی می گویند. مرز ورود به سیاه چاله ایونت هورازین یا افق رویداد نام دارد. اگر چیزی وارد افق رویداد شود به سمت تکینگی کشیده می شود.
معرفی انواع سیاه چاله
دو مدل از سیاه چاله وجود دارد که به نام ثابت Schwarzschild و چرخان Kerr شناخته می شوند. شوارتز شیلدها ساده ترین نوع هستند که هسته چرخشی ندارند و فقط یک تکنیگی و یک افق رویداد در آن موجود است. معمول ترین نوع آنها چرخان است و می چرخد چون ستاره ای بوده که قبلا حالت چرخشی داشته است، یعنی هسته ستاره چرخشی پس از فروپاشی همچنان به چرخش خودش ادامه می دهد. چرخشی یا همان Kerr از 4 قسمت تکینگی، افق رویداد، ارگوسفر یا کارکره و حد استاتیک تشکیل شده است. ارگوسفر قسمتی تخم مرغی شکل است که دور تا دور افق رویداد را در برگرفته است و به خاطر چرخش هسته ایجاد می شود. مرز میان ارگوسفر و فضای حقیقی را جد استاتیک تعیین می کند.
اگر یک شی وارد ارگوسفر شود می تواند با کسب انرژی از چرخش تکنیگی از آن خارج شود. ولی اگر از افق رویداد گذر کند نمی تواند اصلا از آن خارج شود.
جرم، بار، سرعت چرخش
جرم آن را می توانید به وسیله سرعت گردش اجرام به دورش حساب کرد. سرعت چرخش یا تکانه زاویه ای را اگر این پدیده به دنبال خود همراهی مانند ستاره یا اجرام آسمانی دیگری داشته باشد می توان اندازه گرفت و جرم آن را با استفاده از قانون کپلر می توان اندازه گرفت.
قدیمی ترین سیاه چاله در جهان
سال 2017 سیاه چاله ای بزرگ کشف شد که 690 میلیون سال قبل از نفجار بینگ بنگ به وجود آمده بود وقتی که کیهان 5 درصد از سن حالا را داشت و اندازه آن 800 میلیون بار بزرگتر از خورشید است و نام آن ULAS J1342+0928 است که ۱۳ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد.
چگونگی تشخیص سیاه چاله ها
این پدیده به دلیل جذب نور، قابل دیدن نیست ولی می توان وجود این سیاه چاله ها را با کمک اندازه گیری آثارشان روی اجسام اطراف پی برد، که روش های زیر در این زمینه استفاده می شود.
- به دست آوردن جرم از روی اجسامی که دور آنها در حال چرخش هستند و یا به مرکز آن وارد می شوند.
- استفاده از روش اثر همگرایی گرانشی.
- به وسیله تشعشعاتی که از آن خارج می شود.