مکان های دیدنی بندر عباس و لیست جاهای دیدنی و تاریخی با تصاویر
مکان های دیدنی بندر عباس و جاهای تاریخی دیدنی
فرقی نمی کند که سلیقه ی شما در گردشگری چیست، کاوش در میان آثار تاریخی و بکر برای شما جذاب است یا علاقمند آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم جنوب هستید؛ ویا از یک ساحل زیبا و آرام ممکن است بیشتر لذت ببرید چون بندرعباس با تنوع بالای مناطق خود به تنهایی تمام انچه را که شما از سفر و انواع جاذبه ها به دنبال ان هستید را در خود جای داده است.
ما در این مقاله به معرفی گوشه ای از اماکن دیدنی بندر عباس پرداخته ایم تا با خواندن این مقاله ،سفر مجازی ای نیز با یکدیگر به بندر عباس داشته باشیم.
معبد هندوها
معبر هندوها در سال ۱۲۱۰ هجری قمری با مالی کمک تجار هندی و موافقت محمدحسن خان اسعد الملک (حاکم وقت بندرعباس) برای هندوهای ساکن در بندر عباس که برای تجارت آمده بودند، ساخته شد. موقعیت خاص جغرافیایی بندرعباس باعث شهروند پذیری بالای او از کشورهای دیگر برای تجارت می شد که تاثیراتی در فرهنگ، بناها و غذاهای محلی برای این شهر به دنبال داشته که معبد هندوها نیز از جمله این آثار به شمار می رود .
نقش نماهای مذهبی کار شده روی دیوارها، برجک ها، تالار اجتماعات این معبد و گنبد خاص و متفاوت آن که به سبک هندی طراحی شده زیبایی و جلوه خاصی به آن بخشیده که باعث محبوبیت آن در میان بازدیدکنندگان شده است.
این بنا از ،ملات گل و ساروج، لاشه سنگ ،گچ های ضخیم، ماده سنگ های مرجانی و گچ لویی ساخته شده .
معبد هندوهای بندرعباس به پرستشگاه بت گوران نیز شناخته می شود .
این معبد در سال ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی ایران توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره ۱۹۹۹ به ثبت رسید .
چشمه آبگرم گنو
چشمه آبگرم گنو در کوه گنو به ارتفاع ۲۳۴۷ متری قرار گرفته، به همین دلیل آب و هوای معتدل تری نسبت به بندرعباس و سایر شهرهای استان هرمزگان دارد.
این چشمه در منطقه حفاظت شده گنو و در ۳۴ کیلومتری شمال شرق بندرعباس قرار دارد .
شما میتوانید با بازید از این چشمه علاوه بر لذت بردن از جاذبه های طبیعی ، همچون، صخرههای گیاهی مهر خوش، بادام وندلیو و پامچال ،از خواص درمانی این چشمه نیز بهره ببرید زیرا آب چشمه ی آبگرم گنو دارای مواد معدنی فراوان و متنوعی است که برای درمان بیماری های تنفسی پوستی و روماتیسم بسیار مفید است.
آبگرم گنو همچنین، حاوی کلر و هیدروژن سولفور است که ، دمای بالای آب آن باعث شده تعداد اندکی از گیاهان و حیوانات در آن زندگی کنند.
ماهی آوینیوس گینوس ،یکی از این حیوانات است که بومی و منحصر به این چشمه است و در هیچ کجای دیگر یافت نمی شود .
این ماهی جثه ی بسیار کوچکی داشته و بسیار سریع است، به طوری که در جریان تند آبگرم گنو امکان مشاهده آن وجود ندارد
عمارت کلاه فرنگی
عمارت کلاه فرنگی در گذشته به عنوان گمرک و محل تجارتخانه ی داخلی و خارجی مورد استفاده قرار میگرفت.
این عمارت به علت شباهت آن به کلاه اروپاییان و مانند بسیاری از بناها و عمارت های دوران قاجار ، چون به سبک معماری اروپایی طراحی می شدند ،مردم انها را کلاه فرنگی مینامیدند، و به عمارت کلاه فرنگی شهرت یافت.
عمارت کلاه فرنگی ،متشکل از دو طبقه شامل ۳۳ اتاق و چندین سالن کوچک و بزرگ است که محل نگهداری وسایل، کالاها و دفاتر اداری بوده و در نزدیکی اسکله قدیمی این شهر، روبه روی بندر مسافری شهید حقانی در بلوار آیت الله طالقانی قرار دارد.
این عمارت در سال ۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی ثبت گردید
حمام گله داری
حمام گله داری بندرعباس ،که در آن موزه مردم شناسی استان هرمزگان قرار گرفته ، به عنوان یکی از مهمترین آثار فرهنگی تاریخی بندرعباس به شمار میرود و به عنوان اثر ملی ایران در دهه ۷۰ ثبت شده است .
این حمام را یکی از خیران و تاجران هرمزگان به نام شیخ احمد گله داری ساخته و وقف مسجد گله داری کرده است زمانی که حمام اختصاصی در خانه ها وجود نداشت، این حمام تنها محل برای استحمام مردم خلیج فارس بود که گاهی آنقدر شلوغ میشد که باید برای حمام کردن از قبل نوبت گرفته می شد.
اما در دهه ۴۰ با آمدن لوله کشی آب شهری و ورود حمام به خانه ها دیگر فعالیت سابق خود را نداشت و حالا تبدیل موزه شده است .
اسکلت این حمام از مصالح دریایی تشکیل شده که به ان خاصیت دوام بالا در برابر رطوبت را می دهد.
روزنه هایی که در گنبد و سقف حمام با معماری خاصی طراحی شده اند باعث ورود نور و تامین روشنایی حمام شده اند که همچنین نقش تهویه هوا را نیز دارند.
آب مصرفی این حمام به واسطه یک راه مال رو از چاه،چشمه و برکه های های اطراف تامین می شد.
آب با گذر از محفظه آتشدان گرم میشد و گازهای سمی محفظه با سیستم عبوری ای که سقف گنبدی و روزنه های آن به وجود آورده بودند خارج می شد.
حمام گله داری در خیابان خیابان دلگشا و محله قلعه شاهی بندرعباس دارد قرار دارد.
آب انبارهای برکه باران
این سازه شامل پنج برکه یا آب انبار است که از مصالحی مانند ملات ساروج و سنگ ساخته شده و دارای چهار دهانه اصلی برای ذخیره آب بوده و هم اکنون یکی از برکه های باران تبدیل به آمفی تئاتر شده است.
این مجموعه دارای گنبدهای موزون و منحصر به فردی است که افراد محلی میگویند ، این بنا همان آب انباری است که فرح پهلوی برای تفریح گاه استفاده میکرده است.
آب انبار های برکه ی باران در ۷ خرداد ۱۳۵۴ با شماره ۱۰۷۴ به عنوان اثر ملی ثبت گردیدند
مسجد ناصری
این مسجد یکی از زیباترین مساجد شهر بندرعباس است که در سال ۱۳۰۴ ،توسط محمد علی ناصری حیدرآبادی بنا شده. قدمت این مسجد به دوران قاجار برمیگردد که معماری آن برداشتی از معماری سنتی جنوب است و از چوب صندل که عمدتاً از هندوستان وارد شده ساخته شده است و تزیینات و گچبری های خاص مسجد زیبایی ان را دو چندان کرده است.
مسجد ناصری در بلوار امام موسی صدر جنوبی، چهارراه بلوکی قرار دارد.
مسجد جامع اهل سنت
اهل سنت جمعیت قابل توجهی از شهر بندرعباس را تشکیل می دهند و مسجد مخصوص این دین که قدمتی طولانی دارد مکانی دیدنی و پر جاذبه محسوب میشود.
مسجد جامع اهل سنت بندرعباس در سال ۱۳۷۵ هجری قمری با کوشش زین العابدین ابوالقاسم اوزی بنا گردید.
معماری جذاب و زیبای این مسجد آن را تبدیل به یکی از مهم ترین و زیباترین مناطق دیدنی بندرعباس کرده است .
این مسجد متشکل از شبستان و دارای دو قسمت قدیمی و الحاقی با صورت ستون های گچ بری شده است که با دیدن معماری داخلی آن حس آرامش زیادی به شما القا می شود.
بازسازی مسجد جامع اهل سنت که به مسجد جامع دلگشا نیز معروف است، حدود چهار سال به طول انجامید و با شماره ۱۵۹۹ به عنوان یک اثر ملی ایرانی ثبت شد.
مسجد جامع دلگشا در سه راهی دلگشا ،خیابان مسجد جامع قرار دارد.
قلعه فین
این قلعه به دوره ایلخانی و تیموریان برمی گردد که دارای معماری چشم نواز و خاصی است و در فاصله ۹۵ کیلومتری بندرعباس قرار دارد.
اگر به بناهای نظامی قدیمی علاقه دارید قلعه فین بندرعباس میتواند پیشنهاد خوبی برای شما باشد.
در حال حاضر با آسیب هایی که این قلعه پشت سر گذاشته، تنها دیواره هایی از آن باقی مانده که با این وجود ،باز هم یکی از حیرت انگیز ترین مکان های دیدنی بندر عباس به شمار میرود.
محله باستانی سورو
این محله در گذشته دارای نخل های متعدد ،درخت های چنار، کرت ، کهور ،گز و خرگ و سکونت گاه معروف شهروندان از گذشته تا کنون بوده است.
شواهدی از جمله ،کشف سکه های مربوط به دوران ساسانی، صفویه و قاجاریه وجود دارد که نشان می دهد در محله باستانی سورو ضرب سکه در زمان حکومت ملوک هرمز صورت می گرفته که از قرن سوم تا دهم هجری حکومت می کرده است.
محله سورو مکانی مشهور و قابل اهمیت از دیرباز تا کنون در بندرعباس یا همان گمبرون بوده است که ،هر کس بندرعباس را میشناخته محله سرور نیز به همراه بندرعباس در ذهن او به یاد آورده میشد.
پل لاتیدان
پل لاتیدان یک بنای تاریخی دیگر در بندرعباس است که به دوران صفویه مربوط است .
پل لاتیدان تا سال ۱۳۷۲ در زیر خاک مدفون و پنهان شده بود تا اینکه در اثر سیلابی که در نزدیکی روستای کلمتلی رخداد این پل عظمت خود را به نمایش گذاشت .
پل لاتیدان
پل لاتیدان یکی از دراز ترین پل های تاریخی ایران است در سال ۱۳۷۷ در تاریخ ۱ اردیبهشت با شماره ۲۰۰۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
پل لاتیدان روی رود کول در ۵۰ کیلومتری غرب بندرعباس واقع شده و از سنگ های تراش نخورده و ناهمگون تشکیل شده که توسط ملات به یکدیگر متصل شدند.