مکان های دیدنی دزفول + 20 تا از جاهای دیدنی فوق العاده زیبای این شهر

دزفول یکی از قدیمی ترین شهرهای استان خوزستان است که جاذبه های طبیعی و بناهای تاریخی زیادی دارد. شهر دزفول از ابتدا به این نام معروف نبوده و از نام های قدیم این شهر می توان به آوان، اندامش و قصر روناش اشاره کرد. دزفول با اینکه شهر بزرگی نیست، اما آنقدر آثار تاریخی و مناظر طبیعی زیبا دارد که گردشگران را شگفت زده می کند. فاصله این شهر تا تهران 680 کیلومتر و تا اهواز 145 کیلومتر می باشد. در این مطلب بهترین جاهای دیدنی دزفول را به شما معرفی خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

علی کله

علی کله یکی از تفریحگاه های ساحلی شهر دزفول است که بسیار پر طرفدار می باشد و هر ساله مسافران زیادی را به خود جذب می کند. علی کله یک مکان تفریحی جذاب کنار رودخانه دز است که فضای بسیار زیبا و خانوادگی را ایجاد کرده است. آب رودخانه دز در این محل به صورت کنترل شده وارد کانالی می شود و افراد می توانند از این آب برای شنا و آبتنی استفاده کنند.

دره چال کندی

دره چالکندی یکی از مکان های دیدنی دزفول است که بین شمال دزفول و شرق اندیمشک قرار دارد و طبیعت بسیار زیبایی دارد. چال کندی یا چم سبز دزفول جایی است که صخره ها و رودخانه دز به هم می رسند. این دره از صخره های رسوبی و دیواره های بلندی تشکیل شده است که آب زلال و عمیقی در آن جریان دارد و یکی از زیباترین دره ها و مناظر طبیعی دزفول به شمار می رود.

در این منطقه انبوه گیاهانی مانند گل گاو زبان، پونه وحشی و درختان بید دیده می شوند و همچنین قایق‌سواری‌، شنا و آب‌تنی در آب‌های زلال، شاتل، صخره نوردی، کوه نوردی، غواصی و جت اسکی از امکانات تفریحی چال کندی است که می توانید آن ها لذت ببرید.

سد دز

سد دز یکی از قدیمی ترین سدهای ایران است که در سال 1341 ساخته شده است. این سد چشم انداز بسیار زیبایی دارد و تماشای آن تجربه فوق العاده ای برای گردشگران است. سد دز در فاصله 33 کیلومتری از مرکز شهر دزفول قرار دارد و با نیم ساعت رانندگی می توانید به این مکان بروید.

کول خرسون

کول خرسون یکی از جاهای دیدنی و هیجان انگیز دزفول است که به نام دره ارواح هم معروف است. دره کول خرسون یکی از خوش آب و هواترین مکان های دزفول است و برای رسیدن به این دره باید حدود 25 کیلومتر مسیر را به صورت پیاده طی کنید. بعد از عبور از این مسیر می توانید صخره، رود، آبشار و چشمه را تماشا کنید.

در این مکان دیوارهای بلندی وجود دارد که هر چه جلوتر می روید به هم نزدیک تر می شوند، تا جایی که به هم می رسند و بین دیوارها می توانید طبیعت بسیار زیبایی را تماشا کنید. عمق این دره حدود 200 متر است و صخره های اطراف دره را گیاهان انبوهی پوشانده است. این شرایط جلوه ای زیبا اما کمی ترسناک به دره کول خرسون می دهد.

مطلب مشابه: مکان های دیدنی اهواز و جاهای قشنگ این شهر که حتما باید ببینید

دریاچه شهیون

دریاچه شهیون دزفول یکی از زیباترین دریاچه های ایران و جهان است که در شمال غربی روستای پامنار و پشت دو کوه شاداب و تنگوان قرار دارد. وسعت این دریاچه پر از آب، حدود 6 هزار هکتار است و در تمام سطح خود عمق یکسانی ندارد، اما عمیق ترین نقطه آن تقریبا 50 متر است.

تاریخ ساخت این دریاچه به زمان احداث سد دز بر می گردد. این دریاچه در قسمت هایی باریک و گاهی پهن می شود. جزیره هایی که شبیه به کوه های سبز از دل این دریاچه بیرون زده اند و درختان کنار و بادام کوهی که روی آن ها روییده اند جلوه بسیار زیبایی به آن می دهند.

شهیون به دلیل اینکه از شمال به کوه های زاگرس می رسد و از جنوب به جلگه خوزستان راه دارد، آب و هوای آن در اکثر روزهای سال معتدل است و دمای آب در بعضی قسمت های این دریاچه بسیار خنک و در قسمت های دیگر آن معتدل و ولرم است.

دریاچه شهیون فضای مناسبی برای انجام تفریحاتی مانند ورزش های آبی از جمله شنا، قایق رانی، اسکی و … ایجاد کرده است. در ایام نوروز گردشگران زیادی از طبیعت زیبای شهیون بهره می برند.

آبشار شوی دزفول

آبشار شوی دزفول از ارتفاعات زاگرس جاری می شود و در نهایت با جریان رود دز یکی می شود و خودش را به دریاچه سد دزفول می رساند. آبشار شوی در منطقه سر دشت دزفول قرار دارد و آب و هوای بسیار خوبی دارد. این آبشار با ارتفاع 85 متر و عرض 70 متر بزرگ ترین آبشار طبیعی خاورمیانه محسوب می شود و به عنوان یکی از آثار ملی و طبیعی ایران ثبت شده است.

آبشار شوی در فصل بهار طبیعت بسیار زیبا و سرسبزی دارد و بهترین زمان برای رفتن به این آبشار همین فصل است. این منطقه پوشیده از درختان زاگرس از جمله بلوط و همچنین زیستگاه حیواناتی مانند کل بز، خرس، پلنگ و سمندر ایرانی است. راه رسیدن به این آبشار از منطقه شهیون در شمال دزفول و بعد از عبور از روستای صالح آباد و از طریق جاده روستایی آن می باشد.

بقعه سبزه قبا

سید محمد بن موسی کاظم، برادر امام رضا (ع)، در آستانه متبرکه سبز قبا دفن شده است. بقعه سبز قبا یک زیارتگاه معروف در مرکز شهر دزفول است که قدمت آن به دوران سلجوقی برمی گردد، اما ساختمان آن در حال حاضر بنایی نوسازی شده است و دیگر اثری از بنای اولیه نمی باشد. دلیل شهرت سید محمد به سبز قبا، پوشیدن لباس سبز توسط او در اکثر زمان ها بود. این بقعه گنبدی بلند و دو مناره دارد و با کاشی کاری با کتیبه هایی به خط نستعلیق مزین شده است.

آسیاب های آبی دزفول

آسیاب های آبی در دوران ساسانیان ساخته شده اند اما بیشتر باقی مانده سازه های آبی رود دز، متعلق به دوره های صفویه و قاجار است. آسیاب های آبی دزفول از دستاوردهای چشمگیر هنر معماری ایرانیان باستان محسوب می شوند. این مجموعه اکنون یکی از جاهای دیدنی دزفول می باشد و بازدیدکنندگان زیادی دارد.

قلوه سنگ های رودخانه، آجر و ملات ساروج، مصالح ساخت این سازه ها هستند و ساخت آن ها با سبک معماری بومی دزفول همخوانی دارد. آثار باقی مانده از این کارخانه های آبرسانی در سه قسمت از رود دز جا خوش کرده اند. قسمتی در کنار پل قدیم، قسمتی در زیر پل جدید دزفول و قسمتی دیگر هم در جنوب تفرجگاه ساحلی علی کله قرار دارد.

جنگل های دز

در جنوب شهر دزفول جنگل های زیبای دز قرار دارند و گیاهان مختلفی با تنوع زیستی خاص در این جنگل ها وجود دارد که مربوط به مناطق سردسیر و گرم سیر هستند به طوری که هم گیاهان با برگ های پهن و هم با برگ های سوزنی در این منطقه دیده می شود.

بخشی از جنگل های دز به بیشه عباس آباد معروف است. بیشه عباس آباد در 10 کیلومتری جنوب غربی دزفول قرار دارد و در راستای حرکت رودخانه دز، به سمت جنوب شرق امتداد می یابد. در اطراف بیشه عباس آباد روستاهای زیادی وجود دارد و نام این بیشه از یکی از روستاها با نام عباس آباد گرفته شده است.

بیشه عباس آباد زیستگاه جانوران مختلفی مانند لاک پشت ها، انواع مارها، سوسمارها و پرندگان مهاجر و بومی و همچنین زیستگاه اصلی گوزن زرد ایرانی است.

پارک ساحلی رعنا

یکی از پارک های ساحلی زیبای دزفول، پارک ساحلی رعنا است که بین پل قدیم و جدید دزفول قرار دارد. این پارک هم مانند علی کله بسیار با صفا است و آب دز در عمق کمتر و در کانال های هدایت شده در آن قرار گرفته است که گردشگران می توانند کنار آب بنشینند و یا در آب شنا کنند.

حمام کرناسیون یا موزه مردم شناسی

حمام کرناسیون یکی از بناهای دوران قاجار است و به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در این مکان می توانید با انواع مشاغل قدیمی دزفولی ها و روش زندگی آن ها آشنا شوید. حمام کرناسیون در شمالی ترین نقطه بافت قدیمی شهر و در محله کرناسیون قرار دارد.

این حمام قسمت های مختلفی مانند دالان ورودی، گرم خانه، سر بینه و … دارد که برای افراد علاقه مند به تاریخ بسیار جذاب می باشد. البته حمام کرناسیون در سال 1385 تغییر کاربری داده و اکنون به اسم موزه مردم شناسی دزفول معروف است. این موزه به لحاظ ساختمان، بنایی آجر کاری شده دارد که ماحصل هنرنمایی معماران قدیم دزفول است.

بازار قدیم دزفول

بازار قدیم دزفول حدود 200 سال قدمت دارد و محلی برای داد و ستد و تامین مایحتاج عشایر ییلاق های زاگرس و قشلاق خوزستان به شمار می رفت. مردم این مناطق به بازار قدیم دزفول می آمدند و محصولاتی مانند گلیم، صنایع دستی، لبنیات و محصولات زراعی را معامله می کردند. بعد از آن کم کم راسته های آهنگران، بزازان ، خراط ها و زرگران در این بازار به وجود آمد.

این بازار در خیابان امام خمینی شمالی قرار گرفته است. صنایع دستی زیبای دزفول مانند سبدهای حصیری مزین به کامواهای رنگی، گلیم، سجاده، زیراندازهای نمدی، اشیای چوبی، شمعدان ها و قلیان های چوبی و … می باشند که گردشگران می توانند به عنوان یادگاری از این شهر خریداری کنند.

دریاچه میانه

دریاچه میانه در جاده سردشت و شهیون واقع شده است. این دریاچه طبیعتی آرام همراه با آب و هوای مطبوع و منظره ای جذاب و تماشایی دارد و محل مناسبی برای گردشگری و طبیعت گردی محسوب می شود. همچنین روستای بیشه بزان در این منطقه بسیار معروف است و با وجود این روستای زیبا می توانید در دریاچه میانه کمپ کنید و بعد از گردش به روستا بروید و از این طبیعت لذت ببرید.

کوه سالن دزفول

کوه سالن در دهستان امام زاده سید محمود در شمال شرقی دزفول واقع شده است و بلندترین نقطه آن 2639 متر ارتفاع دارد. این کوه در زمستان برفگیر و در تابستان دارای آب و هوای مناسبی برای ییلاق عشار درون کوچ احمد فداله و سید ولی الدین است.

کوه سالن هفت چشمه دارد که در دامنه آن قرار دارند و آب فراوانی دارد. آب شوی در جنوب غربی کوه سالن قرار دارد. در قسمت های مختلف این کوه نیز جاذبه هایی دیدنی فوق العاده ای مانند آبشارها، غارها و چشمه سارهای شگفت انگیزی قرار دارد.

خانه تاریخی سوزنگر

خانه تاریخی سوزنگر یکی از زیباترین بناهای تاریخی دزفول است که حدود یک قرن قدمت دارد و به نام صاحب خود شناخته می شود. خانه سوزنگر در دو طبقه ساخته شده است و آجرکاری های زیبای این خانه بسیار تماشایی هستند. طبقه اول این خانه به ایوانی بزرگ و دل باز و چندین اتاق خوش منظره اختصاص داده شده است. در زمان قدیم، اهالی خانه سوزنگر در این طبقه زندگی می کردند.

طبقه دوم خانه به اتاق های پذیرایی اختصاص دارد و مکانی برای برگزاری دورهمی های خانوادگی و مراسم رسمی بود. در حال حاضر طبقه اول این خانه به کارگاهی برای آموزش صنایع دستی اختصاص پیدا کرده است و طبقه دوم خالی است. خانه سوزنگر به فهرست آثار ملی راه پیدا کرده است. این خانه جلوه زیبایی از معماری دوران قاجار محسوب می شود.

مطلب مشابه: این 20 نکته را در سفر طبیعت (طبیعت گردی) به خاطر داشته باشید

خانه تاریخی تیزنو

یکی دیگر از جاذبه های تاریخی دزفول، خانه تیزنو است که از زمان صفویه به جا مانده است و در در دوران قاجار و پهلوی هم تغییراتی در آن انجام شده است. تیزنو بزرگ ترین خانه تاریخی شهر دزفول است. وقتی به پشت بام این خانه می رسید، می توانید منظره رودخانه دز و پل قدیمی را تماشا کنید. از جاذبه های این خانه می توان به هشتی، شبستان، آجر کاری، غلام گردش، قوس های رومی و حیاط سنگ فرش و حوض اشاره کرد.

امام زاده رود بند

بقعه امام زاده رود بند در کنار رود دز قرار دارد. این بقعه در دوران تیموریان بنا شده است و اکنون یکی از مکان های دیدنی شهر دزفول به شمار می رود. سید سلطان علی، یکی از نوادگان اما کاظم (ع)، در بقعه امام زاده رودبند دفن شده است. این بقعه دارای گنبدی حدود 18 متر ارتفاع است و منظره ای بسیار زیبا دارد.

سید سلطان علی به دلیل احترام خاصی که برای اما حسین (ع) قائل بود، همیشه سیاه به تن می کرد، در نتیجه لقب سیاه پوش را به ایشان دادند. دلیل نام گذاری آرامگاه او با نام بقعه امام زاده رود بند این است که در زمان حیات سید سلطان علی، رود دز بسیار خروشان بود و او فرمان می دهد تا رودخانه آرام شود. از آن پس رود دز هرگز خروشان نشد و این داستان آرام گرفتن رود دز باعث شد تا به سید سلطان علی، لقب رود بند بدهند.

آرامگاه یعقوب لیث صفاری

یکی دیگر از مکان های تاریخی دزفول، آرامگاه یعقوب لیث صفاری، بنیان گذار سلسله صفاریان در ایران است. یعقوب لیث کسی بود که خلیفه عباسی را شکست داد و با زنده نگهداشتن زبان فارسی تحول مهمی در میان مردم و درباریان به وجود آورد. آرامگاه یعقوب لیث یکی از مهم ترین جاذبه های تاریخی دزفول است که معماری فوق العاده زیبایی دارد.

متاسفانه این مکان تاریخی مورد بی توجهی مسئولان قرار گرفته است ولی بازدید کنندگان زیادی دارد.

کت های دزفول

به دلیل آب و هوای گرم دزفول، اهالی این شهر غارهای کوچکی به نام کت ساخته اند تا بتوانند از گرما دور بمانند و برای مدتی خنک شوند. کت ها از جاذبه های طبیعی دزفول محسوب می شوند و در حاشیه رود دز قرار دارند. این غارها به شکل دست ساز دیده می شوند که در دل سنگ های کوه ساخته شده اند.

پل قدیمی دزفول

پل قدیم دزفول که به آن پل ساسانی هم می گویند، یکی از نمادهای این شهر است که قدمت آن به دوران ساسانیان بر می گردد. این پل یکی از قدیمی ترین پل های جهان محسوب می شود که به دستور شاپور اول ساخته شده است و در دوره های «عضدالدوله دیلمی»، «صفوی» و «پهلوی» نیز بازسازی شده است.

پل قدیم شرق و غرب دزفول را به هم وصل می کند و راهی برای عبور و مرور بین دو منطقه جندی شاپور و بین النهرین بوده است. این بنای تاریخی بر روی رودخانه دز ساخته شده است و جنس آن از سنگ ساروج و آهک است. پایه های اصلی پل قدیم با اصول معماری ساسانی بنا شده است و طاق نماها با معماری صفوی همخوانی دارد.

در چندین سال اخیر برای جلوگیری از آسیب، عبور اتومبیل رو سطح این پل ممنوع شده و فقط پیاده روها اجازه رفت و آمد از روی آن را دارند. با قدم زدن روی این پل می توانید زیبایی های شهر را تماشا کنید و لذت ببرید.

پارک جنگلی شقایق

پارک جنگلی شقایق یک مکان بسیار وسیع و جذاب است که در جاده سردشت قرار دارد و برای کمپ بسیار مناسب است. از جاذبه های این پارک جنگلی زیبا می توان به آبشار و گل های خوش رنگ و دشت های وسیع اشاره کرد. برای رسیدن به پارک شقایق باید حدود 40 کیلومتر از شهر دزفول دور شوید.

دره تو بیرون

دره تو بیرون یکی دیگر از مکان های دیدنی دزفول است که در شمال شرق دزفول، در منطقه سردشت و در فاصله ای حدود 28 کیلومتر از مرکز شهر قرار دارد. مردم دزفول معتقدند که این دره گرمای بیش از حد را از بدن بیرون می کند، به همین دلیل آن را توبیرون می نامند. در شرایطی که دمای محیط از مرز 40 درجه هم بگذرد، دمای توبیرون بیشتر از 25 درجه نمی شود.

دیواره های بلند این دره خنک، با خزه های سبز رنگ زیبا مزین شده اند و از کنار آن می توانید چکیدن قطره های خنک و زلال آب را روی صورت خود احساس کنید. سایه خنک دیوار‌های بلندقامت دره شما را از گرما و نور آفتاب نجات می‌دهد. بخش هایی از این دالان طولانی، با درخت های انگور و انجیر وحشی زیباتر شده اند. حجم آب خنکی که در قسمت بیشه دره توبیرون به پایین سرازیر می شود مانند یک دوش خنک طبیعی است و جلوه خاصی به آن می دهد.