۱۹ سال زندان و ۵۰ میلیارد جریمه برای سلطان کوئست ایران

حسین غفوریان نه تنها لیدر شرکت هرمی کوئست بود که در مقام یک نظریه پرداز روند فعالیت و اساس کار کوئست در ایران را متحول کرد و با ابتکار عجیب خود برای شهروندان تهرانی و بسیاری از ایرانیان مشکلاتی را فراهم آورد.

حسین غفوریان، اهل روستای پیرژن در اطراف مشهد است. از سال ۸۲ دانشجوی دانشگاه آزاد شد و به تهران آمد،  با ورود به شرکت هرمی کوئست خیلی زود پیشرفت کرد و توانست جایگاه خود را در کوئست ارتقا دهد. حاج حسین کوئست با ابتکار خود مرد اول کوئستی‌های ایران شد و بسیاری از سرشاخه‌های اصلی کوئست در ایران که قبل از  غفوریان فعالیت می کردند، ابتکار پول و پتوی او را اقدامی کثیف می خوانند. حاج حسین بزرگ‌ترین لیدر کوئست در ایران و حتی خاورمیانه بود و نامش برای کوئستی های مرد رویا و اعتبار بود.

وجود شرکت‌های هرمی در برخی کشورها نظیر کلمبیا پیامدهای امنیتی در پی داشت به طوری که در سال ۷۸ ۱۹ در این کشور سه میلیون نفر مغبون شدند و یک میلیارد دلار صدمه مستقیم به این کشور وارد شد و در نهایت آشوب‌های خیابانی پدید آمد و طی آن بانک‌ها و مراکز دولتی به آتش کشیده شده‌اند.

بر اثر این اتفاق شورش‌هایی در نقاط مختلف آلبانی به وجود آمد و حدود دو هزار نفر در جریان درگیری و ناامنی‌های ناشی از فروپاشی طرح‌های هرمی کشته شدند. مجلس این کشور منحل و رییس‌جمهور آلبانی ناچار به استعفا شد.
حسین که برای خیلی‌ها یک اسطوره است ۳۱ ساله سن دارد و حالا باید ۱۹ سال از عمر خود را پشت میله‌های زندان بگذارند.
ابتکار «پول و پتو» حسین غفوریان؛ به این شرح است که  با یک پتو به تهران بیایید و پولدار شوید و بر همین اساس غفوریان از خوابگاه دانشگاه آزاد شروع به کار کرد و با چرب زبانی و پشتکاری که داشت خیلی زود افزاد زیادی را به خود و شرکت جذب می‌کند.
کوئست و درآمد هنگفتش که ناشی از کلاهبرداری از دانشجویان، جوانان بیکار و حتی افراد مسن بود باعث شد تا غفوریان قید تحصیل را بزند و با جذب تعداد بیشتری از افراد و به خصوص شهرستانی‌ها به عنوان یکی از مهره‌های معروف و مطرح کوئست در تهران شناخته شود.
حسین غفوریان آن قدر در کار خود پیشرفت کرد که تاپ لیدر کوئست معرفی شد و برای خود چنان جایگاهی را ساخته بود که تازه واردهای کوئست، ویژن خود را جایگاه حسین غفوریان عنوان می کردند. فعالیت او به حدی گسترش می یابد که  تعداد زیرشاخه‌هایش از شمارش خارج شده و توسط شرکت کوئست بازنشست می شود و هفته ای چندین میلیون تومان حقوق بازنشستگی دریافت می کرد.
حسین غفوریان با ابتکار پول و پتوی خود و با همکاری دیگر سرشاخه‌های شرکت کوئست ۷ هزار میلیارد تومان از ایران درآمد بدست آورد و این مبلغ را به صورت ارز از کشور خارج کند. فیلم‌های پرزنت حسین غفوریان در تمام آفیس‌های کوئست پخش می شد و نسخه موبایل آن نیز دست به دست می چرخید.
جمله معروف “هر کی موند و خواست رفت” متعلق به حسین غفوریان است. این جمله در تمام آفیس‌های کوئست نوشته شده و نقل می شد.
طبیعی بود که برای کوئستی‌های تازه وارد و به خصوص شهرستانی‌ها حسین غفوریان به یک الگو تدبل شود و روش‌های جذبی که از زبان حسین گفته می‌شد در تمامی جلسات مختلف کوئست از طریق فیلم نمایش داده می‌شد.
حسین غفوریان پیش از این در گفت‌وگویی با خبرنگار ما گفته بود: نمی‌دانم به چه جرمی دستگیر شده‌ام. سال ۸۳ به مدت ۱۰ ماه عضو شرکت کوئست بودم و بعد بنا به دلایلی کار را کنار گذاشتم. کوئست، کارش کلاهبرداری بود. به همین دلیل حدود دو سه ماهی طول کشید تا عضو شوم، سال ۸۳ دوستانم مرا به دفتری در خیابان میرداماد بردند و یکسری کاتالوگ به من نشان دادند و از من خواستند تا عضو شوم، اما دو سه ماهی طول کشید تا قبول کنم اما خریدی نکردم و فقط عضو شدم.
وقتی خبر دستگیری حاج حسین منتشر شد کوئستی‌‌ها باورشان نمی شد که بت بزرگ کوئست در ایران فرو ریخته و آن همه نمایش ساختگی و پورسانت‌‌های چندین میلیونی سرابی بیش نبود.
خط پایان کلاهبرداری کوئست در ایران با اعلام حکم تاپ لیدر و مبتکرش بر همه اعیان شد، ثروت بادآورده و نامشروع کوئست که یک شبه به دست امده بود، جوانی حاج حسین غفوریان را به باد داد و او بهترین سالهای زندگیش را باید پشت میله‌های زندان بگذراند.
دادسرای ویژه جرائم رایانه‌ای نقطه پایان تمام کوئستی‌ها است، در راهروهای این دادسرا مالباختگان کوئست پیگیری شکایت شان هستند، همه شاکی‌اند و حاج حسین را کلاهبردار می‌دانند.
حسین غفوریان مبتکر «پول و پتو» و ایجاد آفیس در شرکت هرمی کوئست است، در این ابتکار جوانان بیکار شهرستانی به بهانه استخدام به تهران دعوت می‌شدند و به‎ازای این دعوت به کار فرد باید چند میلیون تومان پول و پتو برای خوابیدن تهیه می‌کردند و منتظر می شدند تا انرژی کیهان و فعالیت کلاهبردارانه سایر اعضا به نتیجه برسد.