مجله تاپ‌ناز‌

دلایل ضرب دیدگی بدن چیست (اقدامات لازم جهت بهبود تورم و کبودی)

ضرب دیدگی به معنی کشش یا پارگی الیاف عضلات می باشد. بیشتر ضرب دیدگی عضلات با هم رخ می دهد زیرا عضله بیش از حد توان کشیده می شود و یا فشار زیادی به آن والرد می شود که بیش از توان انقباض عضله است و در نهایت ضرب دیده می شود.

ضرب دیدگی چیست؟

ضرب دیدگی وقتی رخ می دهد که فشاری بیش از توان انقباض به عضلات بدن وارد می شود. ضرب دیدگی نوعی وارد شدن فشار به عضلات و استخوان های بدن است که بر اثر کشش و یا پیچیدگی عضلات ایجاد می شود. به دنبال این عارضه، حس درد، تورم و التهاب در بیمار شکل می گیرد و به مرور زمان با ترمیم بافت های عضلاتی بهبود پیدا می کند.

ضرب دیدگی نوعی کشش یا پارگی در بافت های عضلات است که از تحمیل ضربه به اندام های فوقانشی یا تحتانی ایجاد می شود. این عارضه وفتی رخ می دهد که فشار یا کششی بیش از توان انقباض عضله به استخوان و عضرات وارد شود.

ضرب دیدگی در مفصل حاکی ا پیچ خوردگی مفاصل است. این نوع پیچ خوردگی باعث در رفتن و یا شکستن مفاصل نمی شود و فقط رباط های حمایت کننده از مفصل آسیب می بینند. بر اساس شدن نیروی آسیبی که به مفصل وارد می شود، ضرب دیدگی دارای سه درجه است که شامل:

  • درجه اول

درجه اول نوعی ضرب دیدگی خفیف را شامل می شود که بافت عضلانی پاره یا کشیده می شود. این فرایند با احساس درد همراه است و در اکثر موارد دوره ی نقاهت آن هفت الی ده روز می باشد.

  • درجه دوم

درجه ی دوم ضرب دیدگی، در رده ی متوسط قرار می گیرد و همانند درجه ی اول شامل بافت های عضلانی آسیب دیده می شود که به مراتب دارای درد های عضلانی بیشتری است و عدم توانایی حرکتی اندام، کبودی و تورم خفیف را به دنبال دارد.
در صورتی که ضرب دیدگی در حد متوسط باشد، به وسیله ی یک بانداژ یا اورتز آماده ناحیه ی صدمه دیده را باند پیچ می کنند تا با کاهش حرکت مفصل درد آن ناحیه کاهش یابد.
دوره ی نقاهت در درجه ی دوم معمولا پس از 30 الی 45 روز تمام می شود.

  • درجه سوم

درجه ی سوم ضرب دیدگی شدت بسیار شدیدتری به درجه ی اول و دوم دارد و فرد توانایی کارکرد عضلات را به طور کامل از دست می دهد.
در ضرب دیدگی شدید احتمال پارگی رباط های مفصل وجود دارد. درواقع زمانی که رباط های اصلی مفصل دچار پارگی شوند و مفصل لق شود یا به عبارتی حالت پایداری خود را از دست بدهد، نیاز به عمل جراحی ضرورت می یابد.

قسمت هایی که بیشتر در معرض ضرب دیدگی قرار دارند

آسیب دیدگی در دست و پا بسیار رایج است و به عنوان آسیب تروماتیک یا ضرب دیدگی تروما شناخته می شود. ضرب دیدگی در دست و پا شامل ضرب دیدگی زانو، ساق پا، مچ پا، انگشتان دست و انگشتان پا است.

دلایل ضرب دیدگی بدن چیست (اقدامات لازم جهت بهبود تورم و کبودی)

علل و علائم ضرب دیدگی در زانو

یکی از مراکر اصلی بدن که وزن را به زمین منتقل می کند، مفصل زانو است. این مفصل به دلیل تحریک بسیار در راه رفتن، نشستن و ایستادن همواره در معرض آسیب قرار می گیرد.

مفصل زانو اتصالات متعددی به عضلات دارد که با تداخل ضربه به این ناحیه، دامنه حرکتی فرد اختلال پیدا می کند. یکی از قسمت های متصل به زانو که ممکن است در پی ضرب دیدگی زانو صدمه ببیند، کشکک زانو است. ناحیه کشکک شامل رباط های مختلف است که به واسطه تاندون ها به استخوان درشت نی متصل می شود.

در هنگام آسیب دیدگی کشکک زانو، به صورت مستقیم به عضله چهار سر آسیب وارد می شود و تغییراتی در مسیر و راستای زانو اعمال می شود.

عوامل مختلف باعث وارد شدن آسیب به زانو می شوند. این عوامل شامل انجام حرکات تکانشی و ناگهانی، تصادفات، انجام فعالیت ورزشی اشتباه و … می باشد.

نخستین کاری که در صورت ضرب دیدگی زانو می بایست انجام دهید، کاهش وزن و عدم تحرک در محل آسیب دیده است. برای ای متظور می توانید از زانوبندهای مخصوص استفاده کنید. باید توجه داشته باشید که این بی حرکتی تداوم نداشته باشد و بعد از اطمینان حاصل از عدم شکستگی استخوان ها، زانوبند را باز کنید.

در شرایطی که ضرب دیدگی در ناحیه پاها صورت گرفته است، دراز بکشید و پاها را روی سطح بلندتری قرار بدهید. با این روش تحمیل فشار روی قسمت ضربه دیده کم می شود و کوفتگی و ورم پا هم سریع تر درمان می شود.

روش های درمان ضرب دیدگی

زخم بافت های عضلانی با گذر زمان توسط بافت های جدید ترمیم می شوند. در حقیقت تمرکز و هدف غایی پزشک از فرآیند درمانی ضرب دیدگی به حداقل رساندن درد، کاهش التهاب و تورم است.

به عبارتی دیگر روش درمانی موثری برای از بین بردن ضرب دیدگی وجود ندارد و به مرور زمان با ترمیم بافت های آسیب دیده بهبود پیدا خواهد کرد.

بعد از ضرب دیدگی، شکستگی و در رفتگی مفاصل، تقویت عضلات امری ضروری است. با تقویت عضلات، روند خون رسانی به قسمت آسیب دیده به صراحت شکل می گیرد و فرآیند ترمیم بافت هم به سرعت انجام می شود.

بعضی از بیماران از حرکت دادن عضلات اجتناب می کنند و با عدم بهره گیری از اندام های بدن باعث تضعیف مفاصل می شوند. در این گونه شرایط روند بهبود عضلاj به کندی شکل می گیرد و باعث سفتی و محدودیت حرکتی مفصل می شود.

متخصصان برای تقویت عضلات و مفاصل بدن پروسه درمان را به وسیله فیزیوتراپی طی می کنند.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی و حرکات درمانی آن برای افزایش حرکت مفصل شامل حرکات موبیلیزیشن مفصل، اکتیو، ایزومتریک و درمان های الکتروتراپی می شود. از جمله مدالیته یا تجهیزات درمانی در خصوص ارتقای توان بخشی بیماران ضرب دیده می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • جریان فاردیک: در خصوص باز آموزی عضلات تضعیفی
  • اولتراسوند: به منظور کاهش التهابات
  • اینتر فرنشیال: در راستای کاهش درد و تورم بیمار

دلایل ضرب دیدگی بدن چیست (اقدامات لازم جهت بهبود تورم و کبودی)

درمان های خانگی کاهش تورم و کبودی در ناحیه ی ضرب دیده

با تمیل صدمه در نواحی مختلف بدن، موریگ های طریفی در زیر پوست پاره می شوند. با تجمع یافتن خون و ترکیب سلول های قرمز با خون تغییراتی د رنگ پوست (آبی تیره و ارغوانی) ایجاد می شود.

کبودی امری رایج است که در بیشتر موارد بعد از ضرب دیدگی های شدید در سطح پوست ایجاد می شود ولی اغلب افرادی که مشکلات خون دارند در رده سنتی بزرگسال قرار دارند، در معض کبودی قرار می گیرند.

پیاز

پیاز خاصیت ضد التهابی، آنتی اکسیدان و ضد میکروبی دارد و باعث تغذیه و پاکسازی پوست می شود. تاثیر پیاز بر کاهش درد، تورم، گرفتگی و رگ به رگ شدن عضلات هم ثابت شده است. می توانید پیاز را با کمی نمک آسیاب کنید و روی زخم قرار بدهید.

مصرف آناناس و پاپایا

آناناس و پاپایا دارای نوعی آنزیم گوارشی به نام بروملین هستند. بروملین در طی فرآیندهیا ترمیم بافت های خونی را تسریع می بخشد. به منظور بهبود پیدا کردن و اتمام دوره نقاهت به میزان کافی این دو میره را مصرف کنید.

روغن نارگیل

روغن نارگیل خاصیت ضد التهابی دارد. استفاده کردن از این روغن برای کاهش کبودی و التهاب کمک به بیمار می کند. می توانید یک حوله نرم و تمیز را به کمی روغن آغشته کنید و روی محل ضرب دیده بگذارید.

علاوه بر روغن نارگیل، ترکیل روغن های کندر، رازیانه، رزماری، هلیکروسوم، سرو، لیمکو، شمعدانی و اسطوخودوس خواص درمانی شگفت انگیزی در کاهش درد و تورم دارد.

گیاه مومیایی

یکی از گیاهان قدیمی که از سال های قبل در راستای رفع ضرب دیدگی استفاده می شود گیاه مومیایی است. می توانید کمی گیاه مومیایی را با روغن یا کوهان شتر ترکیل کنید و روی محل آسیب دیده مالش دهید.

از دیگر روش های خانگی برای درمان کردن ضرب دیدگی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • زردچوبه: تهیه ی خمیر زرچوبه با ترکیب 5 گرم پودر زرد چوبه و 100 میلی لیتر شراب.
  • سرکه سیب: ترکیب پیاز و سرکه سیب روشی فوق العاده مؤثر در درمان و کاهش دردهای ناشی از ضرب دیدگی است که به صورت موضعی مصرف می شود.
  • مصرف زینک.
  • کلم: مالش ناحیه ی آسیب دیده با آب کلم و قرار دادن تخم مرغ آبپز بر روی قسمت ضربه دیده.

برای کاهش صدمات بعد از ضرب دیدگی در 48 الی 72 ساعت اولیه، اندام ضرب دیده را حرکت ندهید و به وسیله بعضی نگهدارنده ها از محل محافظت کنید.

یکی از توصیه های ضروری متخصصان که با هدف کاهش درد و التهاب صورت می پذیرد، کمپرس سرد می باشد.

فرد ضربه دیده باید بعد از وقوع حادثه به مدت 10 الی 30 دقیقه یک کیسه یخ را روی پوست ناحیه آسیب دیده قرار دهید. از آنجایی که مصرف بیشتر از 30 دقیقه به پوست آسیب وارد می کند و مصرف کمتر از 10 دقیقه در روند تداخل ایجاد می کند، رعایت حد اعتدال در بازه زمانی کمپرس یخ ضرورت دارد.

می توانید درون یک کیسه کمی یخ قرار دهید و خیلی آرام روی ناحیه ضربه دیده بگذارید. در طی این فرآیند سرمای حاصل از یخ جریان خون رباط را کمتر می کند و باعث کاهش درد می شود.

توصیه می شود از قرار دادن یخ به صورت مستقیم روی پوست خودداری کنید زیرا باعث احساس سوختگی می شود. زمانی که فرد ضربه دیده به خواب می رود، کمپرس یخ را از روی ناحیه صدمه دیده بردارید.

بعد از اتمام دوره کمپرس سرد، به مدت 3 روز روی ناحیه آسیب دیده کمپرس گرم بگذارید. در طول این روند جریان خون بیشتر می شود و فرآیند ترمیم باقت ها سرعت می گیرد.

یکی از روش های مراقبتی دیگر در خصوص بیماران ضربه دیده، قرار دادن بدن درون آب گرم و ولرم است.

مصرف داروهای ضد التهاب و ضد درد مانند استامینوفن و ایبوپروفن باعث تسکین درد و کاهش تورم عضلات خواهد شد.

مطالب مشابه را ببینید!