علائم جوش نخوردن ایمپلنت
علائم جوش نخوردن ایمپلنت دندان می تواند وابسته به عوامل بسیار مختلفی باشد که متاسفانه گاهی از سمت بیمار و گاهی از سمت پزشک صورت می گیرد. همان طور که می دانید ایمپلنت دندان یکی از بهترین جایگزین های دندان طبیعی است که برای اولین بار در سال 1980 مورد استفاده قرار گرفته است.
به مرور زمان میزان کیفیت ایمپلنت ها و میزان محبوبیت آن بین مردم زیاد تر شده و راه حل های درمانی جدید تری برای انجام آن تعبیه شد. اغلب بیماران با توجه به مزیت هایی که ایمپلنت دندان دارد در صورت نیاز به جایگزین کردن دندان خود ایمپلنت دندان را در اولویت قرار می دهند زیرا دارای مزیت های منحصر به فردی است. اما در کنار مزیت هایی که برای این روش درمانی وجود دارد قطعا عوارضی هم وجود دارد که می تواند علت نگرفتن ایمپلنت یا در واقع علائم ایمپلنت دندان باشد. مواردی که برای ایمپلنت دندان بسیار اهمیت دارد مدت زمان جوش خوردن استخوان فک، عوارض و مراقبت ایمپلنت است. که اغلب این موارد درصد بسیار زیادی به میزان نگهداری و مراقبت از سمت بیمار بستگی دارد.
عوامل بسیار مختلفی هستند که می توانند بر کوتاه شدن دوره بهبودی بیماران تاثیر گذار باشد اما مهم ترین آن رعایت بهداشت دهان و دندان و تغذیه بیمار است که می تواند بر جوش خوردن بخیه ایمپلنت و جوش خوردن ایمپلنت با استخوان فک تاثیر گذار باشد. در صورتی که شرایط بهداشتی دهان و دندان به خوبی رعایت شده باشد حدودا دوره 3 الی 6 ماهه به عنوان مدت زمان جوش خوردن استخوان فک نیاز است و البته طول مدت مورد نیاز ایمپلنت فوری متفاوت می باشد. 97 درصد از جراحی های کاشت ایمپلنت دندان با موفقیت انجام شده و طول درمان خود را با موفقیت به پایان رسانده است اما ممکن است برخی عوارض و علت نگرفتن ایمپلنت باعث شکست کامل جراحی کاشت ایمپلنت شود. جوش خوردن بخیه ایمپلنت و در راستای آن جوش خوردن ایمپلنت با استخوان فک در واقع پر شدن اطراف پایه ایمپلنت دندان توسط بافت های استخوانی و پیوند استخوان فک با پایه تیتانیومی ایمپلنت است.
سه مورد از مهم ترین علت نگرفتن ایمپلنت
97 درصد از کاشت ایمپلنت هایی که روزانه در حال انجام است با موفقیت به اتمام میرسد اما ممکن است آن 3 درصد پس از اتمام کار پزشک دچار جوش نخوردن و علائم ایمپلنت شوند. در صورتی که مدت زمان جوش خوردن استخوان فک و علت نگرفتن ایمپلنت را بدانید ممکن است کمتر دچار این عوارض و علائم شوید. سه مورد از مهم ترین علت نگرفتن ایمپلنت عبارتند از:
بیماری که دچار دندان قروچه (براکسیسم) باشد.
عادات و رفتارهای نادرست بیماران گاهی می تواند موجب عدم جوش خوردن بخیه و موجب نگرفتن ایمپلنت دندان شود. برای مثال دندان قروچه می تواند تاثیر منفی بر جوش خوردن ایمپلنت داشته باشد. زیرا زمانی که این اتفاق برای فرد رخ می دهد به صورت نا خود آگاه دندان های بالایی بر روی دندان های پایینی کشیده می شود و این کار می تواند به تاجی که متصل به ایمپلنت دندان شده است آسیب رسانده و حتی موجب شکستن آن شود. به صورت کلی هر گونه فشاری که به تاج ایمپلنت دندان وارد شود می تواند از جوش خوردن اثیمپلنت به استخوان فک جلوگیری کند. دندان قروچه و ساییدن دندان معمولا زمانی که فرد دچار استرس شدید شده است و خواب می باشد رخ می دهد پس بهتر است پس از ایمپلنت دندان از نایت گارد یا محافظ شبانه استفاده کنید تا از آسیب به ایمپلنت دندان خود جلوگیری کنید.
بیمارانی که دارای استخوان ضعیف هستند.
از دیگر مواردی که بسیار برای جوش خوردن ایمپلنت دندان حائز اهمیت است میزان کیفیت وتراکم استخوان فک است. برای انجام ایمپلنت دندان نیاز به تراکم کافی و کیفیت استخوانی خوب دارد. برخی از عادت های روزانه بیماران می تواند به مرور موجب ضعیف شدن استخوان فک شود برای مثال استعمال دخانیات، دیرکرد در جایگزین کردن دندان از دست رفته و بیماری های لثه ای باعث تحلیل استخوان فک شده و در نتیجه علت نگرفتن ایمپلنت دندان می شوند. در این صورت نیاز است جراحی پیوند استخوان صورت بگیرد تا سلامت استخوان و کیفیت کافی برای آن بازیابی شود.
بیمارانی که دچار بیماری های لثه ای هستند.
بیماران لثه ای اغلب به صورت غیر مستقیم تاثیر منفی بر جوش نخوردن ایمپلنت دندان خواهند داشت. عفونت و بیماری اغلب به درون ایمپلنت ورود نخواهد کرد اما اگر دچار بیماری های لثه ای باشید ممکن است بافت اطراف ایمپلنت دندان دچار خرابی شود. به صورت مثال اگر لثه شما دچار عفونت یا بیماری باشد به درون ایمپلنت آسیبی نخواهد رسید اما ممکن است اطراف آن سیاه شده و زیبایی دندان شما را بر هم بزند.
در واقع استخوان سازی یک اصطلاح پزشکی است که فرآیند پیوند بین استخوان و ایمپلنت را توصیف می کند. در صورتی استخوان سازی رخ می دهد که ایمپلنت دندان به بخشی از بدن تبدیل شده باشد و با استخوان فک و لثه تجمیع شده باشد. در این صورت بافت لثه رشد می کند و ثبات کامل برای ایمپلنت فراهم می شود.
عوارض و مراقبت ایمپلنت
یکی از مهم ترین عواملی که می تواند بر موفقیت و عدم تجربه عوارض ایمپلنت دندان تاثیر گذار باشد میزان مهارت و کار اصولی پزشک معالج است. هر چه ایمپلنت دندان با دقت و اصول خاص تری کاشته شود قطعا عوارض آن هم کاهش میابد.
مهم ترین نکته ای که می تواند از عوارض ایمپلنت دندان جلوگیری کند میزان مراقبت ایمپلنت دندان است. در صورتی که مراقبت های لازم صورت نگیرد امکان جوش نخوردن ایمپلنت دندان وجود دارد و دچار عوارض آن می شوید. در ادامه برخی از مراقبت های لازم از ایمپلنت را شرح می دهیم:
- آنتی بیوتیک و مسکن های لازم را به تعدادی که تجویز شده است تا پایان دوره مصرف کنید.
- روزانه یک مرتبه از دهانشویه هایی که ضد باکتری هستند استفاده نمائید زیرا دهانشویه برای جلوگیری از رشد باکتری ها بسیار کمک کننده است.
- به مدت دو هفته بعد از کاشت ایمپلنت دندان از دخانیات استفاده نکنید و از خوردن هرگونه مواد غذایی دارای الکل پرهیز کنید.
- در صورتی که می خواهید از پوسیدگی دندانی جلوگیری کنید بهتر است بعد از ایمپلنت دندان حداقل روزی دو مرتبه از مسواک و نخ دندان استفاده کنید تا مواد غذایی بین دندان های شما باقی نماند.
- برای رعایت بهداشت دهان و دندان از آب نمک برای شست و شو استفاده نمائید.
- از انجام هرگونه فعالیت ورزی شدید و سنگین برای مدتی پرهیز کنید. حتی جا به جایی لوازم سنگین را کمی به تعویق بیاندازید.
- استفاده از کمپرس گرم بعد از جراحی باعث می شود خونریزی در ناحیه جراحی افزایش پیدا کند و بهتر است فقط از کمپرس آبسرد استفاده نمائید تا تورم وکبودی بعد از عمل را برای شما کاهش دهد.
- به مدت 72 ساعت از خوردن نوشیدنی های خیلی داغ و یا غذاهای خیلی داغ پرهیز کنید زیرا میزان خونریزی در ناحیه جراحی را افزایش می دهد. بهتر است از نوشیدنی و مواد غذایی ولرم استفاده نمائید.
- همچنین استفاده از هر گونه مواد غذایی سفت مثل هویج، ته دیگ یا جویدن یخ ممنوع است زیرا موجب جا به جایی ایمپلنت دندان می شود.
- استفاده از مواد غذایی نرم و همچنین دارای کلسیم بالا برای هفته اول توصیه می شود. مواد غذایی مانند: شیر، ماست، دوغ، پنیر، کشک نرم و ….
