15 حقیقت شگفت انگیز از جغدها ، برای شانس و اقبال تا نشانه های شیطانی

احتمالاً جغد را از نزدیک دیده باشید یا صدایشان را شنیده باشید، در این جا ما شما را با 15 حقیقت شگفت انگیز از جغدها، برای شانس و اقبال تا نشانه های شیطانی آشنا خواهیم کرد، تا با این موجودات جذاب کره زمین بیشتر آشنا شویم. آن ها شما را هر بار شگفت زده می کنند. تا انتهای مطلب همراه ما باشید.
جغدها برای هزاران سال بخشی از فرهنگ و اسطورهشناسی انسان بودهاند، همواره در ادبیات و فرهنگ عامه نمادی از شانس، اقبال تا نشانههای شیطانی و مرگ بودهاند. این شهرت و آوازه ممکن است بهخاطر آناتومی عجیب آنها باشد که باعث میشود آنها بین دیگرگونههای پرندگان متمایز شوند. جغدها میتوانند سرخود را به اطراف بچرخانند، شبگرد هستند، تقریباً بیصدا پرواز میکنند و به لطف استتار استثنایی میتوانند مخفی بمانند و با چهرههای پرمعنا به شما نگاه کنند.
چرخش 360 درجه ای گردن، فعالیت شبانه ی و در سکوت، قابلیت های شگفت انگیزشان و ترس و عدم شناخت انسان از آن ها ریشهی بسیاری از خرافات بوده است.
فهرست موضوعات این مطلب
آیا جغدها بدشگون هستند؟
از محل زندگی، تا ویژگیهای رفتاری و آناتومی بدنشان سراسر ظرافت و شگفتی است، برای پاکسازی محیط از جانوران موذی و موشها بهترین شکارچیان هستند. همواره بخشی از فرهنگ سرزمین ما بوده، در فرهنگ کردی و فرهنگ محلی سایر نقاط کشور، نماد بدیمنی و رسیدن اخبار بد است، اما ریشه این بدنامی و سنت اشتباه از کجا میآید؟
در افسانههای سرزمین ما و کتاب تاریخ بلعمی آمده است که در قرن سوم هجری خبررسان مرگ پسر کیومرث (نخستین پادشاه ایران در شاهنامه) جغد بوده است، هر چند که گاهی او را نمادی از آگاهی نیز میدانند. در ادامه سراغ حقایقی در مورد جغد میرویم، تا بیشتر با زادوبوم این پرندة شگفتانگیز و دانا آشنا شویم.
فقط در قطب جنوب، نمیتوانید جغد پیدا کنید
جغدها در تمام قارهها بهغیراز قطب جنوب یافت میشوند و به طرز شگفتانگیزی منحصربهفرد هستند. غذای جغد انواع موش، مار، بزمجه، مارمولک و سوسمار است. معمولاً در جنگلها، غارها و مناطق مرتفع زندگی میکنند. اغلب بر روی درختان قدبلند و شاخههای ضخیم قرار میگیرند و از شاخهها و ساختمانهای طبیعی دیگری برای ساختن لانه استفاده میکنند.
بهندرت در محیطهایی مانند بیابانها و مناطق شهری زندگی کنند. در لانههای گندمگون و کبود رنگ زندگی میکنند. این لانهها، به نام جغد خانه شهرت دارد و توسط جفت جغد تولید و ساخته میشود. جغد خانهها معمولاً در درختان بالا و به طور عمومی نزدیک به آب قرار دارند. در این خانه، جغدها تخمهایشان را نگهداری کرده و بچه جغدها را بزرگ میکنند.
چشم جغدها دو لوله عمیق تلسکوپی هستند
این پرندگان فریبنده، چشم ندارند—بیشتر شبیه لوله چشم هستند. آنها کشیده شدهاند و به وسیله یک ساختار استخوانی در جمجمهشان نگه داشته شدهاند که حلقههای اسکلروتیک نامیده میشوند. به همین دلیل جغدها نمیتوانند چشم هایشان را حرکت دهند یا چشمهایشان را در حدقه بیندازند. (در اینجا است که افزایش تحرک گردن به کمک شان می آید.)
جغدهای شگفت انگیز، دید دوچشمی شبیه به انسان دارند، به این معنی که میتوانند یک شیء را با هر دو چشم به طور همزمان ببینند. و البته ناگفته نماند که توانایی بالایی در تشخیص ارتفاع، وزن و فاصله دارند.
آنها همچنین دید در شب فوقالعاده دارند، اما یک اشکال وجود دارد؛ چون آنها دوربین هستند، نمیتوانند اشیا را از نزدیک ببینند. برای جبران این امر باید از پرهای سیاه مانند پرهای کوچک، مو مانند بر روی نوک و پاهای خود استفاده کنند تا هنگام شکار غذای خود را احساس کنند. در نهایت، جغدها دو بار پلک میزنند یکی برای خواب و یکی برای تمیز نگهداشتن چشم «لولهها» است.

چرخش 360 درجه ای گردن
درکنار چشمهای شگفتانگیزی که دارند، اما هنگام شکار، مهمترین ابزارشان گوشها هستند، بسیاری از گونههای جغد گوشهای تیزی دارند که نهتنها بهصورت نامتقارن بر روی سر آنها قرار میگیرند، بلکه اندازه آنها نیز متفاوت است. این امر به جغد اجازه میدهد تا در زمانهای کمی صداهای متفاوت را دریافت کند و به این پرندگان توانایی استثنایی برای تعیین محل صدا را میدهد؛ زمانی که یکصدا در هر دو گوش به همان اندازه بلند است و به خوبی میداند طعمهاش در چه منبعی و در چه فاصله ای قرار دارد.
در همین حال، صورتهای پهنشدهشان به گوشها میرسد و آن را بزرگ میکنند تا بتوانند حتی کوچکترین صدا را از طعمههای کوچک تشخیص دهند و گردنشان را دورتادور خود بچرخانند.
اعلامیههای صامت
عمر جغد بین 15 الی 25 است. از جمله پرندگان شبزندهدار هستند و در شبها فعال و در روز به کمک استتار ماهرانه با کمترین مزاحمت ها استراحت میکنند. آنها بیشتر در مناطق جنگلی و نیز در مناطقی با پوشش درختان فراوان از جمله جنگلها، بندرها، شهرهای سواحلی و مناطق روستایی به ویژه در بناهای تخریب شده یافت میشوند. جغدها از لحاظ ظاهری بسیار متنوع و معمولاً دارای جسمی قرمز، قهوهای، خاکستری و سیاه یا طیف رنگی مجزا هستند. ساختار پرهای آن علاوه بر استتار در روز، به آنها کمک میکند بهآرامی پرواز کنند.
لبههای اصلی پرهای پرواز جغد حاشیههای سفتی دارد و در لبههای انتهایی همان پرها، حاشیههای نرم شبیه به یکتکه پارچه وجود دارد، در زیر این پرها، بال جغدها نیز با پرهای نرم و نازک پوشیده شده است که هنگام پرواز صدای بالزدن شنیده نمیشود. جغدها بهعنوان اعلامیههای صامت شناخته میشوند، چون اگر بخواهند به شکار سریع و دور از دسترس بروند، باید کاملاً ساکت باشند تا طعمه غافلگیر شود.
برای رسیدن به این هدف، آنها بالهای گستردهای دارند که به آنها اجازه میدهد تا پرواز کند و با حداقل رساندن صدای بالزدن کمترین صدا را تولید میکنند.
مطلب مشابه: آشنایی با 10 حیوان عجیب دنیا +عکس
شکارچی شب، ماهرانه شکار می کند
پرنده جغد یک شکارچی بسیار ماهر است و در شبها به دنبال شکار میگردد. آنها برای شکار از بین انواع حشرات، عناصر دریایی مانند میگو و ماهی و همچنین جانوران کوچک تغذیه میکنند. برای شکار، جغدها از پرهای برچسبدار بر روی بالهایشان استفاده میکنند تا در هنگام پرواز صدایی تولید کنند که بهعنوان یک اسلحه به کار میروند و قربانیانشان را خسته و گیج کنند.
از آن ها بهعنوان یک نماد حکمت و دانایی شناخته میشود. نیروهای داخلی خود را بهخوبی درک کرده و قدرت تمرکز بالایی دارند. همچنین، صدای خاصی که در هنگام پرواز میدهند، بهعنوان نمادی از حکمت و هشیاری شناخته میشود.

آنها میتوانند انگشتان پای خود را بچرخانند.
پاهای جغد، دو انگشت روبهجلو و دو انگشت روبهعقب است. این همان چیزی است که در دارکوبها و طوطیها دیده میشود، و برای گرفتن طعمه و شاخهها بهینه است. حتی میتوانند چهار انگشت خود را به جلو و عقب بچرخاند و به همین دلیل است که وقتی جغدها پرواز میکنند سه انگشت در جلو و یک انگشت در عقب دارند.
برای یک چنگال واقعاً استثنایی، جغدها توانایی قفلکردن انگشتان خود را در اطراف یک شیء را دارند بهطوریکه نیازی نیست به طور مداوم عضلات خود را منقبض کنند. آنها با کمترین تلاش، حداکثر توان خود را به دست میآورند.
صداهای متفاوت از حنجرههای متفاوت میرسد.
هر گونه از آن ها، صدا و آوای متفاوتی دارد، برای مثال جغد طویله صدای جیغوداد سختی از خود در میآورد که یادآور صدای جیرجیر درهای آهنی است. دراینبین، بعضی از آنها صدایی شبیه صدای اسب دارند تا صدای پرنده. در یوتیوب میتوانید انواع آواهای مختلف جغدها را ببینید و بشنوید.
بعضی از جغدها به زمین چسبیدهاند
همه جغدها در آسمان پرواز نمیکنند و در گودی درختان بلند لانه نمیسازند. یکی از کوچکترین گونههای جغد در آمریکای شمالی، جغد بور دینگ نام دارد که فرصتطلب است و نزدیک به زمین میماند. آنها در حفره ها زیرزمینی لانه میکنند یا در صورت لزوم خانههای خود را حفر خواهند کرد. ورودی لانههای خود را با مدفوع حیوانات پنهان میکنند. این یک استراتژی شکار عاقلانه است، زیرا مدفوع بهعنوان طعمه برای حشراتی که جغد پس از آن تغذیه میکند عمل میکند.
جغدها بخشی از فرهنگ و افسانهها هستند.
جغدها در فرهنگهای مختلف نمادهای غنی دارند و معنای این موجودات در هر فرهنگ و منطقه بسیار متفاوت است. بیشترین محبوبیت، ارائه حکمت جغد است که میتواند در سراسر فولکلور غربی و حتی در فرهنگ پاپ هم دیده شود. دلیل این امر روش هوشمندانه و استراتژیک شکار آنها است. بومیان آمریکا به ارتباط جغد باخرد اعتقاد دارند، همچنین، آن را با مرگ مرتبط میدانند. در اساطیر یونانی جغد برفی حیوان مقدس آتنا، الهه جنگ است. هر گونه دیدن پرنده در میدان جنگ، نماد یاری و حضور آتنا در میدان جنگ و پیروزی تلقی میشد.
مجلس جغدها
یک واقعیت عجیب این است که وقتی یک گروه از جغدها دور هم جمع میشوند، به آن مجلس یا کنگره میگویند، گرچه منشأ رسمی این اصطلاح ناشناخته است، اما ممکن است به قصههایی از حکمت و خرد آنها مرتبط باشد.
جغدها اجارهنشین هستند
جغد در ساختن لانههای خود تبحر ندارد و ترجیح میدهد آشیانههای پرندگان دیگر را که کلاغها، شاهینها یا حتی سنجابها آنها را رها کردهاند بگیرد. بعضی از آنها ترجیح میدهند در حفرهها یا شاخههای درختان لانه کنند، جایی که بتوانند پناهگاه پیدا کنند، مانند جغدهای الف که در درختانی که دارکوبها سوراخ درست کردهاند لانه می سازند. برخی از گونه های دیگر بر وری زمین لانه درست می کنند یا از لانه و حفره های سایر حیوانات استفاده می کنند.
خجالتی و ترسو در روابط
جغدها باید بر ترس طبیعی از یکدیگر غلبه کنند تا جفتگیری کنند. بر اساس گزارش باغوحش سن دیگو، جغد نر برای جغد ماده قربانی میآورند (که معمولاً بسیار بزرگتر است) تا او را از قصد خود متقاعد کند. او همچنین ممکن است یک «رقص آسمانی» اجرا کند که شامل شعبدهبازی در هنگام پرواز است. چند ساعت طول میکشد تا ترس طبیعی خود را از دست بدهند و برای جفتگیری بهاندازة کافی نزدیک شوند سپس جغدها جفت میشوند و وقت زیادی را با هم میگذرانند و پرهایشان را آماده میکنند.
تعداد نوزادان بستگی به تأمین غذا دارد
تعداد تخمهایی که یک جغد در یکفصل میگذارد بستگی به دسترسی او به غذا دارد. اگر آذوقه کم باشد، جغد فقط یک تخم میگذارد، یک جغد مادر میتواند بین یک تا 14 تخم بگذارد. انواع مختلف تخمها بر روی هم قرار میگیرند. در طول دوره نهفتگی، مادر پرهای خود را بر روی شکم خود از دست میدهد تا بتواند پوست گرم خود را مستقیما بر روی سطح تخمها قرار دهد تا آنها را گرمتر نگه دارد. جغدها یا جغدهای بچه، سه تا پنج هفته از تخمهایی که قرار میگیرند، بیرون میآیند.
با ابهت همچون جغد حتی اگر کوچکترین باشند
اندازه جغدها از کوچک تا بزرگ و باابهت است. کوچکترین جغد شناخته شده جغد عسلی است که فقط شش اینچ قد دارد و 1٫5 گرم وزن دارد. به نظر می رسد که یک گنجشک است و در جنوب غربی آمریکا و مکزیک زندگی می کند. بزرگترین جغد جغد ماهیخوار بلکستن است که وزن آن 6 تا 8٫8 کیلو و بالهایی به ارتفاع 6٫5 متر دارد. در روسیه، چین، هوکایدو و ژاپن یافت میشود و همانطور که از نام آن پیداست، ماهی میخورد.
جغدها غذای خود را نمیخورند
جغدها در منقارشان دندان ندارند تا طعمه را بجویند. بهجای آن، کل طعمه را میبلعند یا در تکههای بزرگ یکباره قورت میدهند. در شکم، هر چیزی که قابلهضم نیست – مانند استخوانها، خز و پوستهای خارجی حشرات – پس در نهایت به شکل حبههای بیضیشکل مدفوع در میآید. هنگامی که زیستشناسان این حبههای بیضی را مورد بررسی قرار میدهند، در مورد رژیم غذایی جغد اطلاعات فراوانی بدتر میآورند.
برخی از گونههای جغد در خطر انقراض هستند.
تقریباً 250 گونه جغد در سراسر جهان وجود دارد و متاسفانه، نام بعضی از انها در فهرست قرمز اتحادیه بینالمللی حفاظت از محیط زیست قرار داده شدهاست که از نزدیک در معرض خطر نابودی قرار دارند. مانند جغد برفی، جغد خال خالی و جغد کوتوله.
جغدهای افسانهای
بله جغدهای افسانهای که در بسیاری از فرهنگها نامشان با قصههای خیالی و گاهی خرافات عجین شده است، ما در ادامه به شش قصه خرافی درباره جغد میپردازیم.
چشم جغد بخور!
جغدها بهخاطر بینایی استثناییشان مشهور هستند وزمانی انسان ها فکر میکردند که میتوان با خوردن بخشهایی از آنها بینایی بهتری پیدا کرد. در انگلستان، روش پخت تخم جغد تا زمانی که خاکستر شوند، بسیار مرسوم بود، سپس آنها را در یک معجون قرار میداند و مینوشیدند. در فرهنگ عامه هند توصیه و روش مستقیمتری داشتند فقط چشم جغد بخور.
خبر مرگ
جغدها نماد و نشانهای از مرگ در بسیاری از فرهنگها از جمله قبایل بومی آمریکایی هستند. برای مثال، خوابدیدن یک جغد نشانة نزدیکشدن مرگ برای آپاچیها(بومی امریکایی) بود. تماسهای جغد شمالی نشانه ی تماس از طرف ارواح به مردم بود و اگر با یه سوت به جغد جواب بدی یا جواب ندی، نشانه این بود که مرگت حتمی بود. از سوی دیگر، قبیله داکوتا هیداتا معتقد بوند که جغدهای در حال خاکسپاری به عنوان ارواح محافظ برای رزمندگان عمل میکنند.
روح زنان
برای برخی از فرهنگها، جغد مقدس بود. در میان بومیان استرالیا، جغدها روح زنان هستند و بنابراین مقدس هستند. مردم کواکیتیل همچنین فکر میکردند که جغدها روح مردم هستند و نباید به آنها آسیبی وارد شود، زیرا اگر جغدی کشته میشد، شخصی که جغدها روحش را حمل میکردند نیز میمرد. در واقع، بسیاری از فرهنگهای مختلف بر این باور بودند که بعد از مرگ، یک جغد میشوند.
نشانه حکمت و زندگی جدید
جغدها را اغلب بهعنوان نماد حکمت میشناسند. شخصیت جغد خردمند قدیمی از قافیههای کودکانه ترانههای انگلیسی باستان نشئت میگیرد که به نظر آنها گوشدادن بهجای حرفزدن یک خصوصیت ارزشمند شخصیتی است که همه ما از آن بهرهمند میشویم. بهاینترتیب جغد نشانهای از یادگیری و تغییر ذهنی است. بسیاری از مردم فکر میکنند دیدن جغد بسیار خوب است، زیرا نشان میدهد که زندگی جدیدی آغاز شده است.
جادوگری
جغدها با جادوگری در ارتباط هستند، بهخصوص جغدهایی سفید که کمیابترین آنهاست. یونانیها و رومیها معتقد بودند که جادوگران میتوانند خود را به جغد تبدیل کنند، و در این شکل خون نوزادان را میمکند. در فرهنگهای دیگر، جغدها پیامآوران ساحران بودند یا خبر داشتند تا از نزدیکشدن ساحره هشدار دهند. متأسفانه این مسئله باعث شد تا بسیاری از جغدها در قرونوسطی شکار و کشته شوند.
در این مقاله با عنوان 15 حقیقت شگفتانگیز از جغدها، برای شانس و اقبال تا نشانههای شیطانی به معرفی این پرندگان جذاب کره زمین رفتیم، آناتومی و ظاهر شگفتانگیزشان در کنار مهارت در شکار و پرواز بیصدا، آنها را به پرندگانی شکارچی و پر ابهت تبدیل کرده است. ازآنجاییکه در طول تاریخ انسان هر چیزی را که نشناخته یا از آن ترسیده، به خدایان و جادوگران مرتبط دانسته، این پرنده زیبا نیز بهاشتباه بهعنوان نمادی از نحسی برای مردم شناخته شده است.