متلک زدن به دختران و متلک پرانی در خیابان چه مجازاتی دارد؟
متلک انداختن و مزاحمت های خیابانی بقدری زیاد شده است که بخشی از مردم آن را به عنوان بخضی از الزامات زندگی پذیرفته اند. قانون برای افراد متلک پران و مزاحمان دختران، مجازات خاصی در نظر گرفته است.
متلک پرانی و مزاحمت دختران چه مجازاتی دارد؟
شاید شما هم تجربه آزارهای کلامی و فیزیکی در خیابان را داشته باشید. بیشتر قربانیان این مزاحمت ها تلاش می کنند تا جایی که ممکن است به سرعت از موقعیت فرار کنند و جایی بروند که دست فرد مزاحم به آنها نرسد یا حداقل صدایش را نشنوند.
احتمالا زنان کمی را می شناسید که در مواجهه با مزاحمت خیابانی با متعرضان درگیر شوند یا توانی در خودشان جمع کنند و صدای اعتراضشان را بلند کنند. شاید اگر همه زنان و مردانی که اطرافمان زندگی می کنند بدانند که «مزاحمت خیابانی، جرم است»، اوضاع کمی تغییر کند و اقلا برخی از قربانیان به خودشان جرات بدهند و در مواجهه با این مزاحمت ها به پلیس شکایت کنند.
قانون گذاری در مورد مزاحمت خیابانی در ایران کم سابقه نیست. حمایت قانونی و فرق نگذاشتن بین زن و مرد در زمینه مزاحمت، برای نخستین بار در قوانین ایران، در بند 17 ماده 3 آیین نامه امـور خلافـی مصـوب 1324 صـورت گرفتـه اسـت کـه تصریح می کرد:«کسـانی کـه دخترها و زن ها یا پسرها را به اصرار تعقیـب نماینـد بـه حبـس تعزیـری از 4 روز تـا 7 روز و از 50 تـا 100 ریال غرامت محکوم می شـوند.»
همچنین ببینید : کلیپ دفاع شجاعانه دختر ایرانی در مقابل مزاحمان
اما حمایت از زنان و کودکان در برابر آزار خیابانی برای اولین بار در قوانین ایران در سال 36 به تصویب قوه مقننه رسید و پیش بینی شد که اگر مزاحمت برای زنان، سازمان یافته و با قصد قبلی باشد، مجازات آن سنگین تر هم بشود.
سال ها بعد، ماده 619 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375 در این مورد به صراحت اعلام کرد:«هر کس در اماکن عمومی یا معابر، متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین کند، به حبس از دو تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.»
واژه تعرض که در این ماده به کار رفته است، بـه معنـای دسـت درازی اسـت. مرتکب در عمل بایـد بـا کردار خـود نسـبت بـه زن، دسـت درازی کند. مزاحمت باید بـا انجـام فعل باشـد؛ بـه ایـن معنا کـه فـرد بایـد بــا کــردار، گفتــار و نوشــتار نســبت بــه زن، ایجــاد مزاحمــت کند. توهیــن در قســمت دوم مـاده بیـان شـده اسـت. رفتـار فیزیکـی در توهیـن، بـه کار بـردن لفـظ و حـرکات اسـت. رفتـار فیزیکـی ارتـکاب یافتـه تنهـا از طریـق الفـاظ – اعـم از شـفاهی و کتبـی- و نیـز حـرکات ماننـد حـرکات دسـت و اشـارات چشـم و نظیـر آنهـا را شـامل می شـود، نه چیزهایی که به نظر توهین آمیز می رسند.
به تعبیر دکتر میرمحمد صادقی در کتاب حقوق کیفری اختصاصی 1، واژه توهیـن، بـه هـر رفتـاری دلالت دارد کـه بتوانـد بـه هـر نحـوی موجـب وهـن حیثیـت کسـی در نظـر افـراد متعـارف و معمولـی جامعـه شـود.
علاوه بر این، تعقیب زنان در معابر عمومی هم می تواند جرم باشد. اداره حقوقـی قـوه قضاییـه، طـی یـک نظـر مشـورتی در تاریخ 10/ 8/ 1373 اعـلام کـرده اسـت:«هـرگاه مسلم شـود مـردی بـه قصـد مزاحمـت در اماکـن عمومـی یـا معابـر، زنـی را تعقیـب کـرده و عرفا هـم عنـوان مزاحمـت بـر آن صـادق باشـد، عمـل وی مشـمول صـدر مـاده 3 لایحـه قانونـی راجـع بـه مجـازات حمـل چاقـو (قانـون مجـازات اسلامی، مصوب 1375، مـاده 619) خواهـد بـود و در ایـن زمینـه، فرقـی بیـن اینکه الفاظـی بـه کار بـرده یـا نـه، وجود ندارد.
مجرمانی که در خیابان برای آدم ها ایجاد مزاحمت می کنند، بر اساس قوانینی که به آنها اشاره شد، مجازات می شوند. دکتر میرمحمد صادقی در کتاب خود در این مورد نوشته است:«در مـاده 619، بـا توجـه بـه ایـن امـر کـه حـداقـل مجـازات آن، کمتـر از 91 روز و حداکثـر آن، بیـش از 91 روز اسـت، اداره حقوقـی قـوه قضاییـه طـی یـک نظریـه مشـورتی اعلام کرده است که دادگاه در این گونه موارد اختیار دارد که به جـزای نقـدی از 70001 ریـال تا 000/000/ 3 ریـال حکـم بدهـد، ولـی چـون در مـاده 619 عـلاوه بـر مجـازات حبـس، شـلاق نیـز عنـوان شـده؛ لـذا در مقـام تخفیـف در ایـن قسـمت دادگاه می توانـد، حســب مــورد و اوضــاع و احــوال و شــرایط خــاص متهــم، بــر طبــق مــاده 22 قانــون مجــازات مصوب سال 1370 در صـورت احـراز جهـات مخففـه، مجـازات تعزیـری یا بازدارنـده دیگری را مشخص کند. شرایط تخفیف مجازات گذشـت شـاکی یـا مدعـی خصوصـی است. (نظریـه مشـورتی شـماره3299/7 ، مـورخ 13 /6/ 1376) علاوه بر این در حـال حاضـر طبق مفـاد مـاده 66 قانـون مجـازات اسلامی، مصـوب 1392، مرتکبـان جرایـم عمـدی کـه حداکثـر مجـازات قانونـی آنهـا نـود و یـک روز تـا شـش مـاه حبـس اسـت، بـه جـای حبـس بـه مجـازات جایگزیـن حبـس محکـوم می شوند، مگـر اینکـه بـه دلیـل ارتـکاب جـرم عمـدی، دارای سـابقه محکومیـت کیفـری باشند.»
با همه این حرف ها، تعداد کسانی که از این قوانین اطلاع دارند یا در زمان مورد تعرض قرار گرفتن آنقدر خاطرجمعی دارند که می دانند قانونی برای دفاع از آنها وجود دارد و تصمیم می گیرند از قانون کمک بگیرند، بسیار کم است. یک قدم بعد از این مرحله، تجربه نشان داده است زنانی که علیه مزاحمان خیابانی از پلیس کمک می خواهند در مرحله ثبت شکایت با برخوردهای تندی از سمت جامعه رو به رو می شوند که آنها را به سمت انصراف از شکایت می برد یا مجبور به انصراف از شکایت می شوند.
با این حال، نباید فراموش کنیم که هر مزاحمی پیش از اینکه مزاحم دیگران باشد، انسان است. او آدمی است مثل قربانی عمل او. شاید اگر تصمیم بگیریم که از رنجی که از آزار خیابانی می بینیم حرف بزنیم و بتوانیم با آگاه کردن زنان از حقوقشان تغییری ایجاد کنیم، شاید بتوان بیش از تصویب مجازات زندان و شلاق و جریمه به حل بخشی از این مشکل روزمره زنان کمک کرد چون کسانی که در خیابان برای عابران ایجاد مزاحمت می کنند هم احتمالا اعضای خانواده ای هستند و بالاخره جایی با رنج عزیزانشان روبه رو می شوند.
همچنین ببینید :
روش دختر عرب برای جلوگیری از آزار و اذیت جنسی در خیابان
درس عبرتی که خانم رزمی کار به دو مزاحم داد!
درگیری مرد با مردی دیگر به دلیل متلک پرانی به همسرش به دلیل تیپ و آرایشش