معرفی دره کال جنی، دره جن ها در استان یزد
کال جنی؛ دره جنهای یزد مکانی خوفناک از ارواح
حدود 30 کیلومتر که از سمت طبس به سوی بشرویه بروید به سرزمینی می رسید که بسیار اسرار آمیز است و گویا منیاتوری راز آلود از گراند کانیون در آمریکا می باشد. اینجا یک دره خاموش، خنک و ابدار است که در دل پهنه ای داغ و تب دار که آثار حیات در این دره به دوران ساسانی باز میگردد.مردم محلی این منطقه به آن کال جنسی می گویند و ما توصیه می کنیم که تنهایی به این مکان نرویدف حتی اگر به ارواح و جن هم اعتقادی ندارید.
این دره طی قرن های گذشته بر اثر سیلاب های منطقه خراسان جنوبی تراشیده شده اند. کال به معنی دره است و یا به مسری گفته می شود که به وسیله سیلاب و جربان آب شکل گرفته است.
کال جن یا دره جن ها در شمال طبس و در اطراف روستای ازیمغان و در امتداد خروجی قناتی که در نزدیکی آن قرار دارد واقع گردیده است و 35 کیلومتر با شهرستان طبس فاصله دارد. این درزه زیبا و حیرت انیگز از قدیم به آن دره جن ها می گفتند و آن را مکانی ترسناک که محل زندگی ارواج و جن ها بوده است می دانستند.
مسیر دسترسی به این حفره ها کمی سخت است. در این مسیر تونل هایی مشاهده می کنیذ که احتمالا راه های ارتباطی آنها با هم بوده است.
برای رسیدن به کف دره باید با منطقه آشنا باشید. این دره دارای دیوارهای بسیار بلند و پرشیبی است که ورود به آن می تواند بسیار خطرناک باشد. وجود تونل ها و خانه هایی بنام خانه گبرها در دل دیواره ها که برای سکنای زرتشتیان زمان خود ساخته شده است از دیگر جدابیت های این دره است. ساخت این تونلها و حفرها احتمالا به زمان ساسانیان بازمیگردد. این حفره ها و تونلها در دامنه جداره های این دره قرار گرفته اند.
رسیدن به کف دره برای بعضی ها خیلی دشوار است ولی حرفه ای ها 2 مسیر را پیشنهاد می کنند. راه اول این است که بعد از جدا شدن از جاده آسفالت و دو راهی استخر شاعر و طی حدود 5 کیلومتر جاده خاکی به دره می رسیم، از آن پس می توان از انتهای جاده خاکی که به توعی ابتدای دره و در مجارت کوه می باشد پیش رفت.
راه دیگر این است که از شکافی که در میانه راه خاکی است وارد دره شد. هر چند راه نخست بهتر است و در کنار آن چشمه آبی نیز مشاهده میشود. بلدها به همراه گردشگرها مسیر آب را دنبال میکنند و در مسیر، درختهای نخل و نیزارها همچنین حالت U و گاهی V شکل شدن دره برای آنها چشمنواز خواهد بود.
چشمههای کوچک میان راه را محلیها شلن مینامند و در تابستان و اوایل پاییز میتوان در آنها آبتنی و خستگی راه را از تن به در کرد.
در مورد حفرههای داخل دیوارهها برخی بر این باورند که ساخته دست انسان است و مشاهده برخی نشانهها نیز این دیدگاه را تأیید میکند. برای نمونه در بخشی از کالجنی و در ارتفاع 2متری از سطح زمین یک چاه ورودی وجود دارد که میتوان به درون آن رفت. در چاه که 7 تا 8 متر بلندی دارد جای دستها و حفرههایی وجود دارد که میتوان از آنها برای بالا رفتن بهره برد.
در بالای آن به تالاری بر میخوریم که 2 دالان دارد و هر کدام شامل چندین اتاق است. آنجا میتوان مطمئن شد که همه اینها بهوسیله بشر و در دل دیواره این دره شگفت، پدید آمده است؛ تا جایی که هنوز رد تیشه معمارهای منسوب به دوره ساسانیان بر در و دیوار اتاقکها باقی مانده است.
» همچنین بخوانید :