در دوران بارداری هرگز قرص استامینوفن مصرف نکنید
خانمهای باردار بهتر است در دوران بارداری قرص استامینوفن مصرف نکنند. مصرف استامینوفن می تواند باعث بیش فعالی کودک شود.
عوارض مضرات استامینوفن در بارداری
مادران باردار برای اینکه جنین رشد خوبی داشته باشد و سالم باشد باید در نحوه قرص ها و داروها بسیار دقت کنند.
مطالعه ای که به تازگی صورت گرفته و نتایج آن در نشریه ی Pediatrics منتشر شده، شواهد بیشتری در مورد ارتباط بین استفاده ازاستامینوفن در دوران بارداری و ADHD کودک در سالهای بعد ارائه داد. بنا بر یک سری از تحقیقات، اختلال بیش فعالی– کم توجهی یا همان ADHD رو به افزایش است، که البته علت دقیق آن هنوز مشخص نیست.
استامینوفن در بارداری باعث بیش فعالی کودک
این که انواع مختلفی از آنتی بیوتیک ها می توانند طی زمان های مختلف بارداری،جنین را دچار عوارض خفیف و یا شدید کند،امری اجتناب ناپذیر است ولی در بسیاری از موارد،برای درمان عفونت ها،چاره ای جز تجویز آنتی بیوتیک به زن باردار نیست. تحقیقات نشان می دهد عفونت های لثه و دندان در زنان باردار،باعث بروز زایمان زودرس،پارگی زودرس کیسه آب و عوارض خطیر دیگری برای جنین و نوزاد می شود در صورتی که می توان عفونت لثه را با دوره کوتاهی از آنتی بیوتیک درمان کرد.
اخیرا برخی از دانشمندان روی مصرف استامینوفن در دوران بارداری به عنوان فاکتوری بالقوه مطالعاتی انجام داده اند. مصرف این داروی موجود روی پیشخوان داروخانه ها که نیازی به تجویز پزشک ندارد، در دوران بارداری نسبتا بی خطر بوده و توصیه می شود برای تب و درد از آن استفاده شود.
در ایالات متحده ی آمریکا، بیش از 70 درصد از زنان باردار از استامینوفن استفاده می کنند و بین 50 تا 60 درصد از زنان باردار در شمال و غرب اروپا استامینوفن مصرف می کنند. در سالهای اخیر، نسبت به ارتباط بین مصرف داروهای موجود روی پیشخوان داروخانه ها و ابتلا به ADHD، اطمینان خاطر داده شده است.
عوارض استامینوفن در بارداری
تحقیقات در مورد استامینوفن و ADHD
مطالعه ای که در سال 2013 در نروژ صورت گرفت دریافت بچه هایی که مادران شان در دوران بارداری به مدت 28 روز و یا بیشتر، استامینوفن مصرف کرده بودند، در سن سه سالگی دچار اختلال های حرکتی و ادراکی شده بودند. همچنین مطالعه ای در سال 2014 در دانمارک انجام شد که ارتباط بین مصرف استامنیوفن در دوران بارداری و بروز علائم ADHD کودک در سن هفت سالگی را نشان داد. سپس تحقیقات بیشتری روی این مطالعات انجام شد و مقالات زیادی در این مورد منشتر شد. یکی از این تحقیق ها، ارتباط بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و رفتارهای ADHD مانند کودک در سنین 7 تا 11 سالگی را اثبات کرد.
نکته ای که این میان وجود دارد این است که مثلا، استامینوفن برای زنان بارداری که مشکلاتی چون بیماری های التهابی یا خود ایمنی دارند تجویز می شود. این بیماری ها نیز به خودی خود، منجر به اختلالات عصبی – رشدی در کودک می شوند. بنابراین ممکن است این بیماری ها، دلیل ابتلای کودک به ADHD باشند، نه مصرف استامینوفن.
مشکل دیگر هم این است که مصرف استامینوفن در زنان باردار با ابتلای مادر به وسواس های مادرانه ارتباط داده شد؛ یعنی ژن هایی این میان فعال هستند که موجب رفتارهای وسواس آمیز در مادر شده و روی ابتلای کودک به ADHD اثر می گذارند. در تازه ترین مطالعه ی انجام شده، دانشمندان سعی کردند برخی از این متغیرهای گیج کننده را رمزگشایی کنند. مثلا علائم ADHD کودکان را در مادران مبتلا به افسردگی تحت کنترل گرفتند، زیرا افسردگی، ریسک فاکتوری برای ADHD است.
همچنین بخوانید : مرحله به مرحله بارداری و تمامی نکات آن
همچنین آنها نقش مصرف استامینوفن توسط پدر را نیز بررسی کردند. در مطالعات قبلی این فرضیه وجود داشت که استامینوفن می تواند فعالیت غدد درون ریز در بیضه ها را مختل کند و بر رشد مغز فرزندان آینده ی مردها اثر بگذارد.
در تحقیقی که در نروژ انجام شد، 114744 کودک که بین سالهای 1999 و 2009 متولد شده بودند و 95242 مادر و 75217 پدر مورد بررسی قرار گرفتند. در بین این مادران، تقریبا نیمی از آنها در دوران بارداری از استامینوفن استفاده کرده بودند. این تیم تحقیقاتی دریافت که مصرف استامینوفن به مدت 7 روز یا کمتر در دوران بارداری، ارتباطی با ADHD نداشت، اما مصرف طولانی مدت تر، یعنی بیشتر از 7 روز، ریسک ابتلا به ADHD را افزایش داده بود.
بچه های مادرانی که به مدت 29 روز استامینوفن مصرف کرده بودند، ریسک ابتلا به ADHD در آنها بیشتر از دو برابر شده بود. همچنین بچه های مادرانی که برای کاهش تب و درمان عفونت به مدت 22 تا 28 روز، استامینوفن مصرف کرده بودند، شش برابر بیشتر در معرض ADHD قرار داشتند!
دانشمندان با بررسی اطلاعات مربوط به پدران دریافتند آنهایی که به مدت 29 روز یا بیشتر قبل از بسته شدن نطفه، استامینوفن مصرف کرده بودند، فرزندان شان دو برابر بیشتر در معرض ADHD بودند.
به گفته ی این دانشمندان:
«ارتباط بین مصرف استامینوفن توسط پدران قبل از بسته شدن نطفه و ADHD، مشابه ارتباط بین مصرف استامینوفن توسط مادران در دوران بارداری و ADHD بوده است.»
این مطالعه، شهودی بوده و به همین دلیل نمی تواند علت و معلول را مشخص کرد. اما در این مطالعه سعی شد با دقت فراوان، تا جایی که امکان داشت متغیرهای گمراه کننده حذف شوند.
علت این ارتباط چه می تواند باشد؟
تئوری هایی وجود دارد که علت و چگونگی تاثیر استامینوفن بر احتمال ADHD در جنین متولد نشده را توضیح می دهد. سرپرست های این مطالعات، سه تئوری را اینگونه ارائه می دهند:
1. در مدل موش، مصرف استامینوفن توسط مادر، موجب افزایش فاکتور نورون زایی مشتق شده از مغز شده و منجر به تغییر رفتار شده بود.
2. استامینوفن می تواند در هورمون های مادر مانند تیروئید و هورمون های جنسی که در رشد مغز جنین دخالت دارند، اختلال ایجاد کند.
3. استامینوفن می تواند به طور بالقوه، بواسطه ی استرس اکسیداتیو، رشد مغز را مختل کند و منجر به مرگ نرون ها شود.
اما تا کنون هنوز دقیقا مشخص نیست که کدام یک از این تئوری ها و مکانیسم ها درست یا مهم هستند و به تحقیقات گسترده تری نیاز است. اما به این دلیل که مصرف استامینوفن رواج بسیار زیادی دارد و ADHD نیز در حال حاضر مورد توجه عموم است، تحقیقات و مطالعات بیشتر حتما به زودی انجام خواهند شد.
مصرف ویتامین ها و املاح در ماه های بارداری متفاوت است و پزشک متخصص تصمیم به تجویز و نحوه مصرف می گیرد.