کدام کشورهای دنیا ارتش ندارند و بدون ارتش چگونه از کشور دفاع می کنند؟
کشورهایی که نیروی ارتش ندارند
کشورهایی در دنیا وجود دارند که بدون ارتش هستند و سیستم دفاعی ندارند و کاملا با کشورهای هم پیمان خود وابسته هستند و نیاز به حمایت انها دارند.
با نیروهای مسلح مل، هر کشوری می تواند با تهدیدات مقابله کند و ارتش سلاح اصلی ان کشور در جنگ است. در این نوشتار منظور ما از ارتش، حافظ منافع کشور در زمان وقع فجایع انسانی و یا طبیعی است. با این حال در دنیا 23 کشور مستقل وجود دارند که به هیچ عنوان ارتش ندارند. هر یک از این 23 کشور دلایل خاصی برای نداشتن ارتش دارند که البته هنگام رویارویی با شرایط بحرانی، شیوه های خاص خود را دارند.
چه دلایلی در پس پردهی سیاست «کشور بدون ارتش» نهفته است؟
البته جای تعجب ندارد که کشورهای کوچکی مانند واتیکان، جزایر تووالو و نائورو نیری زمینی ارتش ندارند. معمولا سرزمینهای درون یک کشور است که نیاز برای وجود ارتش را ایجاد میکند.شاید به این دلیل که کشورهای ذکر شده مساحت کمی دارند و زمین ها و اراضی انها کوچک است، نیاز به ارتش ندارند. چون این مکان های کوچک توجه هیچ دشمنی را جلب نمی کند و به همین دلیل نیازی به ارتش ندارند.
بعضی از کشورها هم صلح طلب هستند و حکومت خود را بدون سیاست متخاصم به دست آورده اند که شامل پالائو و جزایر مارشال می شوند. این کشورهای هنگام وقوع شرایط دشوار به ارتش نیاز ندارند و به کشور مادری خود وابسته هستند. ( کشوری که ملت های مستقل از آن جدا شده اند)
کشورهایی هم هستند که در ابتدا شاید ارتشی قوی داشتند ولی با گذشت زمان، دولت های آنها بتا به دلایلی، ارتش کشور را منحل کرده اند. کاستاریکا در سال 1948 ارتش خود را منحل کرد. البته بعضی ها عقیده دارند رئیس جمهور وقت این کشور خوزه فیگورس فرر از ترس ایجاد کودتا در ارتش علیه دولت، دست به منحل کردن ارتش زده است. دلیل این ترس هم این بود که او خودش با کودتای ارتش به قدرت رسیده بود. برخی از کشورها هم چون توانایی پرداخت هزینه های نگهداری نیروی نظامی را ندارند، فاقد ارتش هستند. کشور لیختن اشتاین ارتش خود را به دلیل هزینه های بالا در سال 1868 منحل کرد.
کشورهایی که هیچگونه نیروی ارتشی ندارند
در دنیای حاضر، ۱۶ کشور وجود دارند که از هیچگونه نیروی ارتش برخوردار نیستند. با اینحال، برخی از آنان برای حفظ و برقراری امنیت در کشور خود، به دیگر ملل دنیا وابستهاند. برای نمونه آندورا، کیریباتی، جزایر مارشال، ایالات فدرال میکرونزی، نائورو، پالائو و سامائو از جمله کشورهایی هستند که با دیگر کشورها قراردادی مبنی بر حمایت آنان بههنگام وقوع شرایط اضطراری امضا کردهاند.
کشورهای واتیکان، تووالو، جزایر سلیمان، سنت وینسنت و گرنادینها، سنت لوسیا، لیختناشتاین، گرنادا، دومینیکا و کاستاریکا نه دارای نیروی ارتش خود هستند و نه تحت حمایت کشورهای دیگر. برای بیشتر کشورهای یاد شده، یک «نظام امنیتی داخلی» وجود دارد که مسئولیت محافظت از کشور را دارد. اگرچه واتیکان هیچگونه قراردادی با هیچ کشوری برای محافظت از خود امضا نکرده، اما بهطور غیر رسمی مورد حمایت نیروهای مسلح ایتالیا است. «گارد اُسقفی سوئیس» و «پلیس واتیکان» نیز هر یک در حراست از واتیکان و پاپ وظایف خود را انجام میدهند. در دیگر کشورهایی که فاقد ارتش ثابت هستند، معمولا پلیس و نیروهای شبهنظامی به محافظت از شهروندان خود میپردازند.
کشورهایی که ارتش ندارند ولی دارای نیروهای شبه نظاهی هستند
تعداد اندکی از کشورها مانند ایسلند، هائیتی، موریتیوس، موناکو، پاناما و وانواتو فاقد ارتش هستند اما دارای نیروهای مسلح و دفاعی ویژهی خود هستند. برای نمونه، کشور ایسلند از سال ۱۸۶۹ تاکنون ارتشی نداشته است اما طبق پیمانی که با ناتو بسته، این سازمان یک نیروی ساحلی بسیار قوی، یک سیستم ضدهوایی و نیروهای ویژه حفظ امنیت در اختیار ایسلند قرار داده است.
صلح در مقابل امنیت
بسیاری از کشورهای دنیا که فاقد ارتش هستند، این موضوع را مایهی غرور و مباهات ملی خود میدانند و دنیا نیز از این کشورها با عنوان نماد صلح یاد میکند. علاوه بر این، نبود ارتش موجب حفظ مقدار زیادی از بودجه شده که در نتیجه، میتوان آن را در راه توسعه و آبادانی کشور هزینه کرد. همچنین فقدان نیروی ارتش درون یک کشور، شرایطی ایدهآل برای داشتن دنیایی عاری از جنگ فراهم میکند. اما بسیاری از کشورهای دیگر، اینگونه فکر نمیکنند. در واقع نبود ارتش، برای کشورهایی که دشمنان قدرتمندی دارند، خطر حمله و تجاوز به مرزهایشان را افزایش میدهد.
» همچنین ببینید :
عکس پروفایل تبریک روز ارتش و متن های تبریک روز ارتش 29 فروردین
