مجله تاپ‌ناز‌

درمان بیش فعالی جنسی با طب سنتی + کاهش میل جنسی

درمان بیش فعالی جنسی

روش درمان بیش فعالی جنسی با طب سنتی

بیش فعالی جتسی را می توان با روش های طب سنتی درمان کرد. طب سنتی برای افرادی که دچار بیش فعالی جنسنی شده اند چه مرد و چه زن، توصیه هایی دارد. البته برای کاهش میل جنسی بهترین راه، مراجعه به روانپزشک می باشد.

بیش فعالی جنسی چیست؟

هایبرسکسولیته (افزون خواهی جنسی) یا بیش فعالی جنسی مشکلی است که بیشتر در آقایان دیده می شود. در این بیماری فرد کنترلی بر رفتار جنسی خود ندارد و با اینکه بسیار سکس دارد ولی نمی تواند رضایت جنسی را تجربه کند.

مردان و زنان دچار بیش فعالی جنسی اغلب برخورد خوب و شایسته ای با دیگران ندارند، آنها علاقه به هرزه گویی دارند و رفتار جنسی آن تهاجمی است که ممکن است به خودشان و به دیگران آسیب بزنند. نیاز جنسی این افراد سیری ناپذیر است و حتی حس اجبار به خودارضایی دارند. این حالت آنها یک بیماری است و نباید با میل جنسی زیاد اشتباه گرفته شود.

مرد و یا زنی که دچار بیش فعالی جنسی است چه متاهل باشد و چه مجرد، به عنوان خطر و تهدید برای سلامت جامعه محسوب می شود و برای خودش و اطرافیانش مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد. به همین دلیل با مراجعه به مشاور و روانپزشک از اصلی ترین روش های درمان این اختلال است.

طب سنتی هم توصیه های برای درمان بیش فعالی جنسی دارد که در ادامه این مطلب تاپ ناز آنها را بررسی می کنیم.

دلیل بیش فعالی جنسی

همچون سایر مشکلات جنسی نظیر افزایش میل جنسی، بی میلی جنسی و سردمزاجی زنان، بیش فعالی جنسی نیز اغلب ریشه روانی دارد و البته در برخی مواقع بعضی بیماریها و اختلالات هورمونی نیز میتواند باعث بروز این حالت گردد. به طور خلاصه عوامل ایجاد کننده این اختلال عبارتند از:

عوامل روانی:

  • محرومیتهای جنسی و در نتیجه خیالپردازیهای زیاد
  • عدم ارضای روانی علیرغم ارضای جسمانی
  • افسردگی
  • وسواس جنسی
  • سابقه سوء استفاده جنسی و فیزیکی
  • خودارضایی بیش از حد

عوامل جسمانی:

عوامل جسمانی ایجاد کننده این بیماری در حقیقت به نحوی باعث عدم تعادل در مواد بیوشیمیایی مغز میگردند. سروتونین، دوپامین و نورآدرنالین از جمله رابطه‌های عصبی هستند که در مغز وجود دارند. این مواد بیوشیمیایی خلق و رفتارهای جنسی را کنترل می‌کنند. در صورت هرگونه اختلال در عملکرد آنها فرد دچار مشکلات جنسی میگردد. برخی از این عوامل عبارتند از:

  • اعتیاد به مواد مخدر و الکل
  • اختلالات هورمونی و اشکال در عملکرد غدد جنسی
  • برخی بیماریها نظیر بیماری آلزایمر، پارکینسون، ام اس، بیماری روانی دو قطبی
  • انجام اعمال جراحی در نواحی بخصوصی از مغز
  • سکته مغزی
  • بیماری صرع و تشنج
بخوانید: دلیل میل جنسی بالا چیست و چگونه میل جنسی را کم کنیم؟

درمان بیش فعالی جنسی

درمان بیش فعالی جنسی بسته به علت و عوامل ایجاد کننده این اختلال، شامل روان درمانی، رفتار درمانی و دارو درمانی میگردد و با توجه به شرایط بیمار، باید در مورد نوع و چگونگی درمان تصمیم گرفت. در روان درمانی و رفتار درمانی طول می کشد تا اثرات درمان مشخص شوند. اگر بیمار کاندید این دو نوع درمان است بهتر است همراه با دارو درمانی باشد، چون دارو درمانی اثراتش زود ظاهر شده و تا حدودی بیمار را از مشکلات رهایی می دهد و می تواند درمان خود را دنبال کند. طب سنتی نیز راهکارهایی را برای کمک به درمان بیش فعالی جنسی در مردان و زنان دارد. همچنین گاهی لازم است این بیماران بستری و درمان شوند تا از خطرات این بیماری کاسته و بیمار تحت کنترل باشد. توصیههای طب سنتی برای درمان بیش فعالی جنسی عبارتند از:

  • در مردان بهترین تنظیم کننده فعالیت جنسی انجام حجامت عام به صورت هفتهای یک مرتبه است.
  • خوردن سردیها از دیگر راههای پیشنهادی برای درمان بیش فعالی جنسی میباشد.
  • خوردن سرکه و سرکنگبین نیز برای کاهش میل جنسی مردان و زنان مفید است. ذکر این نکته ضروری است که خوردن سرکه به تنهایی میتواند برای جسم ایجاد ضعف کند بنابراین پیشنهاد میشود از سرکنگبین (ترکیب سرکه انگور و عسل) استفاده گردد. سرکنگبین تعدیل کننده امیال جنسی زنان و مردان است.
  • خوردن نعنا برای تعدیل کردن امیال جنسی زنان مفید است. البته چنانچه نعنا زیاد مصرف گردد میتواند ایجاد ناباروری کند و جلوی قاعدگی را مگیرد. از این رو خانمهایی که میخواهند حائض نشوند میتوانند از نعنا به صورت شستشوی واژینال استفاده نمایند.

چنانچه احساس می کنید که کنترلی بر امیال و تحریکات جنسی خود ندارید و همیشه مشعولیت ذهنی با افکار جنسی دارید و این افکار و رفتار باعث صدمه زدن به روابط و شغلتان شده است، سریعاً نسبت به درمان آن اقدام کنید.

مطلب پیشنهادی: چه روزهایی میل جنسی زنان بیشتر می شود؟

نسخه کاهش میل جنسی با طب سنتی

خیار در طب سنتی دارای مزاج در درجه دوم سرد و تر و مغز آن لطیف‌تر از جرم گوشت آن است، بوئیدن خیار تازه برای کاهش خشم و تحریک‌پذیری عصبی سودمند است.

خیاری برای خوردن مناسب است که اندازه آن بزرگ باشد در غیر این صورت، نارس حساب می‌شود و مضر است؛ خیارهای درختی و خیارهای ریز و قلمی، مضر هستند همچنین خیارچنبر از خیارهای مورد تأیید برای استفاده است.

مصرف خیارِ رنده‌شده در سکنجبینِ مایل به ترشی «برای تعدیل میل جنسی» در نوجوانان و جوانان گرم‌مزاج کارآمد است.

در حدیثی از پیامبر(ص) آمده است: «بر شما باد مصرف خیار چرا که خدای متعال درمان هر دردی را در آن نهاده است»، البته ذکر این نکته در اینجا لازم است که گاهی اوقات معصومین بزرگوار ما برای تأکید به مفید بودن یک ماده از این تأکید استفاده فرموده‌اند لذا منظور این نیست که برای هر درد و بیماری فقط از این میوه استفاده شود.

در احادیث دیگری که هم از پیامبر‌(ص) و هم از امام صادق‌(ع) نقل شده توصیه شده است که ته خیار هم با خیار مصرف شود که دلیل آن شاید این است که طعم تلخ، مزاج گرم دارد و خود خیار هم مزاج سرد دارد که این عمل باعث تعدیل طبع آن می‌شود همین استدلال برای مصرف همزمان خیار با نمک که مزاج گرمی دارد نیز صحیح است.

در حدیث دیگری ذکر شده که پیامبر(ص) خیار را با نمک میل می‌کردند؛ از امام صادق(ع) نیز نقل است که دیده شده خیار را با خرما میل فرموده‌اند، در واقع این دو حدیث ناظر به مصلحات خیار است.

طبع سرد خیار با مزاج گرم نمک هم خنثی و هم هضمش آسان می‌شود و هم سردی آن گرفته می‌شود؛ خیار برای تسکین دادن حرارت بدن، صفرا و خون و التهابات بدن و کاهش زردی و یرقان و حرارت کبد مفید است بنابراین باعث کاهش تشنگی می‌شود و خیار تا حدودی مدر است.

مطالب مشابه را ببینید!