چگونه خودمان را نقد کنیم و آیا ممکن است؟
آیا می توانیم خودمان را نقد کنیم؟
شاید در ورد انتقاد مقاله های زیادی مانند “چگونه انقاد پذیر باشیم” را خوانده باشید و یا اینکه چگونه با انتقاد روبرو شویم. بیشتر این مقالات در مورد انتقاد دیگران از ما بوده است. اما اگر ندای درونی ما ا خود ما انتقاد کند چه باید بکنیم؟
پشت اگوش انداز، بی خاصیت، مردد و … این ها القابی هستد که دوستم خودش را مستحق آنها می داند و موجب تعجب من شده است.
اما به نظر من او آدم موفقی است و زیبا می باشد و در اوقات فراغتش، غذاهای خوشمزه ای را برای خانواده اش درست می کند. بله، او آشپزی می کند (گیج شدم زیرا من اشپزی بلد نیستم و وقتش را هم ندارم). اما زمزمه های منفی در او قالب شده است و باعث شده است که موفقیت هایش با خاک یکسان شود.
بیایید در مورد این زمزمه های منفی که در وجود همه ما گاه و بیگاه شروه می شود صحبت کنیم. چرا باید این زمزمه ها که باعث انرژی منفی هستند و نمک روی زخم می پاشند را تحمل کنیم؟
این هفته، می‌خواهم به خودتان در قالب من یا خودتان به عنوان یک مادر، خواهر، بهترین دوست نگاه کنید.
قسم می‌خورم که تلاشتان را می‌کنید و معرکه‌تر از آنچه تصور می‌کنید، هستید. بعلاوه، ازآنجایی که همه‌ی ما به کمک نیاز داریم، ازاین چهار نکته بهره ببرید.
از سکون دست بردارید و وارد عمل شوید.
تمرکز بر عواقب ناخوشایند، دست‌یابی به راه حل را معدوم می‌کند. به جای آنکه وقت خود را معطوف افکار مغلوبانه نمائید، به اندیشه‌های برتری‌جویانه متمایل شوید تا انرژیتان به سوی اقدامات متمایز هدایت شود.
گام‌های موثق یا دیدگاه‌های جدید که اکنون یا دفعه‌ی بعد که با موقعیتی مشابه مواجه شدید، می‌تواند نتیجه را تغییر دهند، چه هستند؟ هدفمند بودن نیروبخش است و تمرکز ما را از ناکامی‌های جاری به سمت امیدواری سوق می‌دهند.
با خودتان مهربان باشید.
تجسم کنید عزیزترین فرد زندگیتان از آنچه به خودتان نسبت می‌دهید، چه تصوری خواهد کرد و یا اگر دیگری این حرف‌ها را درباره‌ی او می‌زد، شما چه تصوری از او پیدا می‌کردید.
هنگامی که انتقادات درونی‌ام آغاز می‌شود، از خودم می‌پرسم که آیا می‌خواهم دخترم نیز چنین نگرش را نسبت به خودش داشته باشد؟ فقط همین تفکرات مجبورم می‌کنند تا سناریوی انتقادات درونی را کنار بگذارم.
استنتاجات منفی خود را به چالش بکشید.
آیا یک انتقادات از سوی رئیستان حقیقتا بدان معناست که نحوه‌ی عملکرد شما پایین‌تر از حد متوسط است؟ آیا رفتارهای کودکتان که شما را عصبانی می‌کند حاکی از آن است که او به مشاوره نیاز دارد؟ از خودتان بپرسید که آیا استنتاجات ناخودآگاه و انتقادی شما صحیح هستند، یا خیر؟ آیا حقیقتا قابل اثبات هستند؟ خودتان قاضی شوید، عدله و حقایق را یکی یکی برشمارید.
تذکر: هنگامی که آشفته و نگران هستید، این امر چندان سهل و آسان نیست. بنابراین برای آنکه روند درستی در پیش گیرید، ابتدا باید آرامش پیدا کنید.
از تمرکز بر خود دست بکشید و به دیگران توجه کنید.
(این نکته‌ی مورد علاقه‌ی من است). تحقیقات حاکی از آن است که یکی از بهترین شیوه‌های عدم تمرکز بر نقص‌ها و کبودهای خود، خرسند نمودن دیگران است. پس بیائید شروع کنیم.
احساستان در روزهایی که دوستتان اخلاق فوق‌العاده‌ی شما را تحسین کرده یا شما از تمجید کرد را به خاطر آورید. همین حالا همین کار را برای دیگران انجام دهید.
هنگامی که این مقاله را به اشتراک می‌گذارید، آن را برای دوستان خود نیز بفرستید و از سه صفت فوق‌العاده‌ی او تمجید کنید، زیرا ممکن است او نیز مانند شما، از واگویه‌های منفی درونش رنج می‌برد.
امیدوارم روزی برسد که از شر این زمزمه‌های منفی خلاص شویم، اما تا آن زمان ما به کمک یکدیگر نیاز داریم. شجاعت به خرج دهید و زمزمه‌های درونی را با فریادهای عاشقانه و حمایتی بیرون بریزید.
منبع آی بانو
