احتکار از نظر قرآن و روایات چه مضراتی دارد؟

عمل احتکار از دیدگاه قرآن و روایات

یکی از مسائلی که دین اسلام به شدت آن را مورد نکوهش قرار داده است، احتکار کردن است و افراد در هر شغل و منصبی که باشند اگر کالا و یا چیزی را که دارند احتکار کنند در قیامت دچتر عذاب الهی می شوند.

بر این اساس حاکمان اسلامی باید به شدت با فردی که احتکار می کند و یا محتکر برخورد کنند تا از جریانات ناسالم اقتصادی جلوگیری بشود.

گناهی به نام احتکار

خداوند در آیه 34 سوره توبه می‌فرماید:

کسانی را که از زر و سیم گنج می‌سازند و آنها را در راه خدا خرج نمی‌کنند، به عذابی دردناک مژده ده.

پیامبر (ص) در حدیثی می‌فرمایند:

هر کس گندمی را به قصد گران شدن آن، 40 روز احتکار کند، از خدا بری و خدا از او بری است.

امام علی(ع) درباره زیانی که محتکر به دنیا می‌زند، می‌فرمایند:

مردم را از نعمت محتکر بهره‌ای نیست.

امام علی (ع) در حدیث دیگری می‌فرمایند:

این (احتکار کالاها و چیزهای مورد نیاز جامعه)، برای همه مردم زیان دارد.

امام علی(ع) در عهدنامه مالک اشتر می‌فرمایند:

این( احتکار)، ننگی است برای والیان(عوامل حاکمیت)

امام علی(ع) همچنین در احادیثی فرمودند:

رنج رساندن به مردم از راه احتکار، از خصلت‌های مردم جاهل است.
احتکار، رذیلت ( پستی) است.
احتکار، خصلت فاجران است.

امام کاظم (ع) به روایت از پیامبر (ص) می‌فرمایند:

اگر بنده‌ای به عنوان” دزد” به نزد خدا رود، در نزد من بهتر است تا به عنوان « محتکر» که 40 روز ارزاق را احتکار کرده باشد.

پیامبر (ص) در خصوص عذاب محتکران در آخرت می‌فرمایند:

نگاهی به دوزخ افکندم دره‌ای دیدم که می‌جوشد، ( به مالک دوزخ) گفتم: ای مالک! این دره جای کیست؟ گفت: جای سه گروه: محتکران، اشخاص دایم الخمر و دلالان زنا.

پی نوشت:
سوره توبه آیه 34
بحار 130 / 23- 24
سفینه البحار 1 / 291
غرر الحکم / 31
نهج البلاغه / 1017
غرر الحکم / 34
غرر الحکم / 13و 17
معانی الاخبار 1/ 148
وسائل 12/ 314
وسائل 12 /314-315

منبع:
الحیات، محمدرضا حکیمی