انسولین در بدنسازی | استفاده از انسولین در بدنسازی مفید است یا خیر؟

افرادی که دیابت دارند، بدنشان انسولین ترشح نمی کند. به همین دلیل باید از انسولین ساخته شده استفاده کرد یا تولید انسولین را از طریق رژیم غذایی کنترل کرد. اگر شما دیابتی نباشید، استفاده غیر ضروری از انسولین باعث می شود که پانکراس، تولید منظم انسولین را متوقف کند. فکر می کنید اثر ثانوی این موضوع چه خواهد بود؟ در پاسخ باید گفت که شما در اصل تبدیل به یک فرد دیابتی می شوید.

انسولین نوعی پروتئین است که هر بار شما غذا‌های حاوی کربوهیدرات و پروتئین را مصرف کنید، توسط پانکراس تولید و آزاد می‌شود. با این حال، بر خلاف پروتئین‌هایی که مانع از ساخت عضله می‌شوند، این پروتئین یک پروتئین کاربردی بوده که بسیار شبیه به هورمون رشد است. انسولین همانند دیگر پروتئین ها، زنجیره‌ای از آمینو اسید‌های به هم پیوسته است. اما این زنجیره به گونه‌ای تا خورده است که همانند یک مکانیزم سیگنال دهی عمل می‌کند تا یک بلوک ساختاری.

انسولین از پانکراس وارد جریان خون شده و به سمت بافت‌های مختلف از جمله بافت عضلانی حرکت می‌کند. فیبر‌های عضلانی (یا سلول ها) همانند یک ایستگاه اتصال با گیرنده‌های انسولین در ارتباط هستند. زمانی که مولکول انسولین به گیرنده متصل می‌شود، به سلول عضله پیام می‌فرستد تا باز شود. در این حالت، گلوکز، آمینو اسید‌ها و کراتین وارد عضلات می‌شوند. به همین دلیل است که انسولین برای ساخت عضلات بسیار مهم است.

علاوه بر این، زمانی که انسولین به سلول‌های عضلانی متصل می‌شود، باعث بروز واکنش‌های بیوشیمیایی در عضلات شده که این امر باعث افزایش سنتز پروتئین می‌شود. همچنین، انسولین تجزیه عضلات را کاهش داده که این امر باعث افزایش رشد ماهیچه خواهد شد.

یکی دیگر از کاربردهای انسولین در بدنسازی کمک به رشد غیرمستقیم عضلات است. بدین صورت که با اتساع رگ‌های خونی، به افزایش جریان خون در عضلات کمک خواهد کرد. با افزایش جریان خون، انسولین می‌تواند مواد مغذی بیشتری مانند گلوکز و اسید آمینه را به عضلات برساند. به همین دلیل است که بدنساز‌ها در روز مسابقه پودر کربوهیدرات مصرف می‌کنند. این کار نه تنها باعث می‌شود که انسولین، کربوهیدرات‌ها را به عضلات رسانده، بلکه باعث افزایش حالت عروقی در بدن نیز می‌شود.

شاخص گلوکز مقدار قندی را نشان می‌دهد که پس از مصرف کربوهیدارت‌ها در واحد زمان در بدن آزاد می‌شود. غذا‌هایی با شاخص قندی بالا به سرعت از دستگاه گوارش رد شده و وارد جریان خون می‌شوند. از آنجایی که این نوع کربوهیدرات‌ها به سرعت وارد جریان خون می‌شوند، در نتیجه سطح قند خون را افزایش می‌دهند. این امر سبب افزایش انسولین شده و در نتیجه بدن می‌تواند از گلوکز استفاده کند. غذا‌هایی با شاخص قندی پایین، به کندی از دستگاه گوارش عبور کرده و به تدریج وارد جریان خون شده و در نتیجه سطح انسولین را ثابت و پایدار نگه می‌دارند.

اگر می‌خواهید توده بدنی خود را افزایش دهید، یکی از بهترین زمان‌ها برای مصرف کربوهیدرات با شاخص قندی بالا، پس از بیدار شدن از خواب است. پس از بیدار شدن از خواب، بدن شما حدود ۶ الی ۸ ساعت در شرایط روزه بوده است. این امر باعث شده است که گلیکوژن عضلات و کبد کاهش یابد. این افت در گلیکوژن باعث می‌شود که بدن برای تامین سوخت به بافت عضلانی حمله کند.

بنابراین، مصرف ۲۰ تا ۴۰ گرم کربوهیدرات زود هضم، بلافاصله پس از بیدار شدن، باعث افزایش انسولین و در نتیجه افزایش سطح گلیکوژن شده و تخریب بافت عضلانی را متوقف خواهد کرد. بهتر است، صبح‌ها میوه بخورید. دلیل اصلی که میوه‌ها شاخص قندی پایینی دارند، وجود فروکتوز است که باید برای فرآوری به کبد برود. اما به محض آنکه به کبد برسد، به بدن، سیگنال توقف تجزیه عضلات را ارسال می‌کند. اطمینان حاصل کنید که کربوهیدرات‌ها را به همراه ۲۰ تا ۴۰ گرم پروتئین زود هضم مانند آب پنیر مصرف کنید. از سوی دیگر، اگر قصد کاهش چربی دارید، بهتر است در صبح، کربوهیدرات مصرف نکنید.