“مهران احمدی” بیوگرافی و عکس های مهران احمدی و همسرش
مهران احمدی یکی از بازیگران خوب کشورمان است که اخیرا در سریال پایتخت 6 نیز ایفای نقش کرده است. در این مطلب بیوگرافی کامل مهران احمدی را آماده کرده ایم. در ادامه عکس های مهران احمدی و همسرش را مشاهده می کنید.
بیوگرافی مهران احمدی
مهران احمدی متولد اسفند سال 1352 در شهر تهران است او بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و همچنین برنامه ریز، دستیار کارگردان، کارگردان و مدیر تولید هم می باشد. مهران احمدی سال 1373 وارد دانشگاه ازاد شد و در رشته تئاتر و بازیگری فارغ التحصیل شد.
زندگی در شهر نیشابور
مهران احمدی در کودکی به همراه خانواده به شهر نیشابور رفت و بعد از مدتی و در دوران نوجوانی به زادگاهش تهران برگشت. به دلیل زندگی در شهر نیشابور او توانست در سریال مهرآباد در نقش نعیم با لهجه نیشابوری صحبت کند.
عکس مهران احمدی در کنار محسن تنابنده
بازی در تئاتر
از اولین کارهای تئاتری او می توان چند و چون به چاه رفتن، محاکمه ژاندارک و آسید کاظم را نام برد و از اولین کارهای تلویزیونی او می توان به بازی در سریال های سیمای خانواده اشاره کرد. مهران احمدی بازیگری در سینما را با فیلم آدم به کارگردانی عبدالرضا کاهانی آغاز کرد.
فعالیت به عنوان دستیار کارگردان
مهران احمدی در کنار بازیگری که جدی ترین حضور او را در دنیای هنر شامل می شود، به عنوان دستیار کارگردان، برنامه ریز و مدیر تولید نیز تجربیاتی دارد. او در آثاری چون سیزده 59، خواب های دنباله دار، آن جا و بیست به عنوان دستیار اول کارگردان و برنامه ریز همکاری داشته و در فیلم هیچ، وظیفه مدیریت برنامه ریزی را نیز برعهده داشته است. سال 92 را می توان سال اوج این بازیگر تاکنون دانست. سریال های مهرآباد، یادآوری و آوای باران و پایتخت 3 با بازی او از تلویزیون پخش شده همکاری داشت، در یک نمایش به نام بی انتخاب هنرنمایی کرده و در سینما، فیلم روز روشن، آینه شمعدون، شیار 143 و تمشک را بازی کرد.
عکس مهران احمدی و محمدرضا گلزار
نخستین فیلم وی و همکاری با کاهانی
او فعالیت سینمایی را از سال 1385 شروع کرد و برای نخستین بار در فیلم ادم به کارگردانی رضا کاهانی وارد سینما شد.بازی او در فیلم های مثل یک خانواده محترم، بغض و ماحی بسیار چشمگیر بود و باعث که بیشتر دیده شود.
مهران احمدی در کنار سحر دولتشاهی
نخستین فیلمی که او ساخت
او نخستین فیلم بلند سینمایی اش را به نام مصادره در سال 1396 کارگردان کرد که در این فیلم رضا عطاران ایفای نقش کرد.
مهران احمدی در کنار امین حیایی
مشکل مهران احمدی با صدا و سیما
در نوروز سال 97 گویا تیزر فیلم مصادره از صدا و سیما پخش نشد و همین باعث شد که مهران احمدی در مورد تیزر فیلم مصادره و تبعیض بین فیلم ها، از مسئولین این سازمان انتقاد کرده است. او در صفحه اینستاگرامش چنین نوشت :
«من اینجا در صفحه شخصی خودم فیلم مصادره را تبلیغ میکنم چون جای دیگری برای تبلیغ به من نمیدهند. چون من ایرانی نیستم لابد. چون فیلم من ایرانی نیست لابد. چون من اجنبی هستم شاید. چون من خدا ندارم انگار. چرا من یک ایرانی هستم. فیلم ایرانی ساختم. من دشمن نیستم و خدا دارم. خدایی که در این نزدیکی. نزدیک تر از رگ گردن به شما. مراقب باشید، مراقب خدای من باشید که خودش گفت وای از آه مظلوم»
مهران احمدی در کنار هومن سیدی
ازدواج و همسرش
مهران احمدی متاهل است و یک دختر نوجوان به نام باران دارد.
گفتگو با مهران احمدی
تصوير مهران احمدي براي بسياري از ما با تصوير آدم هاي فقير، بيچاره، بدبخت و خلافکار پيوند خورده و اين مساله در سريال هاي اخير او در تلويزيون نمود بيشتري داشته است. اين حضور مستمر و نقش هايي با بن مايه هاي مشترک و اجراهاي متنوع بهانه اي شد براي شنيدن حرف هاي بازيگري که حرفه اش را بسيار جدي گرفته و بازي کردن در آثار خوب تلويزيوني را ارزشمند مي داند، چرا که به اعتقاد او تلويزيون بايد هر روز رشد داشته باشد و سريال هاي بهتر و بهتر بسازد تا آنجا که هيچ کسي رغبتي به ديدن سريال هاي ماهواره اي نداشته باشد.
مهران احمدی در کنار بهرام رادان
کارتان را در سيماي خانواده همراه سعيد دولت و فرشيد نوابي شروع کرديد. شروع کارتان چندان چشمگير نبود، از تلويزيون به سينما راه پيدا کرديد و جايگاهتان را در سينما تثبيت کرديد و بعد از آن دوباره با آثاري مانند پايتخت، مهرآباد و آواي باران به تلويزيون بازگشتيد. در اين مسير چه اتفاقي افتاد که اين قدر رشد داشتيد؟ دوپينگ کرديد!
مهران احمدی: آثاري که به آنها اشاره کرديد، کارهايي بوده که از سر ناچاري در آنها بازي کردم و برايش دليل روشني داشتم؛ در واقع من دانشجوي تئاتر و بازيگري بودم، مسائل و مشکلاتي در خانواده برايم ايجاد شد، از جمله اين که پدرم فوت کرد و دست به گريبان مشکل پرداخت شهريه دانشگاه و مخارجم بودم. همه اينها باعث شد خيلي راجع به کاري که بازي مي کنم، فکر نکنم. بعد از مدتي وقتي اوضاع سر و سامان گرفت و بهتر شد، تصميم گرفتم ديگر بازي نکنم، حتي به اين قيمت که براي هميشه شغل بازيگري را از دست بدهم يا فراموش بشوم. به نظرم فراموش شدن بهتر از اين است که آدم در نقشي بازي کند که اصلاآن را دوست ندارد و حائز هيچ ويژگي خاصي هم نباشد.
من درباره نوع کارهايي که بازي کرديد صحبت نمي کنم. جنس بازي شما هم در آن زمان چندان قابل دفاع نبود.
مهران احمدی: بله و همه اش به اين مربوط است که حالامهران احمدي تجربه بيشتري به دست آورده است. آن زمان مشغول تحصيل در زمينه بازيگري و هنوز در ابتداي راه بودم. بعد از آن بود که به مرور در کوران تحصيلات و تجريه تکنيک ها و تاکتيک هاي بازيگري قرار گرفتم و رو به جلو حرکت کردم. ضمن اين که وقتي بازيگري از تئاتر وارد دنياي رسانه اي مانند تلويزيون يا سينما مي شود، بخوبي قاب را نمي شناسد و کم کم در اين باره مجرب مي شود. من به ضعف شديد کارم در آن دوران واقف هستم و حرف شما را کاملاقبول دارم.
برداشت من از حرف هاي شما اين است که چند مولفه مختلف دست به دست هم داد تا شيب رشدتان صعودي باشد. احتمالاهمزمان تحصيلاتتان را به اتمام رسانديد، تجربه هاي بيشتري کسب کرديد و در زندگي خصوصي به شرايط تثبيت شده اي رسيديد!
بله. به شرايطي رسيدم که خيالم راحت تر بود، فکرم هزار جا نبود، تمرکز بيشتري روي بازيگري داشتم و مي توانستم به نقشي که برعهده مي گيرم فکر کنم. بله، حق با شماست.
ولي اين قدر در اين کار پيش رفته ايد که داريد به خودتان صدمه مي زنيد.
منظورتان را نمي فهمم.
در سريال پايتخت با چشمان لوچ ظاهر مي شويد، در سريال آواي باران تمام مدت يک چشمتان نيمه باز است و زير لب بالاهم چيزي گذاشته ايد که حتما نگاه داشتن اش سخت و آزاردهنده است. چطور شد اين شيوه را در پيش گرفتيد؟
مهران احمدی:من به اين شيوه بازي نمي کنم، بلکه بازيگري را اين طور مي بينم. بازيگري از نظر من طراحي و اجراي يک شخصيت قابل باور است. ما حق نداريم متن را بخوانيم و برويم جلوي دوربين؛ بايد قبل از اجرا شخصيت را طراحي کنيم که مي تواند يک ماه يا دو ماه باشد و بايد بروي درباره يک نقش تحقيق کني، براي هر رفتار و کنشي که از شخصيت سر مي زند طراحي داشته باشي، بي خود و بي جهت نمي توان پيش رفت و به نتيجه رسيد. درباره رفتارهاي ريز و درشت هر نقشي که بازي کرده ام، برنامه داشتم و هر کدام را که بپرسيد علت اجراي آنها را برايتان توضيح مي دهم. ممکن است برخي جاها رفتاري را درست اجرا نکرده باشم، يا در عمل موفق نبوده باشم، اما دليل کنش ها و واکنش ها را مي دانم. اصلابه دليل همين چيزهاست که بازيگري يکي از سخت ترين مشاغل دنيا محسوب مي شود، وگرنه اگر قرار باشد مهران احمدي مدام خودش را جلوي دوربين تکرار کند يا فقط به جاي ديگران حرف بزند، اسمش بازيگر نيست. البته خيلي ها اين کار را مي کنند و اتفاقا کار راحت تر همين است. خيلي ساده است که آدم در هر نقشي مثل خودش بخندد، گريه کند، حرف بزند، عاشق شود و… اما من بازيگر حق ندارم مثلادر نقش شکيب به جاي خودم باشم يا يک نقش کليشه اي و تکراري ارائه کنم که بارها و بارها و بارها مردم در سينما و تلويزيون آنها را از من ديده اند. اين چه هنري است؟! اين چه مزيتي براي آدمي دارد که اسم خودش را بازيگر گذاشته است؟!
من حق ندارم اين کار را بکنم. مردم بايد هر بار يک شخصيت جديدي از من ببينند؛ حداقل ده شخصيت متنوع که بايد بتوانم بازي کنم! اما متاسفانه آفت راحت طلبي به جان بازيگري افتاده و از آنجا که گاهي يک مساله و شيوه غلط بي دليل به عرف تبديل مي شود، مردم از يک شيوه درست تعجب مي کنند. در بازيگري هم همين طور است، مني که شيوه درست را در پيش گرفته ام، مورد سوال قرار مي گيرم که چرا راه سخت را در پيش گرفته ام و کساني که به جاي بازيگري راحت طلبي مي کنند مورد سوال قرار نمي گيرند؟ به نظر من اين افراد بازيگري نمي کنند، پررويي مي کنند که بارها و بارها و بارها به با يک شيوه در مقابل مخاطبان ظاهر شوند. لطفا اين مساله را با تيتر درشت منتشر کنيد که برخي بازيگري نمي کنند، پررويي مي کنند. مي دانيد چه چيزي در اين باره براي من جالب است؟ اين که بسياري از اين بازيگرنماها تصور مي کنند که نقش هايشان را متفاوت از هم بازي مي کنند، در حالي که فقط لباس و گريمشان عوض مي شود. هيچ چيز ديگري در اين افراد تغيير نمي کند! از لحن بگيريد تا رفتار، مناسبات، فضاي حاکم بر روابط نقش با ديگر شخصيت ها، واکنش هايش مانند شيوه خنديدن، گريه کردن، راه رفتن، حرف زدن و…
اصلامگر همه ما مانند هم حرف مي زنيم که يک بازيگر وقتي نقش راننده وانت را بازي مي کند، همان طور حرف مي زند که وقتي نقش يک دکتر را بازي مي کند! و برخي هم اين ماجرا را به نهايت رسانده اند و اگر يک بار نقش پليس را بازي کنند تا هميشه پليس باقي مي مانند! اگر نقش دکتر را بازي کنند، هميشه همين نقش را برعهده مي گيرند. حتما شما هم ديده ايد!
در مورد بازيگراني مانند شما هم اتفاق مشابه مي افتد! و آن هم اين است که وقتي شما بازيگري هستيد که نقشتان را طراحي مي کنيد جنس خاصي از نقش ها به شما پيشنهاد مي شود. به مرور زمان فقط يک جنس نقش به شما پيشنهاد مي شود و مدام بايد تلاش کنيد که آنها را متفاوت بازي کنيد. مثلابه شما بيشتر نقش هاي چرک پيشنهاد مي شود؛ شخصيت هاي ناموجه و از طبقه فرودست جامعه!
درک مي کنم چه مي گوييد اما به مواردي اشاره مي کنم که نشان مي دهد اصلااين طور که شما مي گوييد نيست. ممکن است تعداد نقش هاي اينچنيني در کارنامه من بيشتر باشد ولي هميشه هم اين طوري نبوده است! نقشم در فيلم اسب حيوان نجيبي است چه ارتباطي با نقش هاي چرک دارد!؟ يا شخصيت آقا رضا در سريال تا ثريا!
اما تعداد نقش هاي چرک در کارنامه شما به حد قابل توجهي رسيده است!
مهران احمدی: بله، منکر نيستم و اين هم دليل دارد! بتازگي نقش هايي به من پيشنهاد مي شوند که مي توان آنها را در دو يا سه دسته گنجاند! بخش زيادي از اين ماجرا هم به انتخاب هاي خودم برمي گردد؛ به عبارتي خود من دوست ندارم نقش هايي را بازي کنم که به فيزيک و علاقه مندي من نزديک نيست. فيزيک من براي برخي نقش ها مناسب تر است! ضمن اين که سرکار خانم! قرار نيست من هر نقشي را بازي کنم! چون توانش را ندارم! من طيف خاصي از نقش ها را بهتر بازي مي کنم و ترجيح مي دهم، همان نقش ها را برعهده بگيرم. بگذاريد روشن و واضح بگويم: من نقش هايي را بهتر بازي مي کنم که برايم جذابيت داشته باشد و جذابيت نقش هاي چرک يا حاشيه نشين خيلي بيشتر از شخصيت هاي اتوکشيده شمال شهري است! از نظر من اين طور است. اين فقط به نقش ها و شخصيت ها مربوط نيست. درام هم همين است؛ اکثر درام هاي جذاب و ماندگار دنيا، داستان هاي مربوط به قشر متوسط و رو به پايين جوامع است. آدم هاي شيک و مرفه نه براي فيلمنامه نويسان چيز زيادي دارند و نه براي من جذابيتي دارند! راستش اين است که من قشر بالادست جامعه را دوست ندارم و از مردمش خوشم نمي آيد!
به عنوان بازيگر يا به طور کلي؟
مهران احمدی: طبيعتا به عنوان بازيگر و کسي که شخصيت ها را براي بازي کردن ارزيابي مي کند، وگرنه خود مهران احمدي که کاري به اين حرف ها ندارد. ما درباره شخصيت مهران احمدي حرف نمي زنيم درباره شخصيت هاي مورد علاقه او صحبت مي کنيم و او جذابيتي در آدم هاي بالاشهري نمي بيند! اگر هم شخصيت جذابي از اين قشر در يک درام سينمايي يا تلويزيوني خلق و به مهران احمدي پيشنهاد شود حتما آن را مي پذيرد، البته به اين شرط که توانايي بازي در اين نقش را در خود ببيند. من بايد ببينم آيا از عهده يک نقش برمي آيم، مناسبات آن را مي شناسم، روابط و سکنات او برايم قابل درک و اجرا هست يا نه! همه اينها را در نظر مي گيرم و بعد انتخاب مي کنم. ضمن اين که بعد از سه نقش چرک يک نقش تر و تميزتر هم بازي کرده ام.